🇪 🇮 🇬 🇭 🇹 

386 36 15
                                    

Black-Swan_9795 & Lilliaa0 ortak kurgusudur

"Yah siz salak mısınız! Komşu olmanıza rağmen tanışmamak kaçıncı seviye aptallık ha!?"

Evet evime gelmiştik ve Taehyung komşu olsakta birbirimizi tanımadığımızı öğrenmişti. Ama tabiki park olayını ve benim Jungkook'a platonikliğimi hâlâ bilmiyordu

"Komşuluk ölmüş, bitmiş ya. Ben ne planlar kurdum oysaki sizi tanıştırmak için."

"Hyung sanki aramızı yapacaksın ne bu tavırlar?"

Jungkook'a katılmak istercesine baş salladım. Biraz fazla mı abartıya kaçmıştı ne?

Yinede şebekliklerini es geçerek ikisini yanıma çektim ve ortalarına oturdum. Hemen şu dönem sonu projesini bitirmeliydik aksi halde biz unutur ve asla yapmazdık. Tabi sınıfta kalmamızda bizim için süpriz olmazdı.

Bilgisayarı açarak Google'dan gerekli yeri girdim. Umarım fazla yazı yazmazdık

"Projeden sonra film izleyelim mi?"

"Taehyung-ah daha projeye başlayalı 1 dakika oldu sen bittikten sonrasını düşünüyorsun"

"Tüm günümü bu sıkıcılıkla geçiremem."

"Tae'ye hak vereceğimi düşünmezdim ama bende ona hak veriyorum."

Ağzımı açarak tam itiraz ediyordum ki sözümü kestiler.

"2'ye 1 yani biz kazandık projeden sonra film izliyoruz."

Ve ardından birbirlerine beşlik çaktılar. Huyları gerçekten benziyordu. Mesela Taehyung'a kalsa projeyi bana kitler bir sekil kandırarak o filmi izlettirirdi neyse ki ısrarlarıma dayanamamıştı

"Tamam hadi yeter bu kadar gırgır şamata başlıyalım artık"

İkisininde baş sallaması üzerine gerekli yerleri kopyalarak sunuma kopyaladım. Aslında yapmamız gereken öyle çok şey yoktu, hocanın verdiği konu ile detaylı araştırma yaparak sunum yapacaktık ve bunu okulda sunacaktık

Kolay görünse de aslında zordu çünkü ergen bir sınıfta iseniz ve her hareketinize gülen bir tayfa varsa bu iş çok zordu

Her türlü sizi rezil etme potansiyeline sahiptiler

Gözlerimi yormamak adına gözlüklerimi takacaktım da yanımda olmadığını fark ettim

Acaba yine nerde unuttum?

İstemsizce oflayarak Taehyung'a döndüm. Almaya o kadar çok üşeniyordum ki

Odamda olması ihtimali vardı ve ben kalkmaya en az bir ayı kadar üşeniyordum

"Tae bana odamdan gözlüğümü getirebilir misin acaba?"

"Rahatımı bozamam şu an, Jungkook zahmet olmazsa sen getirir misin? Yuna kullanmazsa sonra gözleri ağrıyor."

"Peki o zaman ben getiririm. Odan nerdeydi?"

"Sağdan dönünce ilk kapı"

Ayağa kalkarak giderken arkasından bağırdım.

"Teşekkür ederim! "

"Rica ederim! " diye bağırdı benden sonra

Sıkılmışlıkla herhangi bir oyuna girecekken son anda aklıma dank etti. Odamda Jungkook'u çektiğim fotoğraflar asılıydı ve o şu an odama gidiyordu!

Aceleyle telaşlı bir biçimde bilgisayarı Tae'ye vererek koşmaya başladım. Şimdi açıklama yapmakla uğraşamazdım

Taehyung bile odama gelirken onları saklıyordum Jungkook görürse büyük biterdim

Odamın kapısını açacak iken son anda onu durdurdum. Tanrıya şükür ki yetişebilmiştim

"Ne oldu Yuna?"

"Şey ben alırım senin almana gerek yok"

"Madem alacaksın niye beni boşuna ayağa kaldırıyorsun ki?"

"Şey odam dağınıkda şimdi aklıma geldi. Sen git ben alırım."

"Peki"

Yakalanmamanin rahatlığı üzerimde kol gezerken Taehyung hiç beklemedigim bir anda gelmiş ve odamın kapısını son hız açmıştı

İşte şimdi bitmiştim!

My Dear Neighbor || Jeon Jungkook ✔Where stories live. Discover now