Na tapos ang buong araw ko at naka uwi narin ngayon sa bahay na pag usapan nadin namin nina Madison na matutulog kami kay na Anna bukas kaya ayos na ang lahat.Ng maka uwi ay agad akong pumunta sa aking kwarto para maka pag pahinga na.
Kausap ko lang kanina si manang ng maka uwi ako at tinanong siya kung kamusta na si mama at kung na gagalit parin ba siya sakin.
Sabi naman sakin ni manang ay bumaba daw si mama ng maka alis na ako kaninang umaga.Sinubukan ni manang na kausapin at suyuing para ma kipag bati na sa akin pero hindi sumagot si mama at ng matapos daw itong kumain ay ka agad ng pumanik sa kanilang kwarto nina papa.
Na papapaiyak na naman ako dahil wala parin akong magawa galit parin sila sa akin.Na isip ko na lang matulog at kalimutan na lanv muna ang lahat.
Ipinikit kona ang aking mga mata para maka tulog na ng mahimbing.
Na ramdaman kong may tumatapik sa akin kaya napa mulat ako bigla at na kita si manang na may dala dalang pagkain.
Agad naman akong napa bangon at nag pasalamat kay manang.Nakita kong inilapag nya ito sa may bakanteng lamesa ng aking kwarto pero wala akong ganang kumain ngayon.
"Nak kumain kana,Hindi ka kasi bumaba kanina kaya dina lahan na lang kita dito".
Tumango lang ako kaymanang bago tumayo at lumapit sa pagkain,ayaw ko naman masayang lang ito dahil si manang pa ang nag dala sa akin.
Nakita kong umupo sa bakanteng upuan si manang at binabantayan ako kung kakainin koba talaga ang dinala niya pero na isip ko nalang siyang tanungin.
"Manang sina mama at papa ba kumain na?".
"Oo nak, gigisingin sana kita para sumabay kana sa mama at papa mo pero hindi kana nila pinagising sa akin dahil ayaw kadaw nilang ma istorbo. Kaya inutusan nalang nila akong dalahan ka ng pag kain".
Bigla na lang akong na pa iyak dahil pakiramdam ko ayaw na nila akong makasama.Naramdanman kong lumapit sa akin si Manang at hinaplos haplos ang likuran ko para patahanin ako.
"Nak bakit kaba na iyak ha"
Kalama lang akong kina usap ni manan at ako naman ay agad sinagot ang kanyang tanong.
"Manang pakiramdam ko kasi parang ni lalayuan nila ako,ganon ba sila kagalit sa akin"
Agad naman akong pinatahanan ni manang bago ito nag salita at kina usap ako ng kalmado.
"Nak wag mong isipin iyan tandaan mo anak ka nila at mahal na mahal ka nila kaya tumahan kana".
Pinunasan ko ka agad ang mga luha ko at niyakap si manang nag papasalamat ako dahil nandito siya para may maka usap manlang ako tungkol sa na raramdaman ko.
"Sige na nak kumain kana at ako naman ay babantayan ka hanggang sa matapos kang kumain, wag kana umiyak ha".
Agad ko na lang sinunod ang utos ni manang at kumain na lang ako habang siya naman ay binabantayan ako sa pag kain.
Tinuturing konang parang lola si manang Susan dahil simula bata palang ako siya na ang na kakasama ko at tumutulong sa akin kapag wala sina mama at papa kaya laking pa sasalamat ko talaga dahil parati siyang nandyaan.
Ng matapos ay ibinigay kona kay manang ang mg plato at basong ginamit ko,nag paalam na siya sa akin bago lumabas at na iwan na naman akong mag isa.
Na isipan kong mag palit na ng damit kasi kaninapa pala ako naka suot ng uniform.Agad akong nag punta ng banyo at nag linis ng katawan ng matapos ay lumabas na ako at nag bihis ng pang tulog.
BINABASA MO ANG
Catherine The Lost Vampire Princess
VampireAng tao at ang bampira ay matagal ng nag sasama sa iisang mundong kanilang ginagalawan at may isang espesyal na babae ang naninirahan sa mundo ng mga tao. Paano kung dumating ang panahon na malaman niyang kakaiba siya sa lahat at ang lahat ng tin...
