[ Taemin ]
Gözlerine baktığımda cidden beni sevdiğine inanmıştım. Bana büyük bir tutkuyla bakıyordu. Ama bu insanları tavlamak için kullandığı bazı taktiklerden biri olabilirdi. Beni kullanıp atmasından korkuyordum. Ama ne olursa olsun onu sevdiğimi bilmesini istiyordum.
Aniden dudağıma yapıştığında akan göz yaşlarıma engel olmadım. Dudaklarının sıcaklığını hissederken ona karşı koymak o kadar zordu ki.. imkansız gibi görünüyordu. Ama ben imkansızı başarmıştım.
Geri çekildiği zaman lafımı tamamladım;
" T-teşekkür ederim.. "
O, dediklerime kızmış olmalı ki seslice küfürler saydırırken boş yolda hızlı adımlarla yürümeye başladı. Saçlarını yana doğru savurup, alt dudağını dişleyerek ellerini cebine yerleştirmişti. O kadar çekici ve havalı görünüyordu ki...
" Sana seni sevdiğimi söylüyorum teşekkür ediyorsun. Sikeyim ben böyle işi ulan! "
Ben ne yapacağımı bilmeden arkasından bakakalmıştım. Dizlerimin üzerine çökerek, sessizce mırıldandım;
" Seni seviyorum, beni bırakma.. "
Dediklerimi duymadığıni bilsem de rahatladığımı hissedebiliyordum. En azından bende ona onu sevdiğimi söyleyebilmiştim. Elimi saçlarıma daldırarak sinirli bir şekilde saçlarımı karıştırdım.
Ona gidiyordu, sevgilisine. Sesimi biraz daha yükselterek ayağa kalktım;
" Ona gidiyorsun değil mi, sevgiline? Bana beni sevdiğini söylerken bile ona gidiyorsun! "
Söylediklerimi duymuş olmalı ki bana doğru dönerek kaşlarını çattı;
" Cidden bunu umursuyor musun? Beni sevmiyorsun, neden hesap soruyorsun? Ama çok merak ediyorsan ona gidiyorum. Çünkü bana iyi geliyor! "
Duyduklarım canımı cidden yakmıştı. Ellerimi yere sabitlemiştim. Önce mırıldandım;
" D-defol.. "
Onun beni daha rahat duyabilmesi için yere sertçe yumruk atarak bağırdım;
" DEFOL! "
[ Jonghyun ]
Derin nefesler solurken bana sadece teşekkür etmişti. Gözümün içine baka baka sadece teşekkür etmişti. Beni ne kadar kırdığının ve sinirlendirdiğinin farkında mıydı acaba?
Sinirlerim iyice bozulunca, kendime yenik düşerek küfür ederken arkamı dönerek ellerimi cebime yerleştirdim. Sinirimi alt dudağımdan çıkarırcasına dudağımı dişleyerek saçlarımı attım;
" Sana seni sevdiğimi söylüyorum teşekkür ediyorsun. Sikeyim ben böyle işi ulan! "
Sinirle söylenirken adımlarımı daha da hızlandırdım. Beynimde dönen her düşünce onun beni sevmediğine şahitlik ediyor gibiydi. Aklım çok karışıktı. Kalbim sıkışıyor gibiydi. Derin derin nefesler alıp veriyordum.
Arkamdan duyduğum ince ses ile ona doğru döndüm;
" Ona gidiyorsun değil mi, sevgiline? Bana beni sevdiğini söylerken bile ona gidiyorsun! "
Beni sakinleştirmesi gerekirken daha çok sinirlendiriyordu. Ufak bir kahkaha atarak piçimsi bir şekilde gülümsedim;
" Cidden bunu umursuyor musun? Beni sevmiyorsun, neden hesap soruyorsun? Ama çok merak ediyorsan ona gidiyorum. Çünkü bana iyi geliyor! "
İlk önce bir şeyler mırıldanmıştı ama ne dediğini anlayamıyordum. Ardından yere sertçe yumruğunu geçirdi ve hemen ardından bağırdı;
