Karanlık Lise 2

Yılbaşı Özel Bölümü / 2020

Yılın en sevdiğim günü gelip çatmıştı.

Melodi ve Arda evin içinde koşuşturuyor, süslerle bezediğimiz salona bir girip bir çıkıyorlardı. Kırmızı ve yeşil dekorasyon ürünleri sayesinde onlara dağıtabilecekleri yeni pek çok malzeme vermiştim. Yine de pişman değildim.

Kapı çaldı.

Prize takmak üzere kablosunu elime aldığım ışıkları bir kenara bıraktım. Her adımımda parıldadığını hissettiğim siyah yılbaşı elbisemin içinde hızlı adımlarla kapıya ulaştım. 

"Çok daha iyisini yapabilirdim. Sen de biliyorsun."

"Arya..."

"Hayır! Bak hadi anneme de soralım, o da aynısını söyleyecek."

Konunun ne olduğuna dair en ufak bir fikrim bile yoktu. Arya çizmelerini çıkarırken bana bakıyordu. "Anne, babama sen de söyler misin, resitaldeki halimden eser var mı artık?" 

Gülümseyerek Demir'e baktım. Bana bakarak gözlerini devirdi. Alışveriş poşetlerini evin içine doğru bıraktı. Misafirlerimiz geliyordu ve Arya ile tartışmanın hiçbir zaman sonuç vermeyeceğini o da çok iyi biliyordu.

"Salı günkünden mi yoksa geçen senekinden mi?" diye sordum. 

Demir Siyah kabanını ve aynı renkteki atkısını çıkartıp astı. Yanımdan geçerken "Hanımefendi bu sefer bu haftakine takılmış vaziyette," dedi. Beni belimden çekip dudaklarımdan öptü. Beş dakikalığına bile evden çıksa, döndüğünde bunu her zaman yapardı. 

Öptükten sonra hızlıca Arya'ya geri döndü. "Hatasız çaldığın parçadan ne istiyorsun? İnanılmaz bir resitaldi. Daha lisedesin, konservatuvar mezunlarıyla aynı sahnede çalıyorsun. İyi çaldığın kadar dinlenmeyi de öğrenmelisin. Hep kendinde bir hata arıyorsun." Yol boyunca anlattığı şeylerin hepsini tekrar ediyor olduğunu anlamak zor olmamıştı.

Her orkestra provasından sonra eve telaş içinde dönen kızım, bu sefer de aynı suratla kapıyı arkasından kapattı. "Arayınca da mutlaka buluyorum baba. Bulmasam, bu kadar irdeleyecek de bir şeyim olmazdı zaten."

Melodi ve Arda ablalarının geldiğini görünce çılgına döndüler. Sabahtan beri evi hazırlamakla meşgul olduğum için oyunlarına katmak istedikleri üçüncü kişiyi sonunda bulmuşlardı.

"Hey, bu suratı istemiyorum bugün," dedim ona sarılırken. Üstünden montunu ve taşıdığı keman çantasını aldım.

O anda durdu. İçeri girdiği andan beri sadece kendine kızıyor olduğunu fark etti. Fısıldayarak "Esma Teyzemler geldi mi?" 

Şakalaşmak için montuyla ona vuruyormuş gibi yaptım. "Saçmaladığın için değil de teyzene rezil olacaksın diye mi sustun sen?"

Güldü.

"Gel hadi, salona gel. Ağaç nasıl olmuş yorumlarına ihtiyacım var."

Demir çoktan salona geçmiş, yüksek tavanlı evimizde bile tavana değmek üzere yarışan yılbaşı ağacını izliyordu. 

Arya "Çok güzel," dedi. 

Demir bana döndü. "Bunu gerçekten de son iki saatte mi yaptın?" diye sordu. Yeşil yapay dalları doğal gösteren yeşil tonu, kırmızı, altın sarısı ve gri simli top süsler, yıldızlar, minik geyikler, noel babalar... Gerçekten de işin son halinden memnundum. Işıklarını taktığımızda ortaya çıkacak manzara için heyecanlıydım.

Alaycı bir ses tonuyla "Yani birileri ben yardım edeceğim diye atlayıp son güne bırakmasaydı yapmazdım tabii..." dedim. Ağacı kurduğum yerin tam yanında piyanomuz vardı. Ne zaman süslerle ve ağacın kutusuyla salona gelse piyano dikkatini dağıtmış ve tüm vaktini çalmaya ayırmıştı.