Voorbestemd

Hoofdstuk 27

Karim perspectief

"Ik ben zo moe, maar ik heb zo veel geslapen", zei ze.  Ik was buitengewoon bezorgd.  Ze is de laatste tijd zo ziek en moe.  Ik was van plan haar direct nadat we bij Ibrahim zijn geweest naar de dokter te brengen.  'Wil je dat ik terugga naar huis?'  vroeg ik haar.  We waren halverwege op weg naar hun huis.  "Nee, ik ga gewoon liggen als dit erger wordt", antwoordde ze.  "Oké" zei ik met een zucht.  "Maak je geen zorgen, nadat we youssra hebben bezocht, breng ik je naar de dokter", zei ik.

"Oké", zei ze.  We zaten de rest van de rit in stilte tot we aankwamen.  Fairouz zuchtte en stapte uit de auto.  'Assalam Alaikum. Wat is er met je aan de hand?'  Vroeg Ibrahim aan Fairouz.  "Niets, ik voel me gewoon een beetje ziek, waar is youssra ?" "Assalam ..." zei ze, kijkend naar Fairouz.  Youssra trok een wenkbrauw op en keek naar Ibrahim en mij. "Fairouz, waarom ga je je niet een beetje opfrissen en een tijdje in je bed liggen. Ik zal iedereen uitleggen wat er aan de hand is. Oké?"  Zei ik zachtjes.  Ze knikte en ging naar boven.  Toen ze eenmaal weg was, gingen Ibrahim , youssra en ik naar de woonkamer.  Mijn schoonfamilie en mijn ouders waren allemaal op vakantie, dus het waren alleen wij, en de ... kinderen.

'Wat is er mis met Fairouz ? Hebben jullie ruzie?'  Vroeg youssra.  "Nee. Alhamdulilah, dat is het niet", zei ik.  'Wat is er dan aan de hand?'  Zij en Ibrahim keken allebei bezorgd.   'Ik weet het niet, voor onze reis zei ze hoe ze buikpijn en hoofdpijn kreeg. Ze voelde zich soms ook duizelig. Tijdens de reis at ze soms niet.  Het begon op de terugweg steeds erger te worden. Ze wordt snel moe. En ze is ook erg humeurig en emotioneel. En ze eet nog steeds niet goed. Ze houdt meestal van alles wat ik maak , maar de laatste tijd heeft ze niets gegeten. Ik ben van plan haar meteen naar de dokter te brengen als we weggaan "zei ik, terwijl ik mijn vingers door mijn haar haalde.  Ik keek naar youssra en Ibrahim .  Ibrahim keek geamuseerd en youssra grijnsde.  Ze keken elkaar aan en keken toen weer naar mij.  "Wat ... wat is er aan de hand ...." begon ik.  Karim, kalmeer.

Weet je wanneer Fairouz voor het laatst haar menstruatie heeft gehad?'  "Nou, ze bad de hele afgelopen maand, en deze maand", zei ik.  Toen kreeg ik het besef.  "Zou Fairouz misschien ..." zei youssra, terwijl hij wegliep.  'Ze zou zwanger kunnen zijn ...' zei ik met grote ogen. 

Ibrahim en youssra lachten.  "Je lijkt op mij toen ik er voor het eerst achter kwam .." zei Ibrahim.  Hij grijnsde en ik bleef gewoon in shock.  Ik zou mogelijk een vader kunnen zijn.  Wat als ik vader word?  Het was een bitterzoet gevoel.

  'Hé jongens ...' riep Fairouz de trap af.

'"Karim, wat is er? Je maakt je de laatste tijd zo druk om mij, en kijk nu naar je", zei ze bezorgd.  Mijn ogen werden groot.  Ibrahim grijnsde en youssra keek met medeleven naar Fairouz .  'Oké, we bespreken dit later. Hoe gaat het met je zwangerschap youssra ?'  vroeg ze.  Ze wist niet dat ze misschien een klein mensje in zich had.  "Oh het gaat goed " zei ze.

"Kunnen we nu naar de dokter gaan ... ik begin me duizelig te voelen" zei ze.  Ik knikte en we stonden op.  Ik fluisterde een Jazakallah en toen vertrokken we.

'We gaan naar de dokter!'  Zei ik.  "Na 20 minuten grappen te maken en lachen, waren we eindelijk aangekomen bij de dokter.  'Nou, mevrouw,  we gaan even een paar testen doen.', zei de dokter.  Fairouz knikte en glimlachte.  '

~~~~~~~

'Meneer, mag ik u buiten spreken?'  vroeg de dokter.  Ik knikte en we stapten naar buiten.  "Dus een van de grootste mogelijkheden die er is, is dat je vrouw misschien zwanger is", zei hij.  "De andere mogelijkheid is dat ze misschien gewoon ziek is", vervolgde hij.  'O, dus je gaat zwangerschapstests doen?' "Ja. Dus ze zal een paar uur moeten blijven als dat goed is", antwoordde hij.  "Geen probleem dokter" antwoordde ik en hij glimlachte, en ging naar zijn kantoor.

