KİME MAVİSİN GÖKYÜZÜ?

BEYAZ GÜLLER 🎁

💐sadece Çiçek diye geçme; yapraklarında ne manalar taşıdığını bilsen şaşarsın...

☮bir-yudumnefes☮

☮☮☮

'Bayan Reyhander sizinle daha önce karşılaşmış olabilir miyiz?'

...

Tedirgin bakışlarım bay Sam'e döndüğünde ne diyeceğimi bilemedim bir süre. Zaman kazanmak amaçlı o en bilindik soruyu yönelttim.

'Ne demek istediğinizi anlamadım bay Harington!'

Bay Harington karşıma geçip bakışlarını yüzüme sabitlediğin de, yutkunmadan edemedim. Yüzümü sabit tutmak zor gelirken bakışlarımı ondan çekip yere dağılan kağıtlara çevirdim.

'Sizi daha önce bir yerde görmüş gibiyim ama tam olarak nerede gördüğümü hatırlamakta sıkıntı yaşıyorum.'

Yüzüme zoraki bir tebessüm yerleştirdim.

'Sizinle ilk defa şirketinizin verdiği yemekte karşılaştık bay Harington. Ondan önce bir karşılaşmamız olduğunu sanmıyorum!'

Yere dağılan kağıtları hızlı bir şekilde toplamaya başladığımda, derin bir nefes çektim içime.
Yerde kalan son kağıdı almak için uzandığımda bay Harington eğilip kağıdı aldı.
Şaşkın bir şekilde bakışlarımı bay Harington'a sabitlerken elimi uzattım ona doğru.

'Teşekkür ederim.'

Bakışları boş boş yüzüme sabitlenirken kağıdı vermemesiyle sabırsızca burnumdan solumaya başladım.

'Bana neden gerçekleri söylemediğinizi düşünüyorum bayan Reyhander?'

Yüzümde ki ifadeyi sabit tutmak o an öyle zor geldi ki, kuyruğu sıkışan her insan gibi karşı atağa geçtim.

'Bay Sam cidden zamanım yok! Siz bana bir soru sordunuz bende cevap verdim şimdi izninizle artık elinizde ki belgeyi bana verirseniz bende geç olmadan evime gidebileceğim. Siz beni burada oyaladıkça güvenlik sistemi üstünde çalışacağım Zamandan alıyorsunuz.'

Sessizce elinde ki belgeyi bana uzattığında ışık hızıyla belgeyi alıp çantama koyup kapıya doğru ilerledim. Arkamı dönüp hala bana öyle bakan bay Sam'e başımı salladım.

'İyi akşamlar Bay Sam.'

Odadan çıktığım gibi derin bir nefes verdim.

'Oh be. Biraz daha öyle tutsa kesin dökülürdüm. Manyağa bak hem hatırlamıyor hemde gelmiş ağzımdan laf almaya çalışıyor.'

Eve vardığımda, kendimi direk koltuğa atıp uzandım. Uykusuzluktan resmen geberiyordum. Aklıma gelen güvenli oda ile büyük bir off çekip koltuktan doğruldum.

'Yok Mina sana bu gecede uyku yok! Allahım sen yardım et bu kuluna!'

Koltuktan kalkıp ilk başta yatak odasına geçip üstüme siyah eşofman takımı giyip mutfağa geçip kendime makarna hazırlamaya başladım. Kapının zil sesiyle elimi havaya kaldırıp sabır istedim. 'Bu sefer Nasıl bir bela geldi acaba?'