Forgotten (Μετάφραση)

Chapter 2

''Καλωσήρθατε στα Casey's,τι θα θέλατε;''Χαμογέλασε γλυκά στην οικογένεια που καθόταν μπροστά μου.Δεν ήθελα να είμαι εδώ,αλλά αφού ο Louis κατέφερε να με βγάλει έξω την Παρασκευή,δεν θα με άφηνε να μην έρθω στη δουλειά την Δευτέρα.

Αφού πήρα τη παραγγελία,πήγα πίσω στον πάγκο και περίμενα να ετοιμαστεί.

''Βλέπεις εκείνον εκεί;''Ρώτησε η Erin μόλις ήρθε δίπλα μου.

Ακολούησα την κατεύθυνση που έδειχνε το δάχτυλό της και κατέληξα σε ένα ξανθό αγόρι με μπλε μάτια.

''Με κοιτάζει όλη την ώρα.''Είπε και χαμογέλασε.

Γέλασα.''Κράτα το μυαλό στην δουλειά.''Είπα και πήρα τον δίσκο.

''Η παραγγελία σας.''Είπα και έβαλα τα πιάτα,μπροστά απ'τον καθένα.

''Ευχαριστούμε.''Είπε ο πατέρας,υποθέτω και ανταπέδωσα με ένα χαμόγελο.

Το κουδούνι χτύπησε,σήμα του οτί κάποιος μπήκε στο μαγαζί.Γύρισα το κεφάλι μου και η καρδιά μου σταμάτησε.O Bradley.Κάθισε σε ένα τραπέζι στην άκρη του μαγαζιού και αμέσως τον πλησίασα.

''Καλωσήρθ-''

''Δεν είμαι εδώ για βλακείες.''Με διέκοψε,αλλά συνέχισε να παριστάνει πως διαβάζει το μενού.''Είμαι εδώ για να σου πω κάποια άσχημα νέα,οπότε αν μπορείς κάθισε.''

Προσπαθώντας να αποφύγω το έντονο βλέμμα της Erin,κάθισα απέναντί του.''Κάνε γρήγορα,για να μην έχω μπελάδες.''

''Πρόκειται για την μητέρα σου.''

''Τι έγινε;Είναι καλά;Τι της έκανε αυτός ο μπάσταρδος;''

''Δ-um...δεν-δεν τα κατάφερε.''Είπε και κοίταξε κάτω.''O Evan την έβαλε,ξες...στην δουλειά και έπαθε καρδιακό.Του είπα πως δεν θα ήταν καλό για την ηλικία της,αλλά δεν με άκουσε.''

Αντί να ξεσπάσω σε κλάματα,το σώμα μου άρχισε να τρέμει.

''O-o Sam...''Ψιθύρισα ενώ ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό μου.''Είναι καλά;''

''O Sam είναι καλά.Μη σου πω πως ο Evan τον συμπάθησε κιόλας.''

''Πρέπει να τον πάρεις από εκεί!''Είπα αμέσως.

''Δεν υπάρχει κάτι που να μπορώ να κάνω...''

''Κάνε κάτι.Σε ικετεύω,κάνε κάτι.''

''Δεν ξέρω,θα δω αν μπορώ να κάνω κάτι.Πάντως δεν θα γίνει κάτι σύντομα.Αλλά θα τον κρατήσω ζωντανό.Το υπόσχομαι.''

''Ευχαριστώ.''Ψιθύρισα ενώ μερικά δάκρυα συνέχισαν να κυλάνε.

''Ναι..πρέπει να φύγω τώρα.''

[...]

''Χαίρομαι που τρως.''Είπε ο Louis και μου χαμογέλασε.

''O Bradley ήρθε στο μαγαζί.''

''Τι;Τι σου είπε;Σε πείραξε;''

''Όχι,αλλά μου είπε οτί...''Πήρα μια βαθιά ανάσα και συνέχισα.''η μαμά μου πέθανε.''

Αντί να κλάψω όπως περίμενα,λίγα δάκρυα κύλησαν από τα μάτια μου.''Λυπάμαι τόσο πολύ,Αls.''Είπε ο Louis και χάιδεψε την πλάτη μου.''Τα πράγματα θα πάνε καλά.''

''Όχι,με την τύχη μου.''

''Μην σκέφτεσαι έτσι.''

''Και πότε θα γίνουν καλύτερα;!Σε κανένα μήνα;!Σε κανένα χρόνο;!Ας πούμε καλύτερα σε καμία γαμημένη αιωνιότητα!''

''Alyssa,λυπάμαι πολύ.Πραγματικά εύχομαι να μπορούσα να κάνω κάτι.''

''Το μόνο που μπορεί να φτιάξει αυτή τη καταραμένη ζωή,είναι ο Harry!Αλλά με την τύχη μου,δεν νομίζω να θυμάται ποια είμαι.''