Deel 18!

4.6K 48 4
                                    

Sorry voor het lange wachten! Ik heb het erg druk gehad en had even niet zo veel zin om te schrijven maar ik ben er weer! En hopelijk vinden jullie Mijn verhaal nogsteeds leuk❤️

POV Loa
Ik loop naar binnen om naar de wc te gaan maar ik voel me totaal niet goed dus ik blijf stil staan, "weet je zeker dat het gaat?" Vraagt matthy aan mij als hij mij weer stil ziet staan ik schud nog snel mijn hoofd voordat ik zwart voor mijn ogen zie en op de grond val.

POV Matthy
Loa? LOA? Ik schud aan haar arm maar ze word maar niet wakker.....
Ik raak helemaal in paniek want ik heb dit nog nooit mee gemaakt en al helemaal niet met Loa.
Na 5 minuten is ze nogsteeds niet wakker, al het bezoek ik ondertussen ook al naar binnen gekomen om te helpen maar niks helpt dus jair (mijn broer) belt de ambulance omdat ik zelf helemaal in paniek ben lukt het mij niet om te bellen....
Binnen 10 minuten is de ambulance er en ze checken allemaal dingen bij Loa ik wil heel graag bij haar zitten maar ze zeggen dat ik afstand moet houden.
Na allemaal onderzoekjes gedaan te hebben moet Loa mee naar het ziekenhuis, ik mag gelukkig wel mee.

In het ziekenhuis:
Ze zijn nu al 3 uur bezig met het onderzoeken van Loa en ik heb nog geen idee wat er aan de hand is en niemand heeft me nog iets laten weten,
Na 4 uur hebben gewacht komt er eindelijk een dokter naar me toe en zegt dat Loa wakker is en dat ik naar binnen mag.
Ik loop naar binnen en zie Loa met traan rollend over haar wangen op bed liggen, ik zeg niks en geef haar meteen een knuffel en ze houd me stevig vast "wat is er aan de hand met haar?" Vraag ik aan de dokter.

Verhaal van de dokter:
Loa heeft een lange tijd slecht gegeten en heeft daardoor zwaar gewicht verlies gevormd en ze zit op het randje van anorexia en daarbij heeft ze ook nog een hoop stress waardoor het allemaal te veel werd en ze daardoor flauwviel, ze heeft nogsteeds niks gegeten dus daar gaan we nu aan werken.
"Heeft u iets gemerkt van de stress of gewicht verlies meneer?"

POV matthy:
"Heeft u iets gemerkt van de stress of gewicht verlies meneer?" Vraagt de dokter aan mij, "nee echt totaal niet!" Antwoord ik want ik wist er totaal niks van! Ze heeft ook nooit iets aan mij verteld hierover, ik kijk Loa aan maar die kijkt meteen weg en barst in tranen uit.
Als ze dokter weg is loop ik terug naar Loa die nogsteed smet tranen in haar ogen zit, waarom heb je nooit iets gezegt? Vraag ik aan Loa "omdat het niet bewust was" antwoord ze zacht ik kijk haar bezorg aan en zeg "ik ga je hier bij helpen oké? Alles komt goed" en geef aan een kus op haar voorhoofd. Toen ik dat zei begon ze nog harder te huilen, "wat is er? Zeg ik iets verkeerd?" Vraag ik aan haar. Nee maar was bang dat je boos zou worden! Antwoorde ze
"Nee natuurlijk niet! Jij kan er toch niks aan doen?"

Na een tijdje in het ziekenhuis te hebben gezeten heeft Loa eindelijk iets gegeten en we mogen naar huis ik heb de bankzitters al ingelicht dat Loa in het ziekenhuis heeft gelegen voor een tijdje maar heb verder nog geen uitleg gegeven waarom.

Terug bij het bankzitterhuis: POV matthy
Loa is erg stil geweest op de terugweg van het ziekenhuis, we zijn eindelijk terug thuis en Loa stapt voorzichtig de auto uit omdat ze nog een beetje wankel is ik hou haar daarom nog vast als ze gaat lopen.
Eenmaal binnen aangekomen kijkt iedereen ons geshockeerd aan "wat is er gebeurt?!" Vraagt Koen bezorgt, ik zie dat Loa bij aan kijkt en geen zin heeft om er over te praten en ze vraagt of ik haar naar boven wil brengen, "ik leg het jullie zo uit ik breng Loa eerst even naar boven" zeg ik tegen de mannen en Lieke.
Als ik weer onder kom zit iedereen op de bank en ik vertel het hele verhaal en iedereen staat er versteld van omdat niemand het door had.

Nogmaals sorry voor het lange wachten maar hier is het deel eindelijk!😘

Er hangt liefde in de lucht!~bankzittersWhere stories live. Discover now