Het komt goed

Hoofdstuk 7

-pov Lisa-

Toen ik de volgende morgen wakker werd, was ik helemaal in de war. Ik werd nog hyperventilerend wakker van mijn nachtmerrie en tegelijk wist ik niet waar ik was. 
Toen ik weer besefte dat ik bij Linda en Mark was, kon ik weer rustig aan ademhalen.
Ik liep naar de woonkamer om wat ontbijt te eten. Thuis had ik alles zelf moeten pakken, maar toen ik beneden kwam zag ik Linda al aan de keukentafel zitten en ze had ook een bord voor mij neergezet met brood, beslag en wat yoghurt met cruesli. Ik bedankte Linda dat ze wat eten voor mij neer had gezet en ik ging zitten.
"Lekker geslapen?" vroeg Linda "Mark moet de paarden 's morgens altijd voeren dus daarom ontbijten we niet met z'n drieën" 
"Ja ik heb best lekker geslapen, ik heb helaas wel een nachtmerrie gehad maar dat heb ik wel vaker" zei ik lachend "Geeft niet hoor dat Mark er niet is, thuis had ik alleen moeten eten dus dit vind ik al bijzonder" 
Linda glimlachte even naar mij
"Heb je eigenlijk al vaak wedstrijden gereden met Storm?" vroeg Linda toen we beiden ons ontbijt op hadden en we het ontbijt aan het opruimen waren.
"Voordat mijn moeder overleed, reden we in het L met springen en B in het dressuur. Maar ja, ik heb dus al meer dan een half jaar geen wedstrijden gereden want ik had geen motivatie om te trainen, omdat ik dat altijd samen met mijn moeder deed." Vertelde ik.
"Misschien is het dan weer eens tijd om ergens voor te gaan trainen, want ik weet zeker dat jij dat ook weet, maar het geeft zo'n fijn gevoel als je ergens hard voor heb getraind en dan ook nog eens wint"  zei Linda
"Klopt, het geeft echt zo'n kick. Je weet gewoon dat je het goed heb gedaan." zei ik "Stiekem mis ik het wel, dus misschien moet ik maar weer eens wat gaan trainen."
"Lijkt me een goed plan!" begon Linda "Als je eerst nou eens begint dat jij en Storm weer een beetje conditie hebben en weer wat hebben gesprongen kunnen we volgende week misschien beginnen! Ik help je echt super graag!"
"Heel erg bedankt! Ik ga gelijk beginnen vandaag!" zei ik en ik ging weer naar boven om mijn paardenkleding aan te trekken.
Toen ik me om had gekleed, ging ik eerst naar Warrior om het in de paddock te zetten en daarna te poetsen. Ik wandelde nog even met hem en daarna pakte ik Storm om hem ook in de paddock te zetten. Na een halfuurtje in de paddock, ging ik hem opzadelen om te gaan rijden. 
Ik had eerst veel gestapt en gedraafd en uit draf wat kruisjes meegepakt. 
Daarna had ik ook wat gegaloppeerd en vanuit de galop wat lage sprongetjes genomen. 
Toen ik klaar was met rijden, zag ik pas dat Linda aan de bakrand stond. "Dat zag er netje uit!" zei Linda "Jullie zijn echt een goed team!" 
"Dankje!" zei ik een beetje blozend. Ik was het nooit echt gewend om complimentjes te krijgen, dus ik wist niet helemaal hoe ik erop moest reageren. 
"Vind je het spannend om over een week naar een nieuwe school te gaan?" vroeg Linda terwijl ik op het erf aan het uitstappen was. 
"Ja, wel een beetje, maar ik heb er wel zin in, want ik vond mijn vorige school niet heel leuk" zei ik een beetje lachend.
"Oh gelukkig!" zei Linda "Hopelijk maak je snel vrienden op je nieuwe school, maar ik denk dat dat wel goed komt!" 
"Ik hoop het ook!" zei ik.  
Nadat ik Storm had afgezadeld en hem weer in de paddock had gezet, ging ik nog even wandelen met Warrior, omdat hij dat soms niet helemaal goed doet, maar oefening baart kunst!

