Forgotten (Μετάφραση)

Chapter 26

''Το βλέπεις αυτό μωρό μου;''Ρώτησε ο Evan,δείχνοντας μου την βελόνα.''Είναι ότι χρειάζομαι,για να κάνεις ότι σου πω.Θα μπορούσαμε να το κάνουμε με τον εύκολο τρόπο,μα βλέπεις...δεν με βοηθάς.''

Το τελευταίο που θυμάμαι,ήταν κάτι μυτερό στον λαιμό μου.

***

Ξύπνησα φωνάζοντας.

Το σώμα μου έτρεμε,και το μυαλό μου δεν ήξερε σε ποιά κατεύθυνση να 'πάει',μέσα από όλες αυτές τις αναμνήσεις.Προτού μπορέσω να το σκεφτώ,η πόρτα άνοιξε και ένα αγόρι με σκούρες μπούκλες,μπήκε στο δωμάτιο.Λες και είχε να με δει χρόνια,με αγγάλιασε με όλη του τη δύναμη.

''Shh,ηρέμισε Alyssa.Είσαι καλά.''Ψιθύρισε και άρχισε να χαιδεύει τα μαλλιά μου.

Το σώμα μου,όπως και το μυαλό μου,ηρέμισαν στα χέρια αυτού του γνωστού-άγνωστου αγοριού.Ήξερε το όνομά μου και ήξερα το πρόσωπό του,απλά εκείνη τη στιγμή,δε μπορούσα να προσδιορίσω ένα όνομα σε αυτόν.Πάντως ήμουν σίγουρη,πως τον έχω δει πάνω από μία φορά.

Ίσως πριν τα ναρκωτικά,τους βιασμούς και τον πόνο.

Ίσως όταν ήμουν χαρούμενη.

Απομακρύνθηκε λίγα εκατοστά,και με τους αντίχειρές του σκούπισε τα δάκρυα,που δεν είχα καταλάβει οτί είχαν κυλήσει.Κοίταξα τα πράσινα μάτια του και διέκρινα το άγχος του.''Alyssa...με θυμάσαι;''Ψιθύρισε με την πιο υπέροχη φωνή που έχω ακούσει.

Δάκγωσα τα χείλη μου,προτού σκανάρω την εμφάνισή του.Πέρα από το πρόσωπό του,που παρεπιπτόντως,ήταν παραπάνω από όμορφο,διέκρινα στο αριστερό του χέρι,ένα τατουάζ.Όχι ένα απλό τατουάζ.

Ένα τριαντάφυλλο.

Λες και ήταν ταινία,στο μυαλό μου,'εμφανίστηκε' μία εικόνα.Εγώ και αυτό το αγόρι,ξαπλωμένοι σε ένα κρεβάτι...νοσοκομείου.Τον ρώτησα γιατί έκανε ένα τριαντάφυλλο,και μου είπε πως είναι το αγαπημένο μου λουλούδι.

Με κοιτούσε με ένα βλέμμα απελπισμένο και ήξερα πως σύντομα έπρεπε να μιλήσω.Προσπάθησα να 'ενώσω' όλα αυτά,μα ήταν τόσο δύσκολο.Αλλά δεν υπήρχε περίπτωση να σταματήσω.

Χωρίς δεύτερη σκέψη,τον κοίταξα στα μάτια.''H-Harry;''

Το πρόσωπό του έλαμψε και δίχως να μου αφήσει καμία επιλογή,ένωσε τα χείλη μας.Δίστασα στην αρχή,μα η γνωστή αίσθηση των χειλιών του,μου έδωσαν το θάρρος να συνεχίσω.Τα χέρια του κατέβηκαν στα οπίσθιά μου,ενώ τα δικά μου στα μαλλιά του.Ξάπλωσα πίσω,χωρίς να αφήσω τα χείλη του Harry και αυτός να ακολουθεί τις κινήσεις μου.Θα ήμουν ψεύτρα,αν έλεγα πως δεν μου άρεζε.

