Vefa

"Güven"

İyi Okumalar 🦋🌻

Bölüm 9

"Amirim ne zaman çıkacağız biz ya? E ağaç olduk kök saldık burada.." Sezgin karşısında tam kapısının önünde duran Poyraz'a alayla seslendi.

"Ooo uyuyan prens uyanmış. Sabahlarınız hayrolsun efendim ama çıkmak için daha çok beklersin." Dedi hemen Poyraz.

"Bekle babam bekle. Işiniz bekletmek zaten, delil bulamadınız tabii operasyon yine mi elinizde patladı?"

"Yok. Aksine.." Poyraz parmaklıkların yanına kadar yaklaştı. Işaret parmağını havaya uzatıp döndürürken "Canlı canlı kanıtlara ulaşmak üzereyiz. Bakalım onlar bize kimi suçlu gösterecek."

"Kamera kayıtları defalarca izlendi ama hiç kayıt bulunamadı amir bence ümit etme." Sezgin kendinden emin konuşurken Poyraz güldü.

"Bence o kadar emin olma. Bakarsın suç hiç ummadığınız birinin üstüne kalır? Olay günü orada olup, olay saati başka yerde dediğiniz birine." Poyraz'ın verdiği gözdağı ile Sezgin öfkeyle ayağa kalkıp yakasına yapıştı.

"Ne diyorsun oğlum sen?! Bitiririm hepinizi!"

"Hah bak şimdi anladığın dilden konuşuyoruz oğlum. Maalesef ki artık çok geç kaldın." Poyraz Sezgin'in yakasından tuttuğu ellerini tutup geri iterek yukarıya çıktı.

Giray girişte Sezgin'i gözlemlerken Poyraz tam yanında durdu.

"Eğer biraz tanıdıysam kızın suçsuz olduğunu kanıtlamak, onu bu işlere bulaştırmamak için başka birini açık edecek."

"Nasıl bu kadar emin oldun?" Giray umutsuzca sormuştu ilk kez.

"Belli ki kıza karşı biraz zaafı var. Sen nasıl karın için öfkeliniyorsan, Sezgin de öyle tepki verdi Giray."

"Dereyi görmeden paçaları sıvama kardeşim çünkü aynı senaryoyu Egemenlerde de yaşadık sonuç kardeşi öldü hepimizi de ipe dizdi."

"O zaman hiç tanık yoktu ama şimdi var. Umudunu kaybetme bu sefer bence başaracağız."

Giray umutsuzca başını olumsuz anlamda salladığında Poyraz kolunu arkadaşının omzuna atıp güven verecek şekilde sarstı. "Bence bizim tek ihtiyacımız eski günlerdeki gibi tek başımıza bir iki kadeh tokuşturmak. Nedeni şu; senin içindeki sıkıntı ancak çözülür ya da çıkar ortaya."

Giray ağrıyan başını ovarken odasına çıkmak için merdivenleri tek tek tırmanıyor. Dört gündür soluksuz delil toparlarken bir taraftan da gerçeklerin yıllar sonra üstünde bıraktığı etkiyle savaşıyordu. Çekmecesini açıp ağrı kesici aramaya başlarken dönen başıyla elleriyle düşmemek için masaya sıkıca tutunurken, kararmış görüşü geri gelmesi için gözlerini kırpıp duruyordu.

Elini oturmak için arkasındaki sandalyesine uzatmaya çalışırken bir anda yere yığılmasıyla düşme sesini duyan herkes yukarıya koşmuştu.

Özgür, Poyraz ve Masal arkarkaya odaya girerken Masal hemen yanına gitti Giray'ın.

"Giray... Giray!.. Giray, kendine gel!" Başını dizlerinin üstüne yatırıp önündeki suyu hafifçe yüzüne çarpsada kendine gelmedi Giray. "Ambulans vazgeçtim yardım edin kaldırıp yakındaki hastahaneye götürelim. Lütfen.."

"Sen arabaya in geliyoruz biz." Poyraz Masal'ı sakince kaldırırken Özgür de ekip arkadaşlarıyla amirini arabaya taşımak için yardıma koştu. Masal Giray'ın kimliği ve ceketini alırken kendi eşyalarınıda alıp hemen arabaya geçti. Şoför koltuğuna geçip emniyet kemerini bağlayacağı sırada açılan kapıyla durdu. "Arkaya geç ben kullanırım." Poyraz kesin ve net bir dille kendini ifade ederken Masal birşey diyemeden arkaya geçti. Özgür de öne geçtiğinde yola çıkmışlardı.