Man Down//Bucky Barnes×Y/N
  • Reads 67,959
  • Votes 3,335
  • Parts 44
  • Reads 67,959
  • Votes 3,335
  • Parts 44
Ongoing, First published Aug 26, 2022
"Ben hallediyordum."

"Uzaktan pekte öyle gözükmüyordu. Ne o? Serumun mu azaldı?" Alayla konuşurken karşısındaki adama sert bir yumruk atıp bir kaç metre sürüklenmesine neden olmuştu. Adam yerde kıvranırken anlık bana bakıp diğer adamlarla ilgilenmeye başladı. 

"Tamam sensin." 

(...)

"Biliyor musun Bucky?" 

Hızlıca gidip diğer paraşütü de aldım. Bir elim kapıyı tutarken kendimi aşağı doğru sarkıtmıştım.

"Git kendini becer." 

(...)

"İstiyorsan söylemen yeterli." 

Kurduğum cümleyle bakışları tekrar gözlerimle buluşurken, gözlerindeki kıvılcımı yakalamıştım. 

Bacağımdaki elini yavaşça aşağı yukarı oynatırken kasılmıştım.

"İstiyorsan söylemen yeterli."

-----

*İlk denemem nasıl olduğu hakkında hiçbir bilgim yok. Hayalim bol dramalı eğlenceli bir kitap yazmak. 
*Filmlerden alıntı olabilir ama filmlerle alakası yoktur.
*Y/N kitabıdır.
*Enemies to lovers
All Rights Reserved
Sign up to add Man Down//Bucky Barnes×Y/N to your library and receive updates
or
#6peter
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz cover
𝑶𝒑𝒊𝒂 | 𝑩𝒂𝒓ış 𝑨𝒍𝒑𝒆𝒓 𝒀ı𝒍𝒎𝒂𝒛  cover
lifetime, taekook cover
agreed marriage cover
Giriftar | barış alper yılmaz cover
YENİDEN & 𝕋𝕖𝕜𝕣𝕒𝕣 𝔼𝕥 cover
single | tk cover
Pera'da Gece Yarısı cover
Seen | Eren Elmalı  cover
Ihlamur Çiçeği | Eren Elmalı cover

Ankara Rüzgarı / Barış Alper Yılmaz

24 parts Ongoing

"Gökalp... bizim oğlumuz. Sen onun öz babasısın." Barış'ın gözleri bir anda irileşti, sanki zaman donmuş, dünya sessizliğe gömülmüştü. İçine bir şey çarpmış gibi oldu, ne bir ses, ne bir hareket... sadece bir ağırlık. Göğsüne saplanan görünmez bir sancı gibi. Kalbi, aniden ritmini şaşırdı; ne hızlandı ne durdu, sadece derin bir sessizlikle yankılandı içindeki boşlukta. Ama artık başka bir şeydi o. Artık sadece bir çocuk değil... Barış'ın kanından, canından bir parça... içini paramparça eden o açıklamanın tam merkezindeydi. Gözleri doldu. Yanaklarına inmeyen, ama gözbebeklerinin içinde büyüyen o doluluk... yılların eksikliği, farkında olmadan duyduğu özlemin ağırlığıydı. "Benim..." dedi Barış, sesi titrek ve neredeyse duyulmazdı. Dudakları zorla oynadı, kelimeleri dışarı çıkarmak isterken titredi. "...oğlum mu?"