Vefa

V2 - •Kalbin Sesi•

VEFA 35. BÖLÜM

"Masal ya da başkası bilmiyorum ama ben bu kızı ya da kadını bırakamam burada. Duydun mu Barlas? Kurtaracağız."

"Kurtaracağız söz."

"Kurtaracağız." Gonca önüne dönüp bir daha konuşamadı. Barlas'a bir şey söylemeden arabadan inip evi arkasında bırakarak yürümeye başladı. Ormanın içine saptığında derin derin nefes alıyordu kendine gelebilmek için. Önüne bakıp dikkatle yürürken hafif rüzgarla sallanan kapı sesine döndü. Geldiği yere baktı dikkatlice. Neresi olduğunu hatırladığında olduğu yerde donup kaldı.

"Gonca iyi misin?" Barlas merakla peşinden gelip önüne geçtiğinde yüzü bembeyaz olmuş Gonca ile karşılaştı. "Ne oldu? Dönelim istersen eve, kötü görünüyorsun Gonca.."

"Burası.. O ev.. Planlanmış, bağlantılı. Biliyorum ben, hatırladım burayı."

"Neresi burası? Neden korkudan sesin titriyor senin?"

"Dost sandığım herkesin düşmanımıza daha yakın olduğunu fark ettiğim yer burası."

MART 2015

"İki yüz elli, üç yüz elli, dört yüz.. Burası dört yüz." Masal'ın önünde duran tükenmez kalemi alıp deftere not etti Gonca. Küçük kağıda bilezikler yazarak, lastikle bağlayıp masanın köşesine ayırınca diğer poşete geçti. "Masal sende durum ne?"

"Bir saniye.. Üç yüz bereler, dört yüz atkı, yedi yüz burada.." Eline diğer sayılmış paraları alıp birleştirdi. "Çantalarda üç yüz toplam bin." Gonca'nın uzattığı kalemle listenin en sonuna yazdı.

"Son iki haftada bin dört yüz çarşıdan geldi."

"Yok geçen hafta part time çalışmaya gittik organizasyona ordan kişi başı biner geldi. Onunla iki üç.. Üç bin dört yüz oluyor. Yani bir aylık kazanç."

"Dişimizi sıkarak son yılımızda bayağı para biriktirdik mi?"

"Biriktirdik.." Dedi Gonca ve Masal aynı anda.

"400 bizim harçlık niyetine şimdi geriye kalanı açılan hesaba yatırmaya gitmemiz gerek." Masal defteri kapatıp dolaplarına kilitlerken Gonca'da zarf alıp paraları içine koydu. Kabanlarını üstlerine geçirip yurttan çıkmak için aşağıya indiler. Bahçeye geldiklerinde müdür karşılarına çıkınca durmak zorunda kaldılar.

"Hayırdır? Haftasonu herkesin ortak temizlik günü, siz nereye?"

"Bizim işimiz vardı, izin almıştık." Masal sakince hatırlatırken saatine baktı. "Bir saat önce odamızı bitirdik, mutfağa da sabah yardım ettik Gonca ile."

"Eksik malzeme olduğu için ikimiz alıp gelelim dediler müdüre hanım." Gonca aklına gelen ilk ihtimali söylediğinde müdür inanmayarak baktı. "Gidin sorun, bakmayın.."

"Bir saat bile sürmeden işimiz döneceğiz, malzemelerle merak etmeyin. Iki gün önce gidin dediniz."

"İki gün önce demiş olabilirim ama keyfim bugün siz giderseniz bu işler bitmez diyor. Doğru yukarıya, işler bitsin gidersiniz." Müdür bekçiye dönüp. "Kapat kapıları!" diye bağırınca Masal ve Gonca sinirle baktı. "Hadi hadi!"

"İçimdeki ses sok lafı şuna atsın seni yurttan git başka yerde huzur bul diyor." Müdür yurda girerken, Gonca arkasından sessizce söylendi. "Masal gel kaçalım buradan."

"Kaçalımda kalalım ortada mal gibi. Sabretmekten başka sansımız yok kızım, geleceğimizi kurmak için biriktirdik bu paraları. Okulla beraber çıkacağız işte eve."