Het komt goed

Hoofdstuk 21

-pov Lisa- 

"Nee dat is niks." zei hij ontkennend en hij pakte zijn telefoon terug.
"James!" zei ik nu echt boos. "Hij dwingt je letterlijk om te gaan trainen terwijl je je f*cking enkel hebt gebroken! Denk even na! Dit is niet normaal!" ik zag dat hij ervan schrok hoe boos ik werd.
"Ik- ik zal er mee stoppen." zei hij schuldig.
"Je had er niet eens aan moeten beginnen! Je hebt geluk dat je nu alsnog goed bent hersteld van je enkel, maar anders had ik geen medelijden met je gehad!" riep ik bijna en ik had meteen spijt van wat ik als laatste had gezegd en ik zag dat James even verbaasd was van wat ik als laatste had gezegd. "Sorry, ik had dat laatste niet moeten zeggen." zei ik schuldig.
"Nee, ik begrijp je wel, ik ben gewoon heel dom geweest." zei hij geruststellend en ik knuffelde hem, want ik zag dat hij er moeite mee had. "Sinds dat we een nieuwe coach hebben, gaat het eigenlijk zo. Ik snap gewoon niet hoe ik dat met mijn domme kop niet door heb gehad." zei hij boos, maar met tranen in zijn ogen.
"Nee, je bent niet dom." stelde ik hem gerust terwijl ik op zijn bovenbenen zat en hem een knuffel gaf. "Alleen, had je het misschien het eerder door moeten hebben, maar als je niet wist dat het eigenlijk niet hoort, had je het ook niet door kunnen hebben." 
"Klopt, misschien is het tijd dat ik een andere club ga zoeken." zei hij een beetje zuchtend.
"Het hoeft niet nu," stelde ik hem gerust. "Maar het moet geen maanden meer duren, want je kan langzaam aan weer gaan trainen. Maar beloof me alsjeblieft dat je niet jezelf gaat pushen om weer op je oude niveau te kunnen trainen."
"Dat beloof ik." stelde hij mij gerust en hij gaf me een kusje en ik ging met mijn handen door zijn haren en hij kietelde mij in mijn buik. Ik probeerde hem terug te kietelen, maar hij won.

De week erna had ik samen met Linda weer getraind voor een wedstrijd. Toen ik na de training aan het uitstappen was, werd ik gebeld door James.

