Chapter 1: Fragments of Memories

11.8K 133 47
                                    

Calvin's POV

Nagising ako nang makarinig ako ng mga katok mula sa pinto ng kwarto. Nang imulat ko ang aking mga mata, wala na si Elizabeth sa tabi ko. Sa tantiya ko ay mga alas nuebe na ng umaga at marahil ay nagluluto na siya sa kusina ngayon. 

"Sir Calvin, pinapagising na po kayo ni Ma'am Elizabeth," rinig kong wika ng isa sa mga kasambahay dito sa mansion. 

"Bababa na rin ako, manang," sagot ko sa kaniya atsaka hinawi ang malalaking kurtina sa loob ng silid. Sumilay sa akin ang tirik na tirik na araw. I opened the window and walked through the balcony. I breathe. 

That's all I need every morning. I need to breathe. 

Kailangan kong huminga dahil gabi-gabi akong binabagabag ng panaginip na iyon. Iisang eksena lamang iyon ngunit alam kong importante iyon. Kailangan ko lang malaman kung anong koneksiyon noon sa akin at sa pagkatao ko. 

Matapos maghilamos at magbihis ng underwear, lumabas na ako ng kwarto. Sanay na akong nakaunderwear lamang sa bahay na ito. Bagama't nakikita ko ang ilan sa mga katulong na sumusulyap sa katawan ko lalong-lalo na sa bukol ko, hindi ko na iyon alintana. 

They can stare but they can't touch it. Takot lang nila kay Elizabeth. 

Mabait naman si Elizabeth pero may mga pagkakataong mainit ang ulo niya. Dala na siguro ng pagtanda pero ayos lang sa akin iyon. Gusto ko rin naman na ganoon siya. I mean, mature women is my biggest turn on. Kaya siguro na inlove ako kay Elizabeth. 

I'd rather be taken care by a mature woman than babysit a spoiled, immature and childish brat. Iniisip ko pa lang ay nag-iinit na agad ang ulo ko. Well, si Elizabeth din naman, pinag-iinit ang ulo ko pero ibang ulo ang pinag-iinit niya and I love it. 

Habang pababa ako ng hagdan, napansin ko ang mga malalaking larawan na nakasabit sa dingding ng bahay ni Elizabeth. Tanging larawan n'ya ang naroroon. Nag-iisa lamang ang larawan ko sa loob ng bahay na ito at iyon ay nakalagay sa dingding ng sala. 

We've been together for almost five years. Namatay ang kaniyang asawa at naiwan sa kaniya  ang lahat ng pera at ari-arian nito. Wala akong ibang ala-ala tungkol sa aking sarili dahil sabi ni Elizabeth noon,  nakita lamang niya akong palaboy-laboy sa kalsada ilang taon na ang nakararaan. Tinulungan niya ako at binigyan ng trabaho. 

Wala akong kaalam-alam tungkol sa sarili ko noon. Sabi niya, palagi na lamang akong tulala noon at hindi makausap. She even get a psychiatrist to check for my condition. Naging okay naman ang kalagayan ko noon at niligawan ko siya. 

The rest is history. Masaya naman ako sa kalagayan ko ngayon. Masaya ako sa piling niya ngunit may kung ano sa sarili ko na gustong malaman kung saan ako nagmula. Sino ba ang mga magulang ko? Buhay pa kaya sila? I wanna know what my life looks like before Elizabeth found me. 

Pakiramdam ko ay hindi pa rin ako kumpleto bilang isang tao. There's a missing puzzle piece that I need to find for me to feel complete. 

Ang mga panaginip ko, alam kong isa lamang iyon sa ala-ala ng nakaraan ko. Alam kong malaking parte ng hinahanap kong nakaraan ang eksenang iyon. Ngunit natatakot ako. I'm afraid that I can handle the truth that I am seeking. 

I can see guns in that not-so-vivid memory. One thing is for sure, this involves life and death. Can I handle the truth I will see beneath that pieces of memory? Hindi ko alam. Hindi ko pa alam sa ngayon. 

Isang maganda at sexy na babae ang natagpuan ko sa kusina. Nakatalikod ito sa akin at kasalukuyang nagluluto. Amoy na amoy ko ang niluluto niyang sinangag na siyang paborito naming agahan. Ang babaeng mahal ko, ang babaeng pakakasalan ko. 

Dahan-dahan akong lumakad palapit sa kaniya upang hindi niya mapansin ang presensya ko. Niyakap ko siya mula sa kaniyang likod at dahil umagang-umaga noon ay tindig na tindig ang aking pagkalalaki na bahagyang tumatama sa kaniyang puwitan. Sino ba namang lalaki ang hindi tatablan sa ganito kasexy na babae. 