De volgende maandag was het tijd om naar mijn nieuwe school te gaan. Raar genoeg had ik er best wel wat zin in.
Toen ik beneden kwam, stond Linda in de keuken een broodtrommeltje voor mij klaar te maken.
"Goedemorgen!" groette Linda mij "Ik dacht, ik maak ff een broodtrommeltje voor je klaar, dan heb je geen stress vanochtend." 
"Oh Linda, dat had echt niet gehoeven hoor! Ik kan het ook wel zelf!" zei ik dankbaar
"Nee, ik wilde het doen dus jij gaat nu lekker rustig ontbijten en dan breng ik je zo weg naar school." zei Linda
"Oh, maar ik kan ook gewoon gaan fietsen hoor." zei ik "Als ik ga fietsen, dan kan jij samen met Mark alvast lekker de paarden gaan doen."
"Nee, ik breng je nu naar school, je moet wel met goed vervoer naar je eerste schooldag gaan." zei Linda een beetje lachend
"Oké, wat jij wilt" zei ik ook een beetje Lachend.

Toen we op school aankwamen, zei Linda mij gedag en liep ik de school in. In de vakantie had ik al een rondleiding gehad en alles, waardoor ik wel een beetje de weg wist.
Ik liep naar mijn kluisje om mijn jas en boeken erin te doen. 
"Hey! Jij bent vast zeker nieuw." hoorde ik achter me. Toen ik omdraaide, zag ik een meisje staan dat er niet heel bijzonder uitzag, maar me wel heel aardig leek
"Ja, dat ben ik." zei ik op een zo aardig mogelijke toon
"Onze mentor had verteld dat er een nieuw meisje kwam" begon het meisje "Hij had verteld waar je kluisje zou zijn en toevallig zit die naast die van mij."
"Oh, gezellig!" zei ik "Ik heet Lisa, jij?"
"Ik ben Lena!" stelde Lena zich voor
"Weet jij waar we zo moeten zijn?" vroeg ik
"Lokaal 132, we hebben geschiedenis" zei Lena
"Urgh geschiedenis" zei ik terwijl ik kots geluiden maakte en we moesten allebei lachen
Samen liepen we naar de les.
"Jij moet Lisa zijn" begroette de leraar geschiedenis en liep samen met mij naar voren zodat ik vooraan de klas stond "Nou jongens, dit is Lisa, wees een beetje aardig tegen haar. En Lisa, veel plezier hier op school!" zei de leraar en ik zette een neplachje op en ging naar mijn plek naast Lena.
"Doet hij dit altijd bij nieuwe leerlingen?" vroeg ik een beetje argwanend 
"Ja, voor als je het nog niet wist, dit is onze mentor." zei Lena terug
"Oh, hopelijk overleef ik dit" zei grappend tegen Lena. Lena moest giechelen, maar net iets te hard.
"Mevrouw Scott, dit keer zie ik het door de vingers, maar de eerstvolgende keer is daar het gat van de deur" zei de leraar terwijl hij naar de deur van het lokaal wees.
"Die man is echt niet wijs" zei Lena tegen mij terwijl ze met haar ogen rolde. Ik moest ook even lachen en ik wist dat dit een goede tijd op school werd als Lena mijn vriendin bleef.

Na een paar lessen was het pauze en ik en Lena liepen samen naar de kantine.
"Over het algemeen is deze kantine en veilige plek" begon Lena een beetje lachend "Maar als je nieuw bent, moet je oppassen voor James, Jack en Jason. Oftewel de 3 J's." zei ze nu op een iets serieuzere toon.
"Hoezo dan?" vroeg ik aan Lena. Lena wilde net wat gaan vertellen en toen zag ik drie jongens op mij en Lena aflopen.