"Hey schatje, wat is er?" vroeg ik.
"Hey, ik wilde even vragen of je misschien vanmiddag mee wilt naar een gesprek met de coach van de nieuwe club die ik gevonden heb." legde hij uit.
"Tuurlijk wil ik mee! Maar meestal hoef je toch niet op gesprek te komen?" vroeg ik een beetje verbaasd.
"Nee dat klopt. Maar de club waar ik op gesprek ga is de club waar ik, voordat ik mijn enkel brak, misschien gescout voor kon worden." zei hij blij.
"Serieus?! Wat leuk!" schreeuwde ik nog net niet en ik keek het erf rond of iemand me had gehoord. "Hoelaat moet je bij dat gesprek zijn?" vroeg ik.
"Om 17.00 uur." antwoorde hij en ik keek even op mijn horloge hoe laat het was. Ik zag dat het al 15.00 uur was.
"Wanneer kom je me ophalen?" vroeg ik terwijl ik afstapte, wat niet erg soepel ging met mijn telefoon in mijn hand.
"16.15, want het is 20 minuutjes met de trein en vanaf de trein moeten we er ook nog heen lopen." legde hij uit.
"Is goed! Tot zo!" zei ik terwijl ik een kus geluid maakt in de microfoon.
"Tot zo schat!" zei hij en ik hing op. Ik zadelde snel Storm af en ik zette hem nog even in de paddock.
"Zou jij Storm misschien over een kwartiertje uit de paddock willen halen?" vroeg ik aan een meisje dat Storm één keer in de zoveel tijd Storm wel eens verzorgde.
"Ja is goed!" antwoorde ze en ik bedankte haar. Ik ruimde mijn spullen op en ik ging naar het huis toe om te gaan douchen. Na het douchen had ik mijn haar geföhnd en een beetje gekruld en deed ik een zwarte spijkerbroek aan met een zwart T-shirt en een zwart-met-wit geruite jas met daaronder een paar zwarte enkellaarsjes.
 Om stipt 16.15 ging de bel. 
"Ik doe wel open!" schreeuwde ik van boven en ik rende naar beneden. Toen ik de deur opendeed, zag ik James staan. Hij had een zwarte spijkerbroek aan met daarop een witte hoodie met daarover een blauwe spijkerjas met een nep bonten kraagje. 
"Wat zie je er leuk uit!" zei hij en ik draaide voor de grap een rondje. James kwam binnen en ik gaf hem een knuffel. James groette Mark die in de woonkamer zat.
"Waar gaan jullie nou weer heen?" zei Mark op zo'n vervelende toon wat hij altijd doet als James er is.
"Oh we gaan op gesprek bij de club waar ik een half jaar geleden misschien gescout voor kon worden." zei James trots. Mark stond en feliciteerde hem.
"Nou je mag Lisa meenemen hoor." zei Mark terwijl hij James op zijn schouder klopte en ik en James liepen de deur uit. 
Toen we de trein uitstapten, liepen we naar het zwembad. Bij de ingang van het zwembad stond de manager van de club. Ik en James stelden ons voor en we liepen naar een kantoortje. 
"Ik had voordat ik naar die wedstrijd kwam, waar je helaas niet aan meedeed, had ik een video van je gekeken." begon de manager "Helaas heb je sinds toen niet kunnen spelen vanwege je enkel, maar ik en een paar coaches denken dat je alsnog goed genoeg kan worden voor ons team." 
"Echt?!" zei James een beetje verbaasd. Ik keek ook een beetje verbaasd naar de manager en James.
"Ja." lachte de manager. "Maar wat denk je dat je onze club kan bieden?" 
"Ik ben bij mijn oude club altijd één van de topscoorders geweest." begon James "Ik kan natuurlijk nu niet op hetzelfde niveau trainen als de rest van mijn toekomstige team, maar ik zou proberen om zo snel mogelijk op hetzelfde niveau te komen." 
"Zonder zijn enkel te verpesten." voegde ik er snel aan toe en James knikte. 
"Nou, ik denk dat dat wel goed komt dan." zei de manager en we stonden op. 
"Wilt u er alstublieft voor zorgen dat James niet te snel, te veel doet?" vroeg ik aan de manager terwijl de James de deur al uit was gelopen. 
"Zal ik doen." stelde de manager mij gerust en hij klopte me op mijn schouder en ik liep ook de deur uit.
"Ik ben zo blij voor je!" zei ik en ik gaf James een knuffel en kus. 
"Ik kan het niet ook niet geloven." zei hij nog een beetje verbaasd en hij sloeg zijn arm om mijn schouder en hij gaf me een kus op mijn hoofd en we liepen weer naar de trein. 
Toen we weer bij mij thuis aangekomen waren, vroeg Mark: "En hoe ging het?" 
"Ja, niet echt geweldig." zei James nep teleurgesteld.
"Oh jammer." zei Mark medelevend.
"Nee grapje." zei James lachend. "Ik zit bij de club!"  zei hij blij.
"Echt?! Goed man!" zei Mark blij en hij gaf James een knuffel. "Er liggen nog 2 pizza's in de diepvries, want ik denk dat jullie wel trek hebben want het is al 18.00 uur geweest." 
"Ja lekker!" en ik liep naar de vriezer en ik pakte de pizza's en deed ze in de oven. 
"Ga je zondag mee op wedstrijd?" vroeg ik terwijl we onze pizza's aan het eten waren.
"Tuurlijk!" antwoorde James.