[TAMAMLANDI]
Canavarlara inanır mısınız?
Yaser...İnanmazdı.Çocukları korkutmak veya gençelere eğlence olsun diye uydurulmuş şeyler olduğunu düşünürdü.
Ama şu an içerisinde bulunduğum durum ile öyle düşünmüyordu.Gözlerinin içerisine bakan kırmızı g...
Yaser,kucağında oturduğu adama dolu dolu gözler ile bakarken boğazına oturan yumruyla bir hıçkırık firar etti dudaklarından.
Ağlamaya başlarken sıkı sıkı sarıldı sevdiği adama.Zamir"Yaser...Ağlaman için anlatmadım ki!Bozuşuruz ama."Diye sahte bir sinirle konuşarak,dudaklarını alev alev yanan boyuna bastırdı.
Sevdiği kokuyu,her zerresinde hissetmek için derin bir nefes çekerken zihninde oluşan pembe ve mavi görüntü ile gülümsedi.
Güçleri hala gitmemişti ama zayıflamıştı.Kim bilir,bir süre sonra tamamen yok olurdu ya da sonsuza kadar onunla beraber kalırlardı.
"Ah!"Omzuna geçirilen dişle inledi Zamir."Bu beni BIRAKIP gittiğin için!"Yaser sinirle bağırarak,adamın omzunu bir kere daha ısırken Zamir acıyla inledi.
Kucağındaki minik bedenle beraber ayağa kalkarken,omzunu ısıran çocukla bir sağa bir sola dönüp durdu.
"BEBEĞİM,TAMAM ÖZÜR DİLERİM!AHHHH!"Dişlerin daha sert geçirilmesi ile çocukla beraber yatağa düşerken,minik bedeni neredeyse ezecekti!
Yaser nefes nefese üzerindeki adama bakarken,uzun siyah saçlar iki yana dökülüyordu.
"Bir rüya gördüm."Diye fısıldadı Zamir."Canavarken,yirmi beş nisan iki bin yılında."Diyerek yutkundu.
"Şu anki vücudunumun üzerinde askeri üniformam,ağır asker postallarım vardı.Nereye gittiğimi bilmeden ayaklarımı sertçe yere vurarak yürüyordum.Önümde karanlık,sessiz bir patika vardı.Korkusuz bir şekilde yürürken bir sürü canavarlar ve savaşlar gördüm.Patikanın sonuna geldiğimde bulutlu,aydınlık gökyüzünü;Yerler beyaz çiçekler ile doluydu.Çiçeklerin arasında arkası dönük genç bir çocuk duruyordu...Ona doğru adım attığımda etrafındaki bazı çiçekler solarak kül oluyor ve kayboluyordu.Bu yüzden hareket etmedim ama çocuk beni hissetmiş gibi arkasına döndü.Yüzündeki şaşırmış ifadesi,ilk defa birini görüyor gibiydi ama sonradan kocaman gülümsedi ve kollarını açarak 'Yanıma gel aşkım!' Diye seslendi.Hareket etmedim lakin çocuk karahindibanın tüyleri gibi kaybolmaya başlayınca içimi kaplayan kaybetme korkusu ile solan çiçekleri umursamadan,ağır postallarımı yere sert bir şekilde vurarak çocuğa doğru koştum tam çocuğa kavuştum ki kayboldu sonra rüyam bitti."Biraz soluklandı"Yirmi beş nisan,iki bin yirmi yılında buraya taşındın,seni gördüğüm ilk an rüyamdaki çocuk olduğunu anladım."
Yaser heyecanla atan kalbiyle elini yukarıya kaldırdığında,Zamir ilk temaslarındaki gibi elini uzatarak parmakların,avcuna değmesini sağladı."Ben,yirmi beş nisanda doğdum."Diye fısıldadı.Zamir önce afallasada ardından kocaman gülümsedi,minik eli tutarak Yaser'in başının yanına sabitledi.
Bir bacağını yatağa dayıyarak,minik bedenin üzerine doğru eğilirken "Üç hayatım oldu.Birinde komutandım,sinirli,güçlü,acımasız.İkinci hayatımda canavardım gölgelerin efendisi,duygusuz.Şimdi ise senin aşkın olmak istiyorum,sevginle şımarmak sabahları yanında uyanmak,beraber uyuyup yıkanmak,saatlerce sevişmek öpüşmek...Her şeyi beraber yapmak istiyorum.Seni seviyorum."Dedi.
Yaser'in dudaklarından bir hıçkırık firar ederken tekrardan ağlamaya başladı."Ben de seninle sevişmek,öpüşmek her şeyi beraber yapmak istiyorum.Kimseden görmediğim sevgiyi senden görmek istiyorum...Çok seviyorum seni."
Yanağına damlayan gözyaşlarıyla,Zamir'in dolu dolu olmuş yeşil gözlere baktı.
Boştaki elini adamın yanağına götürerek okşarken,Zamir gözlerini kapatarak titrek bir nefes aldı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Arkadaşlar ben bazı yerleri 2021 yılı olarak değil 2020'yi baz alarak hesaplamışım lütfen kusura bakmayın...