~~~~~

'Nou, manlief, je vrouw draagt ​​je baby mischien. Mijn gezicht werd nu warmer.  Ze gaf me soms een zo ongewoon gevoel.  Ik zuchtte en keek overal behalve naar haar.  '

'We worden mogelijk ouders', gilde ze.  Ze hief haar handen op en begon dua te maken.   Ik hoop echt dat ze zwanger is.  "Ik hoop dat je zwanger bent", zei ik, inshallah" zei ze.
~~~~

Ik hoop dat we zwanger zijn inshallah", zei ze benadrukkend op 'wij zijn'.  Ik lachte en antwoordde "inshallah." aangezien ik de vader was.  Terwijl ze de tests aan het uitvoeren waren, kon ik niet anders dan bang worden.  Ze zag er zo opgewonden uit dat ze een kind kreeg.  En ik was net zo opgewonden.  Maar het idee van mij als vader kwam nooit bij me op.  Het was zo ... geweldig om te bedenken hoe ik misschien een klein mensje in mijn armen had dat naar me staarde ... denkend dat ik zijn vader ben.   Ik brak uit mijn gedachten toen Fairouz klaar was en vertelde me dat ze was verteld om ongeveer een half uur in de wachtkamer te wachten, omdat ze de resultaten zouden verzamelen.  Ik glimlachte en we wachtten geduldig.  Totdat we erachter zouden komen, bezochten Fairouz en ik de cafetaria en kocht ik fruitsalade voor haar en een fles water.

we gingen allebei Asr in de auto moesten bidden.  Dus dat deden we, en toen keerden we terug naar de wachtkamer.  Het leek jaren te duren voordat we weer werden binnengeroepen. "Dus meneer en mevrouw, ik ben erg blij u te kunnen meedelen dat onze tests soepel zijn verlopen en dat u inderdaad 3 maanden zwanger bent. Gefeliciteerd!  hopelijk zie ik jullie allebei op je volgende afspraak ", zei de verpleegster.  Ze feliciteerde ons nog een keer voordat we naar huis vertrokken. We liepen in een stilte naar de auto totdat we instapten en de deuren op slot deden.  Fairouz gilde van opwinding, en ik lachte.  'We worden ouders!'  zij schreeuwde.  "Ik ga een moeder worden. Oh mijn Allah! En jij wordt een vader. Karim, we hebben ons eigen kind" "Alhamdulilah! Alhamdulilah! Alhamdulilah!

Ik Lachte terug.  'Fairouz, laten we naar huis gaan en Maghrib bidden, en dan informeren we iedereen die het moet weten', zei ik en kuste haar voorhoofd.

"Ze knikte en ik nam even de tijd om haar mooie glimlach te bewonderen voordat ik reed.  Als iemand me precies een jaar geleden had verteld dat Fairouz terug zou komen in me leven en dat ik verliefd op haar zou worden, en een gezin met haar zou stichten, dan zou ik hun hebben uitgelachen.

~~~~~

Ze sprong naast me in bed en we bleven daar allebei liggen en staarden naar elkaar.  "Ik had mezelf hier nooit voorspeld ..." zei ik.  "Zou je kunnen geloven dat we eigenlijk een klein mensje krijgen.

Ik hoop dat ze op jou gaan lijken zei ze.
"Waarom?"  Vroeg ik.  "Omdat je lief en zorgzaam bent, maar toch ben je zo vastbesloten en je laat mensen niet over je heen lopen. Je hebt enorm veel zelfvertrouwen. Maar ik wil dat ze ook jouw imaan hebben. Ik wil dat ze van beiden leren. ", zei ze.  'Niet alleen ik. Ik wil dat ze ook zijn zoals jij', zei ik.  Er viel een lange stilte.  "Dit klinkt als een film" zeiden we in koor.  En toen keken we even naar elkaar voordat we in lachen uitbarstten.  Nadat onze lach was weggevallen, gingen we gewoon terug naar die vredige stilte.  'Beloof me dat je zult proberen de beste vader te zijn die je kunt zijn, en ik zal de beste moeder zijn die ik kan zijn', zei ze tegen me.  'Natuurlijk. Laten we ook beloven dat we op geen enkele manier onze ouders worden, en in plaats daarvan het tegenovergestelde zijn. Liefhebbend en zorgzaam', voegde ik eraan toe.

Inshallah "zeiden we allebei." Ik hou van je, Fairouz "zei ik tegen haar." Ik hou ook van jou "zei ze. Ik kuste haar toen teder en intens op haar lippen en gingen samen in bed liggen en op een gegeven moment vielen we in een diepe slaap met Fairouz in me armen.
~~~~