Chapter 28

2.8K 96 3
                                    

Black

"I'm sorry Black pero di ko na kayang bumalik sayo dahil para ko na ring binabalikan ang panlolokong ginawa mo sakin. I'm sorry please let me go and just move on, find someone who can loved you the way you loves her. I'm not the perfect girl to be with you. I don't love you anymore, you see? I'm already happy without you. I'm sorry"

Yan ang pa ulit ulit bumabalik sa isip ko and it hurts a lot hearing it from the person you cherish the most.

Nandito ako sa condo unit ko at nagpaka lasing sa mga nangyayari.

Kasalanan mo rin yun gago ka kasi!

Pati ang isip ko ay galit na rin sa akin, di ko na alam kong ano pa ang gagawin ko sobrang sakit na kasi. I can't even stand on my own, like she took my heart and gave it away.

Pero hindi dapat ako susuko agad kahit masakit ipaglalaban ko pa rin at ipipilit ko pa rin ang sarili ko sa buhay niya kahit alam kong wala na akong space pa doon pero sana, sana kahit kunti man lang ay mabigyan ako.

Lasing na lasing na ako hindi ko na alam pa ang mga sumunod pang pangyayari, ang alam ko lang ay hindi pa din nababawasan nang alak ang hapdi nang puso ko. Na kahit anong gawin ko ay si Maxeen pa rin ang gamot na kayang magpagaling nito, siya pa din kahit masakit na.

-------

Max

Magang maga ang mata ko kinabukasan ng magising ako dahil sa kaiiyak ka gabi. Hindi ko alam na nakatulogan ko na pala ang pag iyak ka gabi kaya siguro sobrang maga ng mata ko. Nilagyan ko lang nang make up para hindi gaano kahalata ang maga sa mata ko.

Nang lumabas ako sa kwarto ay tahimik dahil siguro nasa baba na sila 8 o'clock na rin kasi nang magising ako, nang pa baba ako sa hagdan ay naririnig ko ang ingay sa kusina kaya dumiritso agad ako doon at nakita ko ang mommy ko at daddy kasama sila tita Mara kapatid ni mommy.

"Oh hi darling gising kana pala, halika dito kumain kana nandito rin tita Mara mo bumisita." agad akong lumapit sa kanila at hinalikan sila isa isa sa pisngi kasama rin si tita Mara.

"Hi tita na miss po kita ngayon lang po kita nakita ulit" sabi ko at umupo na sa kabilang upuan kaharap ng isang lalaki, siguro ito na yung panganay ni tita hindi ko pa kasi nakikita ang mga anak ni tita dahil sa states sila tumira nong kinasal si tita maliit pa lang ako non at hindi ko alam na may anak si tita dahil sa husband niya na si tito Clint nakatira ang panganay nila.

"I miss you too hija maliit ka pa lang nang huli kitang makita hindi kasi kita nakikita pag nakikipag Skype ako sa mommy mo ang sabi nagtrabaho ka raw" sabi ni tita Mara.

Hindi pa rin tumitingin ang anak ni tita sa direksyon ko dahil abala ito sa pagkain o hindi lang talaga interesado sa usapan namin.

"Ah oo tita pero 3 years ago na iyon umuwi rin ako dahil namiss ko sila mommy at daddy" natatawang sabi ko sa kanya kaya natawa rin sila mommy at daddy sa sinabi ko.

"Nako hindi totoo iyan Mara may nakilala siguro siyang lalaki doon pinipilit nga namin yan umuwi dito noon dahil miss na namin siya" sabat ni mommy.

"Mommy! Nako hindi po, wag na nga lang natin pag usapan yun matagal na rin naman iyon at tsaka sa kompanya narin naman natin ako nag tratrabaho at masaya na ako doon dahil dito na rin ako namamalagi sa bahay" sabi ko at nagsimulang kumuha ng pagkain para makakain na rin.

"Mabuti iyon hija" sabi ni tita Mara.

"At tsaka nga pala si Clintondale pinsan mo" at tsaka lamang tumigil sa pagkain si Clinton at tumingin sa akin.

My Maniac CEO (COMPLETED)Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα