ခယောင်းလမ်းကကြင်ရာတော်(mmtrans)ခေယာင္းလမ္းကၾကင္ရာေတာ္

Chapter 67

၀မ့်ရန်ရှိုးသူမကိုကြည့်ပြီး ခါးသက်သက်အပြုံးဖြင့်

"မှတ်ထား ဒီသရေစာတွေငါပေးတာမသိစေနဲ့ မဟုတ်ရင်...သူ....သူ လှောင်ရယ်နေဦးမယ်"

ပြောကာ လက်ဝှေ့ရင်း

"သွားတော့ ငါလည်းနန်းဆောင်ဆီပြန်တော့မယ်"

ကျီနုန်ရင်ထဲမှာ နင့်နင့်နဲနဲခံစားသွားရ၏။ အိမ်ရှေ့စံက စုရီကိုဒီလိုပုံစံတွေနဲ့တွေ့တိုင်း ရင်ထဲကနာကျင်ရသလို စုရီသူ့ကိုစွန့်ပစ်ခဲ့မှုအတွက်လဲ စိတ်နာနေတုန်းဆိုတာ သူမသိပါ၏။ နောက်ပြီး သူဒီလိုပို့တယ်ဆိုတာသိရင် သူ့အားနည်းချက်က စုရီအတွက်လှောင်စရာဖြစ်နေမှာလည်း ကြောက်နေသေး၏။  ကျီနုန်အတွေးထဲခေတ္တမျောပြီးမှ တော်တော်ဝေးဝေးရောက်နေပြီဖြစ်သည့် စုရီနောက်အပြေးလိုက်သွားလိုက်၏။

စုရီ​သူ့နောက်နီးလာသည့်ခြေသံမြန်မြန်တို့ကြောင့် နောက်လှည့်လိုက်တော့ ကျီနုန်ကိုမြင်လိုက်၍ ခြေလှမ်းချက်ချင်းရပ်သွားသကဲ့သို့ သူ့ဆီအပြေးတစ်ပိုင်းလာနေသည့်ကျီနုန်ကပါ ခြေလှမ်းတစ်၀က်တစ်ပျက်နှင့်ရပ်သွား၏။ နှစ်ယောက်သားရပ်ကြည့်နေရင်း ဘယ်သူကစ​ပြီး ဘယ်လိုပြောပြီ ဘာပြောရမလဲမသိကြ။

စုရီ နန်းချခံရပြီးကတည်းက ၀မ့်ရန်ရွီးတို့နှင့်တောင်ဆုံခဲ့သော်လည်း ထိုအချိန်ကတည်းက အဆက်သွယ်မရှိတော့သည့်သူမှာ ကျီနုန်ပင်။ သူမလက်ထဲက သရေစာကိုမြင်တော့ သူထိုနေ့က ကျီနုန်ကိုသူ့နန်းဆောင်ဆီက သရေစာသေတ္တာပြန်ယူခိုင်းပြီး ကျိရန်ကို သီးသန့်စကားပြောရအောင်အခွင့်ရှာပေးခဲ့သည်ကိုအမှတ်ရမိ၏။ ပြန်စဥ်းစားလိုက်ရင် အားလုံးကမနေ့ကလိုပင်။ တစ်ပုံစံတည်းတစ်ဖြစ်စဥ်ထဲထပ်ဖြစ်သော်လည်း ထိုဖြစ်စဥ်အောင်ကလူတွေကတော့အပြောင်းလဲကြီးပြောင်းလဲခဲ့ပြီပင်။

ကျီနုန်မှာလဲ တစ်ခြားမကောင်းကြံချင်သူ အထူးသဖြင့် ကိုယ်လုပ်တော်ယင်က သူတို့တွေ့ဆုံနေသည်ကိုတွေ့သွားမှာကိုစိုးရိမ်နေမိ၏။ သူမအတွက်စိုးရိမ်သည်မဟုတ်ပဲ စုရီအကြောင်း ကိုယ်လုပ်တော်ယင်က မိဖုရားခေါင်ကြီးနား သွားပုပ်လေလွင့်ပြောလိုက်မှာကိုပိုစိုးရိမ်မိ၏။ မိဖုရားခေါင်ကြီးက ကြင်နာသနားတတ်သူဖြစ်သော်လည်း စုရီကိုတော့ သူ့သားတော်အပေါ်သစ္စာဖောက်မှုနှင့်တော်တော်မနှစ်မြို့ပေ။ ထိုအကြောင်းစဥ်းစားမိတော့ သူမမြန်မြန်ပင်အရင်ပြုံးပြလိုက်ပြီး