A Deal For 100 Days (KathNiel FanFiction)

Chapter 6

>Kathryn's POV<

Eto na to. Ikakasal na ako. Naglalakad na ako papunta sa altar kasama ang Mommy at Daddy ko. Hindi ako natutuwa kasi nga hindi ko mahal ang taong naghihintay sa akin sa dulo nito. Ang alam ko lang ay maganda ako ngayong araw kaya dapat ako ay ngumiti. And I need to cooperate because i don't want to disappoint my parents.

"Kathryn, alam namin ng Mommy mo na napipilitan ka lang pero anak para naman sayo to." parang gusto kong maiyak sa sinabi ni Daddy.

"I know Dad, wala naman kayong gagawin na ikakasama ko. I can handle my life after this Dad. So, don't worry about me." at tumulo na talaga ang mga luha sa aking mga mata. I'm not their baby girl anymore. May asawa na ang nag-iisa nilang anak.

"Take care of her Daniel." sabi ni Daddy kay DJ habang nakikipagkamay.

"Yes Tito. I will." -may nalalaman ka pang ganyan eh yung mukha mo hindi maipinta. Nahihiya ka lang sa mga magulang natin kaya ka ganyan.

Inalalayan ako ni DJ papunta sa harap ng pari. Ang higpit ng hawak niya sa akin. Kaya nagreklamo na ako ng pabulong.

"You're hurting me!"

"Im sorry!" sabi naman ni DJ

"Sinasadya mo ate eh!"

"Kasalanan ko bang maliit ang kamay mo kaya feeling mo mahigpit ang hawak ko!"

"And now you're denying!"

Hindi na siya nakapagsalita pa dahil nag-umpisa ng magsalita na ang pari. Actually Kanina pa siya nagsasalita hindi lang namin napansin dahil nagsasagutan na naman kami. Kahit ba dito sa kasal namin away pa rin kami ng away. Ang taas naman kasi ng pride ng lalaking to. Hindi na nga gentleman, suplado pa! Ano ba ang ipinaglihi ni Tita Dawn sa kanya at ganito siya?

"At this point, we will hear their vows for each other."

 Nasa wedding vows part na pala kami? Ako ang mauuna. I'm not so prepared kasi hindi ko naman alam kong ano ang mga sweet words na sasabihin ko sa kanya eh puro away lang naman ang alam namin. I don't want to fake my message for him. Anu naman ang silbi kung magkukunwari ako na sweet sa kanya. I want to tell this message kasi ito ang sinasabi ng puso ko not for the sake of publicity.

"I, Kathryn Chandria Rivera, saying this vow for you Daniel John Gomez. I know and everyone know that you're not the one I love but deep in my heart I am willing to learn loving you. As what they say, sa pagiging friends nagsisimula ang lahat and I am looking forward to be your friend. Im sorry for being a brat and being a nagger woman. I promise to do my duties as your wife from this day and until the last day of our marriage."

He smiled at me! Kinilig ba siya? Asa pa ko na kinilig siya. Nasiyahan lang siguro sa sinabi ko. Now, it's his turn. I don't know kung anu rin ang sasabihin niya. Hindi ko siya ininsulto sa vow ko kaya dapat hindi niya rin ako iinsultuhin.

"I, Daniel John Gomez, promise in front of God and in front of everybody who are here today that I will take care of you and treat you fairly as my woman. I just hope na meron kang napakahabang pasensya sa ugali ko na minsan tinotopak. We're not good friends since then but I hope and I wish that this marriage of ours will be the key of the friendship and beyond that also, between us. I might say sorry because of what I did on these past few days but I'm just being me. You said that I'm not gentleman and "mapride" person plus the suplado description of yours, that's why I'm asking for your long long patience because I am what I am. I'm sorry Chandy and thank you. My Super Brat Woman."

Naiyak ako sa sinabi ni DJ. Hindi ko alam bakit pero basta nalang tumulo yung mga luha ko. Sincere ba siya sa mga sinabi niya o nagpapakitang tao lang siya?