Πολύ σύντομα,απομάκρυνε τα χείλη του και πίεσε το μέτωπό του πάνω στο δικό μου.

''Συγνώμη.''Ψιθύρισε και αναστέναξε.''Βιάστηκα.''

Τα μάγουλά μου κοκκίνισαν,και δεν έβρισκα τις λέξεις για να απαντήσω.Ίσως γιατί το μυαλό μου εκείνη τη στιγμή δεν λειτουργούσε πλήρως σωστά,μα το πιο σημαντικό για μένα,ήταν πως ήμουν σίγουρη για το ποιο ήταν αυτό το αγόρι.

Ήταν ο έρωτας της ζωής μου.

O Harry γέλασε.''Σε χρειάζομαι,Als.Δε φαντάζεσαι πόσο μου έλειψες.Το να μην είμαι εκεί να σε προστατεύσω,με οδηγούσε στην παράνοια.Σε χρειάζομαι.''Είπε και φίλησε τη μύτη μου.

Φίλησε το μάγουλό μου και ύστερα επέστρεψε στα χείλη μου.

''Harry,πότε-Whoa!''

O Harry σηκώθηκε αμέσως από πάνω μου και γυρίσαμε προς την πόρτα.

''Sam;''Ρώτησα,ενθουσιασμένη.

Αμέσως,το μικρό αγόρι,έτρεξε στην αγκαλιά μου.

''Μου έλειψες τόσο πολύ!''Αποκρίθηκε.

''Και μένα μου έλειψες,μικρέ.''

''Δεν είμαι μικρός!Σε έξι μέρες γίνομαι δεκαπέντε,θυμάσαι;''

Αντί να μιλήσω,γέλασα.

''Και ο Harry είπε πως θα εξασκηθώ με το αυτοκίνητό του,για το δίπλωμα.''

Κοίταξα τον Harry,με αυστηρό βλέμμα και αμέσως κατέβασε το κεφάλι του.''Δεν μπορώ να πω όχι,στα μοναδικά άτομα που αγαπώ.''

[...]

Μετά από μία μεγάλη σηζήτηση,ο Sam έφυγε από το δωμάτιο,αφώνοντας εμένα και τον Harry μόνους.

Έβγαλε τα ρούχα του (το μποξεράκι αποτελεί εξαίρεση:3) και ξάπλωσε κάτω από τα σκεπάσματα.Αμέσως,ξάπλωσα δίπλα του και με αγκάλιασε.

''Είσαι καλά;''Ρώτησα χαμηλόφωνα.

Αναστέναξε και κοίταξε το ταβάνι.''Απλώς σκέφτομαι.''Μουρμούρισε.

''Για ποιό πράγμα;''

''Για τα πάντα.''Απάντησε και με κοίταξε.''Είμαι τόσο θυμωμένος που σου μίλησα εξ αρχής.Εξαιτίας μου,έπαθες τόσα πράγματα και δεν μπορώ να τα αλλάξω!Όλα αυτά είναι δικό μου λάθος!''

''Φυσικά και δεν είναι.''Τον μάλωσα.

''Είναι Alyssa.Δεν θα ήσουν σε αυτή τη κατάσταση,αν δεν ήμουν τόσο ηλίθιος και δεν σου μιλούσα-''

''Harry.''Τον διέκοψα.''Μη νιώθεις έτσι επεισή μου μίλησες.Πρώτα απ'όλα,αυτό έγινε πριν έναν χρόνο.Δεύτερον,αν δεν μου είχες μιλήσει δεν θα είμασταν μαζί αυτή τη στιγμή.Δεν θέλω καν να σκέφτομαι για το πως θα ήταν η χρονιά μου χωρίς εσένα.Μπορεί να συνέβησαν πολλά.Πάρα πολλά,μα δεν θα άλλαζα τίποτα.''

''Γιατί;''

''Γιατί σε γνώρισα,Harry.Και ίσως αυτό να ήταν ότι καλύτερο μου έχει συμβεί.''