Bir yalanın en derin kesiğinden oluk oluk akıyorum ve o an bu yalanın ilk mürekkebi oluveriyorum; pıhtıları günah olan kıpkırmızı bir kana dönüşüyorum. O an güneş ilk defa tersten batıyor, dünyam alt üst oluyor. Kalemi alıyorum elime ve kapkara bir deftere zihnimden koluma doğru bir yol izleyen kanımı akıtıyorum; belki de o defterin ilk sayfasında bir yerlerde izim olsun istiyorum. O iz zaman zihnimde papatyalardan bir taca dönüşürken onun tarafından karalanıyor ve ortalığa bir koku yayılıyor; mükemmel bir koku. Papatyalardan geliyor ruhumun en acı kökü kokan bu koku. O an anlıyorum... Ruhum yanıyor ve zihnimdeki papatyalar ölüyor; bu bir ölüm kokusu, bu bir ölüm şarkısı, bu tam olarak bir ölüm oyunu ve yanımda her zaman o var.
33 parts