BloodThirsty 'KookV'

7. Bölüm

Jungkook'tan:

Kaderi değiştirmek elimizde değildi belki ama seçimleri biz yapıyorduk. Aslında birçok şey biz dünyaya geldiğimizde bizim için hazırlanmıştı. Doğduğumuz yer, dilimiz, dinimiz, ırkımız, dış görünüşümüz, ailemiz... Durum böyle olsa da hayatta neyi seçeceğimiz bize kalmıştı. Neyi yada kimi hayatımıza alacağımız bize bırakılmıştı. Bu yüzden aşık olur bu yüzden severiz. Bu yüzden herkes farklı. Belki yanlış seçim yapabiliriz ama bizim kararımız olur yaptıklarımız.

Vampir olarak doğmazsınız. Önce vampir tarafından ısırılmanız yada bir sekilde vampir kanının vicudunuzda bulunması gerekir, sonra da ölmeniz gerekir. Öldüğünüzde ve tekrar gözlerinizi açtığınızda sanki hiçbir şey size ait değil gibi gelir. Kendinizi dünyaya ait hissetmezsiniz fakat ölümsüz olduğunuz gerçeği sizi dünyaya bağlar. Dünya üzerinde kaç vampir var bilinmez ama hepsi en az bir kez kendini öldürmeyi denemiştir. Ölüm kim için olursa olsun acı verici olsa da vampir olmak daha zordur. İnsanları öldürmek zorunda kalmak ölmekten bile daha zor gelir bazen yine de bu duruma alışırsın. Yada benim gibi zorunlu kalmadıkça insan öldürmez ve hayvanlarla beslenirsin.

790 yıllık hayatım boyunca yanıldığım tek bir şey bile olmamıştı. Tek bir hatam olmamıştı. Ta ki birkaç hafta öncesine kadar.

Hayvan kanı ile idare etmek zor olsa da İnsan öldürmek benlik bir iş değildi ama o gün oldukça yorgun ve uzun zamandır insan kanı içmediğimden güçsüzdüm. Kendime bir kurban ararken tam da istediğim şeyi bulmuştum. Kendine hayrı olmayan insanlara zarar veren biri. 20'lerinde olan adam ıssız sokakta bir kızı takip ediyordu.

Ne yapacağı belli olan adamı gözüme kestirdiğim gibi yakaladım ve kızın uzaklaşmasını bekledim biraz. Adam ne olduğunu anlamadan olayı hızlı bitirmek için adamın boynuna dişlerimi geçirdim. Adam bir anlığına ses çıkarsa da kanını hızla emdiğimden bedeni düşecek gibi oldu. İhtiyacım olan kadar içmem gerektiği için adamı bir süre daha ayakta tuttum. Birkaç saniye sonra artık kendimi durdurmayı başarabildiğimde adamı bıraktım ve elimin tersi ile ağzımı sildim. Adam benim bırakmamla yere düşmüştü zaten.

Birden arkamda küçük bir çığlık duyduğumda hemen arkamı döndüm. Parkta oturan birini gördüğümde yüzünü net görmeye çalışıyordum ki hemen bankın altına saklandı. Birden dudaklarımda bir gülümseme belirdi. Şimdi onu da öldürmeliydim. Anında yerde yatan adamı kaldırıp hızla adamı ilerdeki ormanın derinliklerine bırakıp geri döndüm. Parkın orda saklanan ufakliğın ileriye doğru hızla yürüdüğünü gördüğümde ceketimi çıkarıp arkasından yürümeye başladım.

Onun banktan kalkıp buraya kadar gelmesi birkaç saniye sürse de benim adamı ormana götürüp gizlemem de saniyeler almıştı.

Çocuk arkasına dönüp arkasını kontrol ettiğinde arabanın arkasına saklandım. Arabanın camından onu izlemeye başladım. Bir süre arkasına dikkatlice baktığında bende çocuğun yüzünü izledim bir süre.

Zaman yavaşlarken büyük siyah gözleriyle etrafa olan korku ve şaşkınlık dolu bakışlarından ne kadar korktuğunu anlamıştım. Zayıf bir bedeni vardı ve kumral saçları alnına dökülmüştü. Esmer ten rengine uygun kıpkırmızı dudaklarını dişliyordu ve bu yutkunmama sebep oldu. O an çok güzel olduğu dikkatimi çekti.

Nedense o an o çocuğun benim o adamı öldürdüğümü görmesini istemedim. Oysaki istediğim insanı ikna edebilirdim. Sadece gözlerine bakmam yeterliydi fakat bunu yapmak istemiyordum.

Daha önce de defalarca başıma gelen bir olaydı. Bazen küçük çocuklar bazen olgun insanlar benim vampir olduğuma tanık olmuşlardı ama ben hepsini ikna ettiğim için bir sorun yoktu fakat bu çocuğu ikna etmek istemiyordum. Bilmesi de birşeyi değiştirmezdi.