Benliğini kaybetmiş, adını bile unutmuş, gencecik yaşında boyundan büyük acılara boğulmuş, kendini kirli sanan bir kadın.
İstediği her başarıyı elde etmiş, mükemmel bir hayata sahip olan, her istediğini gerçekleştirmiş bir adam.
Kader bu iki hayatı...
Kapıda duran adam dikkatle beni incelerken huzursuzca yerimde kıpırdanıp bakışlarımı kaçırdım. Beni inceleyen mavi gözlerde garip bir sorgulayıcılık vardı.
Sanki bakışlarıyla beni çözmeye çalışıyor gibiydi. Kendimi iyice huzursuz hissederken ufak adımlarla boş koltuğa yöneldim.
Beni deli gibi korkutan yataktan özellikle uzak dururken karşımdaki adamın ne zaman harekete geçeceğini beklemeye başladım.
Genellikle beni kiralayan adamlar bir dakika bile kaybetmez, nefes almadan bedenimin üzerinde hakimiyet kurarlardı.
Bu adamın neyi beklediğini bilmediğim için her geçen saniye biraz daha gerildim.
"Peri rahat olabilirsin." Diyen adamla alayla gülmek istesem de kendimi tuttum.
Acaba şu an bulunduğum konumda nasıl rahat olmamı bekliyordu? Belki de benim bu işi kendi isteğimle yaptığımı düşünüyordu.
Adım sesleri odada yankılanmaya başladığında sertçe yutkundum. Bedenim korkuyla titrerken gözlerimi kısa bir an kapatıp sakin kalmaya çalıştım.
Keşke şu lanet anların hepsini zihnimden söküp atabilseydim. Bana dokunmalarına engel olamıyordum ama keşke zihnime girmelerine engel olabilseydim.
Belki bu adamlarla sadece birkaç saat geçiriyordum ama zihnim her saniye benimle birlikteydi. Bir dakika bile aklımdan silinmeyen görüntüler, ben nefes aldığım sürece bana eziyet etmeye devam edecekti.
Adamın bana yaklaşan ayakkabılarını gördüğüm an yeniden gözlerimi yumdum.
"Peri bana bakar mısın?" Diyen adama çevirdim bakışlarımı.
Gözleri hala aynı dikkatle beni inceliyordu.
"Ben seni buraya düşündüğün şey için çağırmadım." Dediğinde kaşlarım çatıldı.
"Nasıl yani?" Derken tedirginlikle kapıya baktım.
O kadar çeşitli sapık vardı ki bu adamın nasıl biri olduğunu bilmemek ürkmeme sebep olmuştu. Daha önce karşılaştığım manyakları düşünürken aklımdan Erdi'ye haber vermek geçti.
Hoş bana ne yapılırsa yapılsın o şerefsizin umurunda olmazdı ama bedenim geçen seferki gibi dövülmeyi kaldırmazdı.
Belki bende iz bırakacağını söylersem müdahale ederdi.
"Ben sana yardım etmek için buraya geldim." Hızla başımı konuşan adama çevirirken yüzüne boş gözlerle baktım.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
"Yardım derken?"
"Burada kendi isteğinledurmadığını biliyorum." Diyen adamla tüm kanımın bedenimden çekildiğini hissettim.
