Voorbestemd

Hoofdstuk 17

Fairouz perspectief

Ik zette mijn tas neer en liep naar de andere kamer, alleen om hem slapend op de bank te vinden.  Hij zag er vredig uit. Ik zat op de grond en leunde heel voorzichtig op de bank.  'Hé', zei hij met hese stem.  Hij ging rechtop zitten en trok me toen omhoog om bij hem te komen zitten.  "Waarom heb je gehuild?"  Vroeg ik, terwijl hij zijn gezicht tot een kom vormde.  'Ik mis haar', mompelde hij.  "Ze is nu in de handen van Allah", zei ik.  "Ik weet het, maar het is moeilijk te denken dat ze weg is, ze heeft me opgevoed", zei hij. "Denk er zo over: als je een tuin vol bloemen had, welke zou je dan als eerste plukken? De mooie of de lelijke?  "  Ik zei.  "De mooie" antwoordde hij.  "Precies. Allah, koos eerst de mooie, in plaats van de lelijke", zei ik.

Er viel een korte stilte voordat hij antwoordde.  'Hoe heb ik zoveel geluk gehad?'  "Huh" "Ik verdien je niet, en heb je toch", zei hij.  Ik zat net iets dichter bij hem, met mijn gezicht naar hem op de bank.  'Je hebt gelijk, je verdient me niet, je verdient iemand die mooier en slimmer is en...' Hij onderbrak me door me te zoenen.  "Geloof me, als ik zeg, dat bedoelde ik niet" fluisterde hij tegen mijn lippen, voordat hij me weer kuste.  'Karim.  Ik was de jouwe vanaf het begin', zei ik terwijl ik hem weer kuste.  "Uhm karim?" Ik keek naar mijn handen.  "Hmm" antwoordde hij.

"Hmm" antwoordde hij.  "Hield..je..um..hield van ... karima ..?"  Er viel een korte stilte voordat hij begon te  lachen.  "Oh mijn god ... je bent hilarisch", zei hij.  "Huh ...", vroeg ik.

"Nee, ik hield niet van haar. Ze werd als mijn vriendin bestempeld omdat ze altijd bij me in de buurt was" "Oh ... maar goed heb je haar gekust en andere dingen met haar gedaan?"

"Je klinkt nu als een jaloerse vrouw", antwoordde hij grijnzend.  'Nee, ik ben gewoon nieuwsgierig. Beantwoord nu de vraag' 'Nee, dat doe ik niet', zei hij.  "Nee?"

'Ik begrijp het niet, vond je het leuk om iets met haar te doen?'  Zei ik geïrriteerd.  Ik balde mijn vuisten.  "Nee, ik hou er gewoon van om je te zien gedragen als een jaloerse vrouw", zei hij.  "Oké, maar weet je het zeker", vroeg ik.

"Ik denk dat ik haar op de wang heb gekust. Maar het enige meisje dat ik ooit heb gezoend ben jij', bloosde ik.  Ik kon er niets aan doen.

"Weet je zeker ... je hebt nooit met haar geslapen ...?"  Vroeg ik aarzelend.  "Nee ... niets. Ik deed niets ze wilde me gewoon voor mijn geld en uiterlijk", zei hij.

Ik haalde diep adem, waarvan ik niet wist dat ik me inhield. Hij lachte.  'Je zou nu je gezicht moeten zien', zei hij.  "Welk gezicht?"  Vroeg ik geïrriteerd.  "Je uitdrukking" zei hij.  "Wat. Oke ik kan er niets aan doen als ik jaloers ben" mompelde ik.  'Jaloezie is slechts een bewijs van je obsessie' 'Oké, als iemand door iemand geobsedeerd is, ben jij het die door mij geobsedeerd is', zei ik terwijl ik mijn haar omdraaide.  "Ben ik niet"
"Wel"

"Ben ik niet"
"Wel"

"Ben ik niet"
"Wel"

""Ik heb honger" riep ik.  "Zoals altijd" voegde hij eraan toe.  "Ik heb niet altijd honger" "Ja, je eet elke seconde van de dag. "Oké, eten is mijn enige ware liefde, neem het mij niet kwalijk als ik er dol op ben", zei ik.

" "Hoe zit het met mij ..." vroeg hij geamuseerd.  "Eten" "Ik ben vervangen door een nietlevend ding", zei hij, terwijl hij een hand op zijn borst legde alsof hij pijn had in zijn hart.  We hoorden een klop op de deur.  "Ik zal de deur open maken, jij trekt je abaya aan", zei hij.  "Whatever" Ik glipte snel naar boven en trokmijn abaya aan en liep toen naar de deur.  "AHHHHH FAIROUZ !"  Schreeuwde Ameera en rende naar me toe om me te knuffelen.  Ik glimlachte als een idioot en opende mijn armen voor haar omhelzing.  "Oh mijn god, jongen, waar ben je geweest. Ik heb je zo gemist!"  Riep ik uit.  'Ik ben in de hel geweest', zei ze.  "Kom, ik zet thee voor je en je kunt me er alles over vertellen", zei ik met een brede glimlach.