Forgotten (Μετάφραση)

Chapter 32

Τέσσερις το πρωί,και το σπάσιμο κάτι γυάλινου,είναι ο λόγος που ξυπνάω.Σηκώθηκα απότομα,στην σκέψη του οτί ίσως να είναι κάποιος κλέφτης.Κοίταξα στην άλλη μεριά του κρεβατιού,μα ο Harry έλειπε.Ελπίζω τουλάχιστον αν είναι καλά.

Βγάζοντας τα σκεπάσματα από επάνω μου,σηκώθηκα γρήγορα και άνοιξα την πόρτα όσο πιο αθόρυβα μπορούσα.Κάτω είχε ακόμη σκοτάδι,αλλά ο ίδιος ήχος εξακολουθούσε να χτυπάει στα αυτιά μου.O Sam άνοιξε την πόρτα του δωματίου του,μα τον καθυσήχασα λέγοντας του πως όλα ήταν μια χαρά και ξαναμπήκε μέσα.

Με όλο το θάρρος που μου είχε απομείνει,κατέβηκα τις σκάλες.Προχώρησα αθόρυβα στην κουζίνα και όλος μου ο φόβος,εξαφανίστηκε.

Ήταν ο Harry.

Άφησα έναν αναστεναγμό ανακούφισης και πλησίασα.''Με κοψοχόλιασες.''Είπα αυστηρά.

''Και εσύ το ίδιο,οπότε είμαστε καλά.''

''Εκτός και αν θες να μαλώσουμε πάλι,γιατί πραγματικά δεν έχω όρεξη!''

''Alyssa,σύγνωμη.''Αναστέναξε.''Αλήθεια συγνώμη,εντάξει;''

''Όχι Harry,δεν είναι εντάξει.Δεν χρειάζεται να απολογείσαι!Ήδη μου ξεκαθάρισες πως δεν θες να συμμετέχεις σε αυτό,και το σέβομαι.Πιστεύεις πως είμαστε πολύ νέοι για να έχουμε παιδί,όπως κι εγώ,μα δεν πρόκειται να το ρίξω!Θα τα καταφέρω,μόνη μου.''Του είπα.

''Alyssa,τι στο καλό λε-''

''Ο Sam και εγώ θα μετακομίσουμε.''Τον διέκοψα.

Τα μάτια του άνοιξαν διάπλατα και πάγωσε.''Όχι.''Είπε αυστηρά,κουνόντας το κεφάλι του.''Alyssa,δεν χρειάζεται να μετακομίσεις,σε παρακαλώ μη φύγεις.''

''Harry,δεν γίνεται να συνεχίσουμε έτσι.Ίσως χρειαζόμαστε λίγο χρόνο...''

''Δεν θα ξαναφύγω,το ορκίζομαι,Alyssa,σε παρακαλώ!''

''Τι εννοείς;''

''Υποσχέθηκα πως ποτέ δεν θα σε αφήσω,Alyssa.Ότι και να γίνει δεν θα σε αφήσω.Δεν θα ξαναφύγω.''

''Έχεις ήδη σπάσει την υποσχεσή σου!''

''Τ-το ξέρω,Alyssa,το ξέρω.Μα αυτή την φορά το εννοώ!Αλήθεια το εννοώ..''

''Harry,δεν ξες τι θέλεις και αυτό πραγματικά με μπερδεύει.''

Προχώρησε προς το μέρος μου και αναστέναξε.''Σε παρακαλώ,δώσε μου μόνο αυτή την ευκαιρία.Σε παρακαλώ.Δε θα το ξανακάνω.''

Μετά από λίγα λεπτά σκέψης,τα παράτησα.''Τελευταία ευκαιρία.Το εννοώ.''

Χαμογέλασε και αμέσως φάνηκε να χαλάρωσε.Με τράβηξε στην αγκαλιά του και φίλησε το μέτωπό μου.''Σε ευχαριστώ.''

''Πού ήσουν;''Ρώτησα περίεργη,αφού δεν μύριζε αλκόολ,ή κάτι τέτοιο.

''Στα αγόρια...συγνώμη,Alyssa.Δεν έπρεπε να φύγω έτσι,απλώς ήθελα μερικές συμβουλές.''

Αναστέναξα χωρίς να πω τίποτα.

''Π-πιστεύεις πως...πως υπάρχει καμία πιθανότητα,ν-να...να είναι δικό μου;''

''Δεν ξέρω,Harry.Στ'αλήθεια δεν ξέρω.''

Κορίτσια σας ευχαριστώ όλες για τις ευχές σας ❤ να είστε καλά παιδιά ☺❤ VOTES&COMMENTS