Forgotten (Μετάφραση)

Chapter 30

Sam's P.O.V.

Οχτώ Σεπτεμβρίου,ώρα δέκα το πρωί και είμαι επισήμως δεκαπέντε.

O Harry είπε πως θα μου κάνει μαθήματα οδήγησης για να πάρω δίπλωμα,μα πραγματικά αυτό που χρειάζομαι τώρα,είναι μαθήματα για το πως να φλερτάρω.Είναι γελοίο,μα πραγματικά νιώθω άβολα όταν περπατάω δίπλα του.Μέχρι και τα αγόρια τον ζηλεύουν.Μπορεί να έχει,ότι δεν μπορώ εγώ.

Πολύ άσχημο συναίσθημα.

Παρ'όλα αυτά,δεν του το έχω ζητήσει για δύο λόγους.Ο πρώτος είναι διότι φοβάμαι και ο δευτερός,γιατί τον τελευταίο καιρό δεν έχει και την καλύτερη διάθεση.Ούτε εγώ,ούτε και η Alyssa δεν ξέρουμε το γιατί.Είναι τόσο επιθετικός και απότομος...Δεν πιστεύω πως το κάνει επίτηδες,μα δεν είναι λογικό να θυμώνει με ένα σχόλιο,ή με μία ερώτηση.Και πιστεύω πως αυτή του η συμπεριφορά πέρα από μένα,πληγώνει και την Alyssa.Εννοώ...παλιά ήταν τόσο καλός κι ευγενικός...Είναι σαν να είναι άλλος άνθρωπος,κυριολεκτικά.

H Aly συμπεριφέρεται επίσης κάπως παράξενα.Αλλά μάλλον είναι λόγω της εγκυμοσύνης.Μα και πάλι,δεν καταλαβαίνω γιατί το έχουν πάρει τόσο στραβά.Κάθε φορά που πάω να ανοίξω αυτό το θέμα,ή φεύγουν,ή αλλάζουν συζήτηση.

Τόσο κακό είναι που είμαι περίεργος να μάθω περισσότερα;

Ένα χτύπημα στην πόρτα,ήταν αυτό που με τράβηξε από τις σκέψεις μου.''Περάστε.''

''Η φίλη σου είναι εδώ.''Είπε η Alyssa και χαμογέλασε.

Η καρδιά μου φτερούγισε.H Lucy ήρθε στο πάρτι μου!

''Π-πες της πως έρχομαι.''

''Εντάξει,αλλά μην αργήσεις.''

Κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και έκλεισε την πόρτα.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και κοιτάχτηκα στον καθρέφτη.Με όλο μου το θάρρος,άνοιξα την πόρτα και αντίκρισα τον άνθρωπο που τόσο επιθυμώ.

''Γειά.''Είπε χαμογελαστή και με πλησίασε.

''Γ-γ-γεια σου,Lucy.''

Γέλασε με την αντίδρασή μου.''Χρόνια Πολλά!''

''Ε-ευχαριστώ.''

''Ο Sam,πέρασε σχεδόν ένας χρόνος και ακόμη νιώθεις αμήχανα μαζί μου;Γιατί;''

Γιατί είμαι ερωτευμένος μαζί σου;

''Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος...um,δεν ήρθε κανένας άλλος ακόμη;''

''Λυπάμαι Sam...δεν ήθελαν να έρθουν.''Είπε και η έκφρασή της αμέσως άλλαξε.''O Hunter και η Laura,όμως είναι κάτω.''

[...]

''Sam,θάρρος ή αλήθεια;''Ρώτησε ο Hunter.

''Αλήθεια.''

'' Χμμ...Είναι αλήθεια πως είσαι ερωτευμένος με την Lucy;''

Το σύμπαν συνομοτεί εναντίον μου.

Πιθανώς να μην σκεφτόμουν εκείνη τη στιγμή,γιατί απλά κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου.

''Ωραία,Lucy.Θάρρος ή αλήθεια;''Ρώτησε η Laura.

''Θάρρος.''

''Um...λοιπόν,έχεις το θάρρος να φιλήσεις τον Sam.;''

Τα μάτια μου άνοιξαν διάπλατα.

''Sam,αν δεν νιώθεις άνετα με αυτό,είναι εντάξει.Ένα χαζό παιχνίδι είναι.''

''Ε-εγώ δεν...Δεν έχω πρόβλημα.''Τι άλλο θα μπορούσα να της πω;

''Ωραία λοιπόν.''Αποκρίθηκε και άρχισε να με πλησιάζει.

Χριστέ μου.

Το πρώτο μου φιλί θα είναι με την Lucy.

Το πρώτο μου φιλί θα είναι με την Lucy.

Λίγο πριν,τα χείλη της ακουμπήσουν τα δικά μου,οι φωνές από τον πάνω όροφο μας διέκοψαν.Σήκωσα το κεφάλι μου,για να αντικρίσω τον Harry να κατεβαίνει τα σκαλιά,πιο θυμωμένος από ποτέ.

Χίλια συγγνώμη το ξέρω είμαι απαράδεκτη αλλά δεν μπορουσα να ανεβάσω αλλά τώρα θα το τελειώσω αλήθεια δεν ξέρω αν θα συνεχίσω το texting....Συγγνώμη και πάλι που σας απογοητεύω κι επειδή άργησα!