𝐢 𝐰𝐚𝐧𝐭 𝐭𝐨 𝐲𝐨𝐮

𝙨 𝙚 𝙫 𝙚 𝙣

Karol'

Resepsiyondaki tatlı ve ilgili kadın bana odamın anahtarını verdikten sonra odama gelip ağlayarak uyuyakaldım. Tabii ki bu uyku beni sabaha kadar götürmedi, sürekli olarak uyandım ve aynanın karşısına geçip; bitik olan kendime bakıp halime üzülüp geri yatıyordum. Bu kısa bir süre böyle sürdü.

Başka bir kalkışımda telefonum çaldı, aslında zil sesi uyandırmıştı beni. Arayanın kim olduğunu görmek için ekranı kaldırdığımda ekranda yazan isimle içimde bir şey cız etmişti. Arayan Ruggero idi. Uyuduğumu sanması için açmadım. 

Ama bunu pek önemsemiş gibi durmadığı hemen arkasından mesaj atmasından anlaşılıyordu. Mesajlara girdiğimde internetimi kapattım ki, görüldü olmasın. Attığı mesajda şunlar yazıyordu;

''Karol, otel odanın kapısındayım. Zil sesini duydum uyanıksan.. Kapıyı açar mısın?'' diyordu. Son satırında ise ''Lütfen sevgilim.'' yazıyordu. 

Son satırı okuduğumda gözüm dolmuştu. Onu kapıda tutmak istemediğimden kapıya doğru isteksizce koşar adımlarla gittim. Halimi görünce tedirgin olmasın diye kapının yanında duran aynaya bakarak bitik halimi düzeltmeye çalıştım fakat, nafile.

Kapıyı açtığımda Rugge, yıllardır kavuşamadığı aşkına kavuşmuş gibi bana sımsıkı sarıldı. Ben ise dolu gözlerimle ona sarılmaya çalışıyordum fakat ona sarılmaktan içten içe korkuyordum. Sarılmamız bitince Rugge, konuşmaya başladı. Ben de onu halsiz bir tavırla dinlemeye çalışıyordum.

''Karol, neden böyle davrandığını bilmiyorum ama bu sabah annenle karşılaştığından beri bana farklı bir kişi gibi davranmaya başladın.'' diye fısıldadı. ''Neden?'' O son beş harfle bütün duygularım içime kaçmıştı. Sevgi, saygı, ilgi, cesaret, umut ve diğer tüm duygularım... Kendimi toparlamaya çalışıp boğazımı temizleyip lafa başladım.

''Yaşadıklarımı bilmiyorsun Rugge.'' dedim usulca. ''Bu yüzden ben seni kıracak  bir şey yapmadan git lütfen.''

''Gitmeyeceğim! O siktiğimin kurallarını öğrenmeden şuradan şuraya adımımı atmam!'' Çok sert ve ciddiydi. Biraz korkmuştum açıkçası. Vazgeçmeyeceğini bildiğim için derin bir nefes alıp başladım anlatmaya...

''Ben geçen sene gittiğim okulda biriyle birlikte oldum, isteyerek.'' Son söylediğimi duyunca morali bozulmuştu. Onu umursamadan devam ettim. ''Bu birliktelikten yanlışlıkla bir bebek ortaya çıktı.'' Rugge bana 'sus' der gibi bakıyordu, ama anlatmamı isteyen oydu! ''Ben ona hamile olduğumu söyleyince deliye döndü! Duvarları yumrukladı, karnıma gelip vurdu.'' Son cümleleri söylediğimde bir küfür savurdu ve devam ettim. ''Bana bu bebeği istemediğini, eğer kürtaj yaptırmazsam beni öldüreceğini söyledi. Ben bir canlının ölümüne sebep oldum Rugge! Psikolojim alt üst oldu! Anlıyor musun beni!? Tıbbi yardım aldım, psikoloğa gittim. Psikoloğa gitmek bana iyi geldi fakat bir daha kimseyle sevgili olmamam için bana bir sürü kurallar koydu. Bu kurallara her uymadığımda bir ceza alıyordum.'' 

Rugge, derin bir nefes alıp dolmuş gözleri ve titreyen sesiyle ''C-cezalar neydi peki?'' Derin bir iç çektim ve gözümden bir yaş akarak cevap verdim. ''Bir koca gün boyunca aç kalma, dayanamayana kadar susuz bırakılma... Hatırlamak istemiyorum! Artık kapatalım bu konuyu. Lütfen..'' Ruggero konuşmam biter bitmez başımı tutup göğsüne yasladı. Sonra beni sakinleştirmek ister gibi saçlarımı okşayıp fısıldayarak şunları söyledi.

''Ben her zaman seni seveceğim, ve kimsenin sana zarar vermesine izin vermeyeceğim.'' O an o kadar değişik bir şekilde bütün sinirim geçmiş, yerini huzura bırakmıştı. Rugge'nin kollarında bir bebek gibi uyuyakalmıştım ve son hatırladığım kelimeler şunlardı...

''Seni seviyorum... Sevgilim.''

❦

Bölüm hakkındaki düşüncelerinizi buraya yazarsanız çok seviniriz...

Total Kelime:486