[TAMAMLANDI]
Canavarlara inanır mısınız?
Yaser...İnanmazdı.Çocukları korkutmak veya gençelere eğlence olsun diye uydurulmuş şeyler olduğunu düşünürdü.
Ama şu an içerisinde bulunduğum durum ile öyle düşünmüyordu.Gözlerinin içerisine bakan kırmızı g...
Gölgelerde ve karanlıklarda yaşayan hiçbir canavar,efendilerinin eşine saldırmak gibi bir cesarette bulunamazdı.
Gölgelerde ve karanlıklarda belli kurallar vardı.
Bunlardan en önemlisi..Efendinin eşine,eşlerine,mühürledikleri hiçbir canlıya dokunmamaktı.
Belli şekillere sahip canavarların,eski efendisi eski bir çiflik sahibiydi.Adam yaptığı büyük bir hata sonucu domuz-adama dönüştürülmüştü ama gölgelerde bile pişman olmamış,o zamanın gölge efendisi olmuştu.
Şimdi ise tahtında oturmuş,karanlıktaki canavarlara bazen insanlara ve hayvanlara sataşıyordu...
Zamir duman şeklindeki bir canavardı,bu beceriksiz bir şekilde lanetlediğini gösterirdi.Eski güçlü,sinirli,sert halinden yana hiçbir eser yoktu.
'Buradaki ününe ve saygınlığına kanma!Gölgelerde seni ezip geçerler!'
Yaşlı kadının sözleri,kulaklarında yankılanırken ne yacağını bilmiyordu.
Karanlıkta bir başınaydı.
.
Aslında domuz efendiyi yenmek çokta zor değildi ama Zamir düşünmeyi,hatırlamayı unutmuştu.
25 Nisan 1915
Hatırladığı son tarih buydu.Dünya savaşının ortasında güçlü bir komutandı. Sadece bunları hatırlıyordu.
İsmi neydi, neden bu haldeydi,neden orduda değildi?Hatırlamıyordu.
'O kadar uzun bir süre canavar olarak kalacaksın ki...İnsani şeylerin isimlerini bile hatırlamayacaksın!'
Hatırlamıyordu.
Rüzgarla uçan gazetenin,direğe çarpması ile beyaz,ilgisiz gözlerini ona çevirdi.
25 Nisan 1976
Aaah!Demek bu zamana gelmişlerdi.Boş beyaz gözlerini kendisine alayla bakan ruhlara çevirdi.
Senelerdir duman olarak gezmesine,hala iyi kötü bir şekle sahip olamamasına gülüyordu canavarlar.
Eski hayatında kısa sürede,genç yaşta elde ettiği başarıların hiçbirini uzun yıllar geçmesine rağmen başaramamıştı.
Boş sokağı,siyasi muhabbetler yapan insanların gölgelerinden geçerek yeni inşaa edilmiş bir binaya girdi.
Artık burada yaşayacaktı.
'Aşk.'
Laneti bozacak aşkını şu altmış bir yıl içerisinde çokça aramıştı.İnsanların karşılarına çıkmış,cadının dediği gibi bir çok efsaneye konu olmuştu.
'Ben...O aşkı...Asla bulamayacağım.'Diye geçirdi aklımdan.Yıllar sonra düşündüğü tek şeydi bunlar.Beyaz gözlerinden bir damla yaş,aşağıya kayarak parkeye düşerken yeni apartmanın en üst katındaki evin açık penceresinden dışarıya baktı.
Kendisine tezat beyaz bir güvercinin,camın kenarına konması ile bakışlarını yavaşça ona çevirdi.
"Bu pis işlerle uğraşıyorlar,yüzlerine yansıyor yaptıkları işler haberleri yok."Genç bir adam içeriye girdiğinde güvercinin yanındaki siyah dumanın,beyaz gözlerini görünce korkuyla duvara yapıştı.
.
Genç adam karşısında duran,lanetli ruha kaçamak bakışlar atarken "Bir şeyler hatırlıyor musun?Geçmişine dair."Diye sordu.
Canavar uzun bir süre sessizce durdu."Komutan..."Diye mırıldandı.Konuşmayı unutuyordu."Savaş..."Tekrar sustu."Çirkin cadı..."Sonra neler olmuştu?"Lanet..."Bitmişti sanırım.Ha!Birde "Aşk..."Vardı.
Ve sustu.
Bir daha da hiç konuşmadı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Zamir'in,bizim üst kattaki dedemiz ile tanışması ve geçmişten bir kaç olayı anlattım.