Bagama't pansin ang pagkulubot ng ilang parte ng kaniyang balat ay napakalusog ng kaniyang dibdib, matambok din ang kaniyang puwitan, makinis ang mga hita at napakaperpekto ng kurba ng katawan. Sa unang tingin ay hindi mo aakalaing nasa edad na siyang kuwarenta. 

Nagulat siya at napangiti dahil sa ginawa ko. Hinalikan ko ang kaniyang batok at inamoy-amoy iyon habang hinahalo niya ang niluluto sa kawali. Nakiliti siya dahil sa ginawa ko at bahagyang napahalinghing. Natuwa naman ako sa naging reaksiyon niya at may kung anong pumasok sa mapaglaro kung isipan. Bahagya kong ikiniskis sa kaniyang puwitan ang naghuhumindig kong ari. 

"Nakabriefs ka na naman ba? Ayaw mo ba sa mga binili kong shorts last week?" tanong niya sa akin matapos hanguin ang kaniyang niluluto. Humarap siya at ipinulupot sa aking leeg ang kaniyang braso. Binuhat ko naman siya nang nakaharap sa akin at ipinulupot na rin niya ang kanyang mga binti sa aking baywang. 

"Hindi naman. It's just a waste of laundry. Bakit pa ako magbibihis eh huhubarin mo din naman 'yon mamaya?" tukso ko sa kaniya atsaka pinisil ang pisngi ng kaniyang puwet. 

Matapos naming almusalin ang isa't-isa sa kusina ay kumain na rin kami ng literal na umagahan. Hindi naman puwedeng hindi kami kumain. Kailangan pa namin ng lakas para sa maaksiyong ganap mamayang gabi. Mabuti na lamang at walang pasok si Elizabeth ngayong araw kung kaya't maipagpapatuloy namin ang naudlot na pagniniig kagabi. 

"How's your sleep? Masakit pa ba ulo mo?" tanong niya sa akin na naging dahilan upang matigilan ako sa pagkain. Napaiwas ako ng tingin nang marinig ang tanong na iyon. Sa totoo lamang ay medyo masakit pa rin ang ulo ko dahil hindi ako nakatulog matapos kong marinig ang sinabi niya kagabi noong inaakala niyang tulog ko. 

Hanggang ngayon ay binabagabag ako ng mga salitang iyon. Alam kong may alam siya sa nakaraan ko. Base sa mga ikinikilos niya noong mga nakaraang linggo, alam kong may itinatago siya sa akin. Ngunit batid ko din kung gaano ako kamahal ni Elizabeth. Alam kong may dahilan kung bakit hindi pa niya sinasabi sa akin ang mga bagay na iyon. May tiwala ako sa kaniya. 

"Yep. Ang sarap nga ng tulog ko. I've gained a lot of energy. Enough to make you moan my name out loud mamayang gabi," sagot ko sa kaniya atsaka nang-aakit na kumindat sa kaniya. 

 "That's good to hear. Oh, siya. Kumain ka na. Ubusin mo 'yang hotdog na niluto ko kasi hotdog mo naman uubusin ko mamaya," she teased me back as her feet reached for my crotch under the table. 

She really is seductive. Ni hindi ako manalo sa pakikipagtuksuhan sa kaniya. Her actions, even the smallest one always made my cock so hard. 

Natigilan siya sa kaniyang ginagawa nang biglang tumunog ang kaniyang telepono. Pansin kong tila nagulat siya nang makita ang pangalang nakarehistro sa kaniyang telepono ngunit agad din naman itong nawala. Nagtataka man ay ipinagpatuloy ko ang aking pagkain. 

"Wait, I'll just answer this call. Importante lang. I'll get back to you and your hotdog later," wika niya sa akin atsaka lumabas ng kusina upang sagutin ang tawag. 

I was left in the dining table hanging. Dati-rati ay sumasagot siya ng telepono kahit kaharap niya ako o kahit nagtatalik kami. Pakiramdam ko, there's something with that call pero ayoko naman mag overthink. I don't want to complicate things. Maybe I'm just overacting. 

Tumayo ako sa hapag-kainan upang silipin siya. Nakita ko si Elizabeth sa sala, nakatayo at tila may kaaway na kausap sa kabilang linya ng telepono.

Itutuloy...

MILF (My Invaluable Little Fling) Where stories live. Discover now