Δύο τεράστια χέρια,ήταν τυλιγμένα γύρω από την πλάτη μου,το επόμενο πρωί.Και τότε ήταν που οι αναμνήσεις και ο πόνος από το χθεσινό βράδυ,με 'χτυπησαν' στο μυαλό.Με σιγουριά,λέω πως δε μετάνιωσα τίποτα.Στις μέρες μας,πολύ δύσκολα βρίσκεις αγόρια σαν τον Harry.Με ρωτούσε όλη την ώρα αν πονάει ή αν είμαι καλά,και μου υπενθύμιζε κάθε λεπτό πως μ'αγαπάει.
''Πώς νιώθεις;''
Σήκωσα αμέσως το κεφάλι μου,για να αντικρίσω το νυσταγμένο του πρόσωπο.
''Καλά...''
Έσμιξε τα φρύδια του και ανασηκώθηκε.''Καλά;Σε πόνεσα;Γιατί δε μου το είπες Alyssa;Θα-''
''Όχι,Harry,δεν με πόνεσες.Απλά,είναι λίγο περίεργο να πω οτί νιώθω-''
''Καταπληκτικά;''Ρώτησε ενώ το χαμόγελό του μεγάλωνε όλο και περισσότερο.
Τον χτύπησα στο στήθος χωρίς να απαντήσω.
Γέλασε.''Αυτό το παίρνω ως ναι.''
''Είσαι απαίσιος.''Μουρμούρισα,εξακολουθώντας να νιώθω τα μάγουλά μου να καίνε.
''Oh,ναι.Ένας απαίσιος στον οποίο έδωσες την παρθενιά σου.''Είπε και σήκωσε το φρύδι του.Συνέχισα να μην απαντάω.''Εντάξει πλάκα κάνω.Αλλά τουλάχιστον εγώ δεν ντρέπομαι.''
''Δεν είναι οτί ντρέπομαι,απλώς-ugh,Χριστέ μου,βοήθα με!''Μουρμούρισα και έπεσα πίσω στα μαξιλάρια.
Έπεσε επάνω μου και φίλησε το μάγουλό μου.''Είμαι έτοιμος για δεύτερο γύρο.''
''Harry!''Κλαψούρισα και τον χτύπησα με το μαξιλάρι.
Κράτησε τα χέρια του ψηλά,ως αντίσταση.''Εντάξει,εντάξει.Αυτή τη φορά το εννοώ μωρό μου,σταματάω.''
''Σταμάτα να γελάς.''Είπα και έκρυψα το πρόσωπό μου με τα χέρια μου.
Τράβηξε τους καρπούς μου χαλαρά και με πλησίασε.''Δεν γελάω μαζί σου,μωρό μου.''Είπε χαμηλόφωνα και χαμογέλασε.''Είναι γλυκό,που ντρέπεσαι.''
Και επιτέλους ο Harry μου,ήταν πίσω.
YOU ARE READING
Forgotten (Μετάφραση)
FanfictionΕπειδή μερικά κορίτσια μπερδεύτηκαν το λέω για να το ξεκαθαρίσω το Forgotten,είναι η συνέχεια του Dangerous!Αυτά,καλή συνέχεια και καλή ανάγνωση!! :)
