Pompille,babasının ölüm yıl dönümünde kafasını dağıtmak için tekne turuna çıktığında kafasındaki düşüncelerini Deniz'in göz kamaştıran manzarasıyla birlikte Zaman'ın Karanlığına yolladı. Tekne turu bittiğinde artık geri dönmeleri gerekiyordu,ama gerektiği gibi olmamıştı.Belki de sadece gerekmediği gibi olması gerekiyordu. Kim Bilir? Ay'ın gökyüzünde belirmesiyle birlikte hem Deniz hem de Pompille ve diğerleri zifiri karanlığın içinde hapsolmuştu. Endişe,merak,heyecan ve korku herkesin yaşadığı duygular olmasına rağmen yolculardan Pompille dahi bazıları uykuya dalmıştı. Geriye kalanlar kaptana uymak zorundaydı. Bir anda kendilerini Gizemli bir yer olan Çukur da bulduklarında herşeyi geride bırakmaya karar vermiştiler. Tek yapacakları Zaman'a ayak uydurmalarıydı. Ya Çukur sadece Zaman'ın Karanlığındaki boşluksa,Çukur da her an herşey olabilir. "Sakın duygusuzca düşünmeden uykuya dalma!"