Henüz çalmamış olan alarmımı kapatıp Hyunjin'i rahatsız etmeden komodinin üzerine koydum. Gece uyumamıştım. Hyunjin'i izlemiş ve sadece varlığını hissetmiştim. Benden hiç ayrılmamış en ufak bir uzaklaşma çabamda beni kendisine daha çok çekmişti.
Okul saatine yaklaştığımız için Hyunjin'i uyandırmaya karar verdim. Ben bugün okula gitmeyecektim kesinlikle halim yoktu ama Hyunjin büyük ihtimalle giderdi.
Yaslandığım yatak başlığından doğrulup Hyunjin'in saçlarını okşadım. Büyük ihtimalle dünkü yaşananları hatırlamayacaktı. Oldukça zayıf bir bünyesi vardı hemen sarhoş oluyordu.
"Hyunjin. Kalk hadi sabah oldu." Omuzunu tutup hafif bir şekilde sarstığımda bir şeyler mırıldanıp uyumaya devam etti. Yüzümde oluşan istemsiz tebessümle biraz daha doğruldum ve üzerimdeki yorganı açıp yataktan çıktım.
Banyoya gidip yüzümü yıkadım ve dişlerimi fırçaladım. Adımlarımı mutfağa yönlendirdiğim sırada kapı çalmaya başladı. Kapıyı açtığımda karşıma okul formalarıyla dikilen Chris çıktı. "Günaydın Felix. Hyunjin burada mı? Dün gece eve gelmedi de seninle yürüyüşe çıkacağını söylemişti telefonlarımı da açmadı."
Telaşı yüzünden okunan Chris'e gülümsedim. "Burada dün akşam alkolü birazcık fazla kaçırmış misafir odasında uyuyor." Chris'i içeriye alıp kapıyı kapattım.
"Aç mısın?" Chris karnını tutup yüzünü buruşturdu. "Kurt gibi." Gülümseyip mutfağa yöneldim. Chris ve Hyunjin için yiyecek bir şeyler hazırladım kendim içinse sert bir kahve yaptım. Oturma odasında oturan Chris'in yanına ilerledim. "Sen mutfağa geç ben Hyunjin'i uyandırıp geliyorum." Chris onaylar anlamda başını sallayınca misafir odasına yöneldim.
Kapıyı açtığımda Hyunjin'i yastığa sarılmış bir şekilde uyurken buldum. Kapıyı kapatıp yanına gittim ve yatağın kenarına oturdum. "Hyunjin hadi uyan artık." Huysuz bir şekilde mırıldanıp zorlanarak gözlerini araladı. Gözlerim şişmiş dudaklarına kayınca başımı iki yana sallayıp gözlerimi kaçırdım.
Yatakta oturur pozisyona geçip yüzümü inceledi. "Bu baş ağrısıyla okula nasıl giderim bilmiyorum." Üstündeki yorganı atıp elinden tuttum ve kalkması için çekiştirmeye başladım. "Hadi hadi Chris'i bekletme." Hyunjin'i bir ileri bir geri çekiştirip kaldırmaya çalışıyordum. Son çekişimde biraz fazla çekmişim ki burnu burnuma çarptı ve bu sefer geriye gitmedi.
Gözlerimi kaçırıp Hyunjin'e küçük bir tebessüm gönderdim ve ayağa kalkıp hızlı bir şekilde odadan çıktım. Kendimi gerçekten aptal gibi hissediyordum. Utanç verici bulduğum ve asla yapmam dediğim hareketleri Hyunjin'in karşısında yapıyordum. Onun yüzünden aptallaşmaya başlıyordum.
Olduğum yerde dikilmeyi bırakıp Chris'in yanına mutfağa gittim. Chris yemeğe çoktan başlamıştı anlaşılan ağızı dolu bir şekilde beni izliyordu. Kahvemi alıp içmeye başladığımda içeriye Hyunjin girdi. Sessiz bir şekilde masaya oturdu ve konuşmadan birkaç bir şey yedi. "Forman evde okula az kaldı hazırlan hadi."
Hyunjin Chris'in dediğini onaylayıp ayağa kalktı. Bana kısa bir teşekkür ettikten sonra evden çıktı. "Sen okula gelmiyor musun? Hazırlanmamışsın." Başımı iki yana sallayıp kahvemi yudumladım. "Okulu çekemem şu an." Chris anlayışlı bir şekilde gülümseyip ayağa kalktı. "Ben kaçıyorum geç kalmayayım. Kahvaltı için sağol." Gülümseyip Chris'i kapıya kadar geçirdim.
Mutfağı toplamaya üşendiğim için sonraya erteleyip odama çıktım. Nasıl olduğunu sormak için Lucas'ı aradım. Kaç kere çaldığını saymadım ama açmayacağa benziyordu. Telefonu kapatacağım sırada kulağıma Lucas'ın sesi doldu. "Felix son zamanlarda çok meşgulüm büyük ihtimalle birkaç gün ulaşamazsın bana ben müsait olduğum zaman sana ulaşacağım zamanım kısıtlı kapatıyorum."
