find me in your memory [X] hyunlix.

11.

"NE YAPIYORSUN HYUNJİN?! AA! NEDEN ÖPTÜN?! KİM İZİN VERDİ?! KİM?! SEN BENİM SEVGİLİM FALAN DEĞİLSİN?! BANA DOKUNMANI BİLE İSTEMİYORUM ŞU AN!"

S-Sadece öptüm...

Felix'in gözünden

İnanamıyorum hayatımda ilk defa biri dudaklarımdan öptü. Dalga geçmiyorum gerçekten. Bu kişinin kız olmasını beklerdim ama...

Hyunjin'e haykırdıktan sonra sinirle odaya -gidebileceğim başka yer yok- çıktım.

Aslında doğruyu söylemek gerekirse kızmadım. Hoşuma da gitmedi. Ya da gitmiş midir? Y-Yok be o Hyunjin.

Ben düşünürken kapının orda bekleyen Hyunjin'e gözüm takıldı.

"Ne var?"

"Özür dilerim."

Alaylı bir gülüş attım.

"Napim."

"Bak Yongbok seninde karşında sevdiğin biri olsa ve ona bu kadar yaklaşsan öpersin."

"Bök Yöngbök. Senin karşında sevdiğin biri yoktu ama?"

"Vardı! Anlamıyor musun sana aşığım! Ne kadar kırılsam bile affediyorum çünkü seni seviyorum! Kalbim dayanmıyor sensizliğe ama sen benden kaçıyorsun ve bana bir şans bile vermiyorsun! Anla artık Hwang Hyunjin sana- sana sırılsıklam aşık..."

Dilime kelimeler düğümlenmişti. Kilitlenmiştim her zaman olduğu gibi. Düşündüğüm çok şey ve söyleyemediğim çok şey vardı.

Hyunjin fazla kırılır bir yüz ifadesiyle odadan ayrıldı. Bilmiyordum o yüzden. Yoksa ben kalp kırar mıyım? O kadar kötü biri miyim ben?

"Hyunjin b-bekle sormak istediğim bir soru var."

Arkasını dönmeden durdu.

"B-Ben kötü biri miyim?"

"Hayır. Hayır değilsin. Sadece ben sana olan aşkımdan yanıyorum."

Dedi bana bakarak gözlerinde dolu bir ifadeyle.

Ona bir şans vermeli miydim? Peki ya ona aşık olursam? Ya ona aşık olursam.

"Aşık olursan bir şey olmaz. Aşık olacağın kişiyi sen seçmiyorsun duyguların seçiyor. Ayrıca sevgili olursak ölmezsin."

"Nerden duydun?!"

"Sesli düşünüyorsun."

Rezil oldum.

"Hyunjin... Deneyebilir miyiz?"

"Neyi?"

"Sevgili olmayı-"

"Neden sevgili olmaktan korkuyorsun?"

"Hayır ben aşık olmaktan korkuyorum."

"Sen aşık olmaktan değil aşkından yanmaktan korkuyorsun. Fakat ben sana asla aşk acısı yaşatmam. Bir saç teline bile zarar verdirtmiyorum?"

Lafı ağzıma tıkmayı ne iyi biliyor!

"Ama madem denemek istiyorsun. Artık sevgiliyiz."

"He- evet."

"Öyle iyi ittirdin ki kolum yerde şu an."

"Özür dilerim. Ovalamamı ister misin?"

"Olab-"

Kapı zilinin çalmasıyla sözü bölündü.

Hyunjin'in gözünden

Yongbok benden önce kapıya yetişmiş açmıştı.

"Kim geldi?"

"..."

"Ne istemiştiniz?"

"Kim Woojin adlı şahıstan dava edildiniz. Söylenene göre bisiklet ile onu bilerek ezmişsiniz. Karakola bekleniyorsunuz."

"Bu Woojin kişisi her boku dava ediyor."

"Düzgün konuşun!"

"Özür dilerim. Ama bilerek ezmedim frenlerim tut-"

"Lütfen bizimle gelin."

"Yongbok sen evde kal olur mu?"

"Olmaz bende seninle ge-li-cem."

"Lee Know hyungu çağıracağım. Yanında hiç ayırmadığı sevgilisi Jisung gelir onunla tanışırsınız."

"Ama sen-"

"Woojin gerizekalısı bana bir şey yapamaz. O anca dava açsın."

- - - - - - -

Hiç güzel bir bölüm olmadı. Yıllar sonra bölüm yazdım lsxnsoxnsodn

Ever ciddiyim bu bölüm hiç iyi olmadı kitap dışkı yolunda İSDBSİNZOSNZSK

Ve kısaydı ayrıca uzun yazamıyorum şu aralar :'(

İyi günlerr~