Voorbestemd

Hoofdstuk 6

Perspectief Fairouz

"Idioot! WAAROM ZOU JE DAT DOEN !?"  Gilde ik.  Hij zag er verloren en verward uit. 

"WAAROM REAGEER JE NIET ?!"  Toen ... besefte ik dat ik de idioot was.  Hij staarde vol ontzag.  Hij keek naar mijn haar.  Ik werd meteen warm en hij draaide zich om.  "Het spijt me", verslikte hij zich.  Toen draaide hij zich om en begon te lopen.  "Karim wacht" mompelde ik.  Hij bleef doodstil staan.  Zonder zich om te draaien antwoordde hij met een eenvoudig "wat."  "Maakt niet uit ik overdreef"

Daarna rende ik naar mijn slaapkamer.  Ik sloot snel de deur en haalde diep adem.  Een miljoen vragen stroomden door mijn hoofd en ik was volkomen in de war.  Ik besloot om een ​​douche te nemen, aangezien deze hele situatie me stress bezorgde.

Na het douchen glipte ik in een pyjama en bad ik.  Gebed helpt bij alles.  Oh mijn heer, geef me alsjeblieft de kracht om met dit nieuwe leven om te gaan en sta me toe dit nieuwe leven te overleven en de uitdagingen ermee te dragen.  Na het gebed ging ik naar beneden.  Zodra ik naar beneden liep, liep ik de keuken in en zag een donkere schaduw.  Mijn hart begon sneller te kloppen.  OH MIJN ALLAH.  Ik pakte een pak koek, want het was het dichtstbijzijnde item links van mij.  "LA ILAHA ILALAHHHH" riep ik terwijl ik de pak koek gooide.  "OH MIJN GOD" schreeuwde een diepe mannenstem.  De lichten gingen aan en ik viel op de grond.

"BEN JE GEK GEWORDEN OF WAT?" riep hij.
ZEGT DE KEREL DIE GEWOON IN HET DONKER ZIT ALS EEN SPOOK! OH MIJN GOD.

"Nou, ik at wat ijs en ik viel in slaap OK ....  ? "  mompelde hij.  "Godzijdank, ik kwam hier gewoon wat water halen en dan gebeurt dit gewoon.

Dit doe je altijd!"  Ik schreeuwde.  "DOE WAT!?"  "JE BENT ALTIJD VERVELEND!"  schreeuwde ik.  "DAT IS EEN OVERSCHRIJDING, ALS IEMAND IEMAND HIER IRRITEERT, BEN JIJ HET DIE ME IRRITEERT!"  "weet je wat Karim, ik ben klaar met jou. Ik ben met je getrouwd omwille van mijn ouders. Ik weet dat je met Karima wilde trouwen en het spijt me dat je niet hebt gekregen  om met de vrouw van je dromen te trouwen. Maar luister aandachtig.

ik weet dat jij mij ook niet mag.  Het zal moeilijk worden om met elkaar om te gaan.  Maar nu hebben we niet echt veel keus.  Dus hier is wat ik vraag, jij blijft uit mijn buurt en ik blijf uit de jouwe.  duidelijk? "Zei ik. Zonder hem te laten antwoorden, draaide ik me om en liep naar de deur." Weet je wat Fairouz ...? "." Je woont nu bij mij.  Wat zou dat kunnen betekenen?  Je hebt niet het recht om op die manier met me te praten.  Mijn huis, mijn regels.  "Zei hij. Ik draaide me om en grijnsde." Ja, 'meneer', dat zullen we zeker zien. "Daarop liep ik naar de slaapkamer, hem stomverbaasd achterlatend.

• Volgende ochtend •

Ik stapte uit mijn bed.  Ik stond op en sloeg losjes een sjaal om mezelf om me warm te houden. Toen ging ik naar beneden. In de keuken stond een vrouw, die eruitzag als midden 60. Ze leek  moe en uitgeput.
Ze was iets aan het koken.

"Assalam Alaikum schat, goedemorgen. Jij moet de vrouw van Karim  zijn", zei ze.  " Ze glimlachte hartelijk, maar toen merkte ik dat ze er ziek uitzag.  "Gaat het met je tante? Je ziet er uitgeput en moe uit" zei ik en legde mijn hand op haar voorhoofd.  "Oh lieverd, het gaat goed. Ik ben gewoon ziek, en ik word echt oud" zei ze hoestend.  "Je kunt gaan rusten, ik neem het over", zei ik glimlachend.  "Het gaat goed, het gaat goed. Ik kan werken terwijl ik ziek ben", verzekerde ze.  "Niet zolang ik er ben, nu ga uitrusten in mijn slaapkamer, ik heb het bed opgemaakt, nadat ik hem zijn ontbijt heb gegeven, zal ik soep voor je maken", zei ik.  Ze glimlachte maar keek aarzelend.  "Ga ... ga nu maar" zei ik glimlachend.  "Jazak'allah", antwoordde ze. 

Ik ging even naar de supermarkt om boodschappen te doen met de auto van Karim "hij maakt me af als die dat weet" zei ik zacht tegen mezelf.

Aangekomen terug thuis ben ik ontbijt gaan maken.
Ik heb 3 omeletten gemaakt, Sinaasappelsap gemaakt, pannenkoeken gemaakt. Broodjes had ik op tafel neergelegd van de bakker en had koffie gemaakt voor meneertje.