"Sonra bu benim sinirlerimi tepeme çıkartmaya devam edince sıktım bacağına." Eline doldurduğu cipsi ağızına nefes alamayacağı şekilde doldurup çiğnemeye çalıştı.
"Polis falan nasıl yakalamıyor sizi?" Jisung Lucas geldiğinden beri anlattığı şeyleri ağızı açık dinlemiş ve bir sürü soru sormuştu ama Lucas çoğuna cevap veremeyeceğini söylemişti. Çocuklara güvenip çete üyesi olduğunu söylemesi bile büyük bir şeydi zaten.
Lucas ağızındaki cipsi zor da olsa bitirip soruyu soran Jisung'a omuz silkti. "Meslek sırrı." Jisung göz devirip Minho'nun göğüsüne yattı. Onlar orda cilveleşirken gözüm Seungmin ve Chris'e takıldı. Gülerek bir şeyler konuşuyorlardı. Olacak olacak bunlardan da olacak.
Aklıma gelen fikirle şeytani bir gülüş atıp ayağa kalktım ve Seungmin'e yöneldim. İkisi de birbirlerine dönük bir şekilde oturuyorlardı. Cebimden telefonumu çıkarttım. "Seungmin şu cekete bak tam senin ta- Ayy!!." Düşme taklidi yaptığımda Seungmin'i sırtından Chris'e doğru ittim ve yüzlerinin nerdeyse birleşmesine sebep oldum.
"Ayağım kaydı pardon ya." Yerden kalkarken söylediğim şeyle herkes kahkaha attı. "Felix oyunculuk eğitimi almalısın." Lucas'a göz devirip eserime baktım. Birbirlerinden yavaşça ayrılmışlardı ve Seungmin'in yanağı kıpkırmızı olmuştu. "Alt tarafı az kalsın öpüşüyordunuz Seungmin neden bu kadar utandın?"
Hyunjin'in söylediği şeye sesli bir şekilde güldükten sonra masanın üzerinde duran sigara paketimi alıp üst kattaki balkona yöneldim. Herkes sohbet içinde olduğu için beni fark etmemişlerdi.
Balkona geldiğimde dudaklarımın arasındaki sigarayı yakıp dumanın ciğerlerime ulaşmasına izin verdim. Dün Hyunjinle sahilde karşılaştığımızda Lucasla kuzen olduklarını öğrendim ve bir kez daha Dünyanın ne kadar küçük bir yer olduğunu anladım.
Hyunjin'e her şeyi anlatmamıştık sadece eski dostlar olduğumuzu ve bir şeyler için Lucas'ın yardımına ihtiyacım olduğunu söylemiştik. Sonuçta Hyunjin'e çok fazla yakın değildim ve daha bu plandan çocuklara bile bahsetmemiştim.
O adamın canını Noel den sonra alacaktım. Minho ve Jisung'un mutluluklarını mahvetmek istemiyordum. Belki de ben ölecektim bilmiyorum ama öleceksem o pislik de benimle birlikte gelecekti.
Balkonun kapısının açıldığını duyduğumda gelenin kim olduğuna baktım. Hyunjin sarı uzun saçlarını iki eliyle düzeltip kenardaki sandalyeyi yanıma çekti. "Bensiz sigara içtiğini duydum geleyim dedim." Cebindeki sigara paketinden bir dal çıkartıp yaktı. Dudaklarının arasınaki sigarayı aldım ve yerine kendi sigaramı koydum. Onun sigarasını da ben içmeye başladım.
"Böyle daha güzel oluyor." Bana şaşkınca bakan yüze gülümseyip önüme döndüm. Daha fazla bakmaya devam edemedim çünkü yüzündeki ifade içimde bir yerlerde onu öpme isteği uyandırıyordu.
"Felix." Bana seslendiğinde yüzüne baktım. Endişe barındıran bir ifadesi vardı. "Hm?" Sigarasından bir duman çekip dışarıya üfledi. "Lucas'dan ne için yardım istedin?" Derin bir nefes aldım ve anlatmaya karar verdim. Hyunjinden sonra çocuklara anlatırdım onlardan saklayamazdım hiçbir şeyi.
Hyunjin'e baştan aşağı her şeyi anlatınca ağızı açık bir şekilde öylece yüzüme baktı. Anlatırken yüz ifadesini hiç bozmadan sadece beni dinlemişti ama intikam kısmına gelince gerilmişti. "Felix bu adamların ne kadar tehlikeli olduğundan haberin var mı? Seni kapılarının önünden geçsen öldürecek insanlardan bahsediyoruz. Üstelik adam yaşadığınızı öğrenmiş peşinize düşüp düşmediğini bile bilmiyoruz. Bu adamı öldürdüğün zaman her şeyin biteceğini mi sanıyorsun? Peşinize düşecekler."
