My Dear Neighbor || Jeon Jungkook ✔

🇪 🇮 🇬 🇭 🇹 🇪 🇪 🇳

Black-Swan_9795 & Lilliaa0
Ortak kurgusudur

Taehyung'un gitmesiyle birlikte Jungkook kolumdan sürüklemeye başladı.

Kolumu sürüklemesine gerek yoktu fakat bırakmayacağını bildiğim için bir şey demedim

Herhangi tenha bir yere getirdi bizi,Taehyung'un çoktan lunaparka gittiğine adım kadar emindim.

"Yuna-ah bak biliyorum çok saçma olacak ama bana yardım etmeni istiyorum."

"Ne yardımı?"

"Ben ablasına düşkün biriyim Yuna,o öldüğünden beri sende onu  görüyorum ve sanki kendimi ablamla hissediyorum. Bu iyi fakat senin benden hoşlanıyor olman durumu karıştırdı, senin gibi birini üzmek istemiyorum o yüzden bana yardımcı ol,ol ki senin güzel sevgine karşılık verebileyim."

Sözleri kalbime işliyordu. Sözleri kalbime işliyordu öyle güzel konuşmuştu ki ona inanasim geliyordu fakat bu sefer olmaz.

İlla bende bir şekilde ablasını görecekti. Ve kalbi sadece bana karşı sevgi olacaktı aşk değil

Ben bana aşık olmasını istiyordum ablasına olan sevgisini değil.

"Üzgünüm Jungkook-ah fakat ben başka birinden hoşlanıyorum"

Önce hareket etmedi şokta gibiydi,sonra ise cevap dahi veremeden arkasına dahi bakmadan öylece gitti.

Bende usulca Taehyung'un yanına doğru ilerledim . Olmayan aşk hayatim tamamiyle boka sarmıştı

*Yazar anlatımı*

Jungkook Yuna'yı ne kadar ablasına benzetsede Yuna ona olan aşkını itiraf ettiğinden beri ona ilgi duyuyordu fakat hislerinden emin değildi. Yuna ise hislerinin ağırlığını taşıyamayacak haldeydi, sevdiği çocuk onu arkadaşı olarak görüyor olsa onun için daha kolay olurdu belki ancak onu kardeşi olarak görüyordu ve bu Yuna için çok kötüydü onunla olacak ufacık şansının da kaybolduğunu hissediyordu ancak ilerde ne olacağını Jungkook ve Yuna'da bilmiyordu...İkisi için de her şey farklı anlamlar kazanmaya başlıyordu

Biri çabalamak istiyordu, onun güzel ve narin sevgisine karşılık vermek istiyordu fakat diğeri artık solmuştu,bıkmıştı

Yıllarca bu aşkın aleviyle yanıp sönmüştü şimdi o alev yeniden harlanmak üzereydi fakat Jungkook olayın suyu gibi her şeyi batırıyor,söndürüyordu

Çıkmaza girmiştiler belki de

Her gece onu düşleyen bir prenses ve ablasının yokluğu ona her gece koyan bir prensin ablasına benzer bir kızı bulması

Ne şans ki birde komşulardı,sanırım bu kaderin onlara en büyük oyunuydu, Jungkook ne kadar bu işin peşini bırakmayacak olsada Yuna pes etme aşamasına girmişti bile. Umudunun ufak kırıntıları da kayıp gitmişti ellerinden çoktan...

*Yuna'dan*
Eve girer girmez tek bir kelime etmeden kendimi odama atmıştım. Hıçkıra hıçkıra, bağıra bağıra ağlamak istiyordum ancak elimden gelen sessizce göz yaşı dökmekti.

Bir süre ağladıktan sonra nefes alamadığımı hissederek açık olan cama yaslanmıştım. Ben evde değilken annem açmış olmalıydı fakat sorun şu ki Jungkook'da camdaydı ve beni izliyordu. Ben ağlarken beni mi izlemişti o?En kötü anımda beni mi görmüştü yani? Uzunca bir süre bakıştık, bakışlarimi ondan ayıramadım. Onun gözlerinin dolduğunu görmüştüm hafiften

Zarar veriyordu ikimizede bu ilişki,diziden çıkma gibi görünen bu hikaye başlı başına gercek olarak başımıza gelmişti

Ne yapabilirdik ki?

Ona bir adım gitmek istiyordum fakat tepeceğinden korkuyordum. Olan bir kaç şansım varsa bile onun gitmesinden korkuyordum

En kötüsü de zaten hiç bir şey yapamamaktı

Hüzünle eğdim başımı

Çaresizlik insanın başına gelen en kötü duyguydu

"Yuna, kızım... İyi misin neden ağladın?"

"Ö-önemli bir şey yok."

"İstediğin zaman gelip anlatabilirsin sorunlarını Yuna artık sevdiğin bir anne olmak istiyorum.Beni yönlendir olur mu? Neyse hadi gel yemek hazır..."

"Birazdan geliyorum."

"Peki bekliyoruz."

Annem odadan çıktığında derin bir nefes alıp camı kapattım ve perdeyi çektim. Bunları yaşamamış olsaydık beni izlediği için zafer dansı bile yapabilirdim. Hafifçe gülüp kafamı iki yana salladım. Çok aptaldım...Hemde fazlasıyla...

Aşağı inen adımlarımla birlikte yemek masasına oturdum.Yoora yine tüm tatlılığıyla yemeği yüzüne gözüne bulaştırmıştı

"Yuna" dedi babam bir kaç dakikalığına gözlerimin içine bakarken

"Biz bir karar verdik."

Ellerini önünde birlestirdi ve derince öksürdü

"Ailecek tatile gidelim diyorum fakat biliyorsun ki senin okulun var.Eğer-

"Anladım baba ben siz gidebilirsiniz hem ben evde tek başıma rahat rahat otururum."

Yalan,asla rahat rahat oturamazdım.Tek  başıma durmayı bile sevmezdim.

Sahte gülümsememi sundum onlara,ne de güzel kanıyorlardı öyle

_______________________________________

Aman aman noluyor daha demin evdeydim Lilliaa0 😈😈😈😈😈 gelmiş bizim bölüm neyse size iyi kurdurmalı bölüm beklemeler ve iyi geceler ya da günaydın herneyse ne zaman okursanız.

-Black-Swan_9795