"အာ့ ..."
လက်ချောင်းတို့အစားတိုး၀င်လာတဲ့ခပ်မာမာအရာကြောင့် Xiao Zhan ခပ်ကျယ်ကျယ်တစ်ချက်အော်ထုတ်လိုက်ပေမယ့် သူ့အသံကိုသူပြန်ရုတ်သိမ်းလိုက်ရသည်။
တအိမ်လုံးအိပ်နေချိန် သူတစ်ယောက်တည်းထအော်နေရင် အဆင်မပြေဘူးလေ။
"ကိုကို တော်ပါတော့"
မှောက်လျက်ကလေးသူညည်းကာကျိတ်ခံနေရသော်လည်း မခံနိုင်တော့တဲ့အဆုံး YiBo အား လက်ပြန်လှမ်းရိုက်ကာ ရပ်ပေးရန်တောင်းဆိုရပြန်သည်။
"ကိုကို အဲလောက်ပဲထည့် ...
မဟုတ်ရင် ကျွန်တော်သေလိမ့်မယ်"
"ကိုယ်ဘာမှကိုမထည့်ရသေးဘူး ကလေးရဲ့"
မွေ့ယာခင်းတို့တွန့်ကြေနေအောင်သူလုံးချေလျက် ခေါင်းအုံးတို့မှားလည်းမျက်ရည်တို့စိုနေတော့သည်။
မနိုင်တော့တဲ့အဆုံး အားလုံးကိုလွှတ်ချလိုက်ကာ သက်ပြင်းလည်းချလိုက်တော့သည်။
"စိတ်လျှော့ ပြီး ခါးလေးကော့ထား"
YiBo ရဲ့ နည်းပေးလမ်းပြမှုတွေသူဘာတစ်ခုမှမသိချင်။နာတာကလွဲပြီး သူဘာကိုမှအာရုံမလာ။
"အား .."
ခံစားချက်အပြည့် သဘောကျဟန်အပြည့်နှင့် YiBo က ညည်းပြန်တော့သူကျေနပ်နေရပြန်တယ်။
"တ၀က်ပဲထည့်မယ်"
"အွန့် ..."
"ကိုကို ...ဖြည်းဖြည်း"
နည်းနည်းလေးမှခံစားချက်မကောင် ...
တချိန်လုံးထွက်ပြေးချင်လောက်အောင်နာနေတာကိုများ တခြားသူတွေက ဘာစိတ်ကူးနဲ့ လိင်ဆက်ဆံနေကြတာလဲ။
Xiao Zhan တွေဝေကာမေးခွန်းထုတ်နေတော့သည်။
"အား ..."
YiBo ရဲ့အော်ညည်းသံနှင့်အတူ သူ့အတွင်းလေးတစ်ခုလုံးထုံကျဉ်ကာ ပူပူနွေးနွေးအရည်တို့လည်းသူ့အထဲပြေးလွှား၀င်ရောက်လာတော့သည်။
"လှလိုက်တာ ..."
YiBo က သဘောကျဟန်အပြည့်နှင့်သူ့တင်ပါးလေးကိုငေးမောကြည့်ကာ ဆိုလာသည်။
