Het verleden en onze toekomst (Flikken Maastricht verhaal)

Hoofdstuk 71

Elf maanden later... (dit kunnen we beter 16+ noemen :p omdat jullie ervan houden)

Snel steek ik de kaarsjes aan die op tafel staan. Floris zou uit het werk vandaan langs de chinees rijden om wat te eten te halen, en de kinderen zijn bij Frank, een mooie gelegenheid om het romantisch te maken, ik heb dan ook plannen voor vanavond, niet te hopen dat Floris heel erg moe is dan komt er niks meer van terecht. Hij houd wel van romantisch dus waarschijnlijk kan hij het wel waarderen dat ik een poging heb gedaan het mooi en gezellig te maken. Niet dat het anders niet gezellig is hoor, integendeel. ‘He liefje’ komt hij binnengelopen waarna er een grijns op zijn gezicht verschijnt bij het zien van de mooi gedekte tafel. ‘Jij hebt je best gedaan’ kust hij me uitgebreid en vol liefde. ‘Voor jou’ glimlach ik verlegen, dat hij me nu gewoon nog steeds verlegen kan maken, ik verbaas me er regelmatig nog over. ‘Wat dacht je de kindjes zijn er niet’ lachte hij. ‘Zoiets ja, is toch gezellig’ vroeg ik onzeker, vond hij het dan toch niet leuk. ‘Hartstikke gezellig schatje’ stelt hij me gerust ‘kunnen we aan tafel, ik heb reuze honger’ loopt hij al richting de tafel met het tasje van de chinees in zijn hand. Hij en honger als het over chinees gaat dat kan niet samen maar goed. Na het voor mij overheerlijke eten hebben we op de bank een filmpje gekeken en nu liggen we knus in bed.
‘Flo.. ben je gelukkig’ verbreek ik de stilte terwijl ik met mijn hoofd op zijn borst lig, hij met zijn arm om me heen. ‘Ja, jij niet dan’ vraagt hij verbaasd. ‘Jawel, met jou en onze kindjes’ beantwoord ik zijn vraag. ‘Maar’ geloofde hij niet dat dit alles was. ‘Jij hebt er nu drie’ zei ik. ‘Jij niet dan’ vroeg hij me. ‘Ik heb Fleur maar voor de helft, zoiets’ ze heeft tenslotte al een moeder, we kunnen het goed vinden hoor daar niet van, maar ze is niet van mij en zo voelt het ook niet. ‘Wat is dat voor een kutopmerking alsof Fleur maar een half kind is’ is hij gelijk gepikeerd. ‘Zo bedoelde ik het niet’ verweer ik mezelf terwijl de tranen achter mijn ogen branden. ‘Ik bedoelde gewoon ik ken Fleur pas twee jaar' probeerde ik het uit te leggen. ‘Ik ken Florian toch ook pas twee jaar’ was hij het er niet mee eens. ‘Maar hij was toen pas vijf, Fleur was al zestien toen ik haar ontmoete, dat is nogal een verschil’ wil ik hem inlaten zien hoe ik het zie. ‘Alsof dat wat uitmaakt, vijf jaar is net zo erg als dat ik Fleur elf jaar heb gemist’ blijft hij bij zijn punt. ‘Laat maar’ draai ik me met me rug naar hem toe terwijl ik geen moeite meer doe om mijn tranen binnen te houden, ik had me deze avond heel anders voorgesteld. ‘Eef’ voel ik hem even later ook draaien ‘je begon hier zelf over’ wrijft hij er nog maar even in. ‘Ja alleen met een iets andere visie, ik had me deze avond een beetje anders voorgesteld’ vertel ik hem dan toch maar. ‘Hoezo’ wilde hij weten. ‘Niks, het hoeft niet meer’ blijf ik stug liggen, terwijl ik de tranen van mijn gezicht veeg. ‘Wat is er nou Eef’ doet hij een nieuwe poging. ‘Niks, ga nou maar slapen’ geef ik niet toe waarna hij uit bed stapt en aan mijn kant weer in bed stap zodat ik nu met mijn gezicht zijn kant op lig. ‘Ik wilde gewoon weten of je nog een kindje wilde’ breek ik dan uiteindelijk toch. ‘Ik wil niks liever dan nog een kindje met jou’ stelt hij me gerust. ‘Een mooi kindje van jou en mij, echt van jou en mij, Wessel is ook van ons maar die is ook van Frank, net zoals onze Florian’ zegt hij geruststellend. Met zijn vinger onder mijn kin tilt hij mijn hoofd iets op zodat hij me een kus kan geven waarna hij bovenop me gaat liggen. ‘Dan moeten we er maar werk van maken he’ grijnst hij waarna hij me opnieuw kust. ‘Die heb je niet nodig hoor’ lach ik als hij aan de la van het nachtkastje trekt waar de condooms liggen. Grijnzend trekt hij dan maar mijn pyjama shirt uit waarna ook ons ondergoed volgt. ‘Dit is veel beter dan zo’n vies plakkerig ding’ hijg ik als hij in me is gekomen en zachtjes heen en weer beweegt. Binnen de kortste keren liggen we nahijgend in bed ‘Als je denkt dat je zwanger bent, wil je dan samen de test doen’ verbreekt hij de stilte waarna ik knik ‘dan zijn we in elk geval samen teleurgesteld als het niet zo is’ lacht hij. ‘Ik hou zoveel van je’ kust hij me nogmaals. ‘Heb je ook zo’n honger’ rolt hij toch maar van me af. ‘Ja maar niet in eten’ grijns ik zijn kant op. ‘Waarin dan wel’ trekt hij zijn wenkbrauwen op. ‘In jou’ grijns ik nog steeds. ‘Zal ik je honger dan eens stillen’ kruipt hij onder de dekens waar hij een weg van kusjes naar beneden aflegt om me opnieuw te laten genieten. ‘JA’ kreun ik dan ook keihard door de slaapkamer van genot, het is maar goed dat de kinderen er niet zijn, terwijl ik met mijn handen door zijn haar woel om hem door te laten gaan. ‘Bent u nou tevreden’ komt hij grijnzend terug naar boven gekropen om zijn lippen op de mijne te duwen. ‘Kunnen we niet gewoon de hele nacht doorgaan’ lach ik, ik heb energie en zin voor tien, mijn hemel heb me in tijden niet zo goed gevoeld. ‘Alsof jij dat volhoud’ grijnst hij waarna hij me opnieuw kust. ‘Ik hou van je Flo’ onderbreek ik onze kus. ‘Ik toch ook van jou, niet normaal zoveel’ glimlacht hij waarna ik me tegen hem aan nestel om rustig te worden van zijn hartslag en uiteindelijk voldaan toch in slaap te vallen.

Ik word wakker in een leeg bed en nadat ik mijn slipje en Floris zijn overhemd heb aangetrokken loop ik zachtjes de trap af, misschien mag ik wel helemaal niet al uit bed komen. Tevreden staat hij bij het aanrecht. 'Mag ik’ vraag ik voordat ik doorloop. ‘Jij altijd’ grijnst hij waarna ik doorloop om een kus op zijn lippen te drukken. ‘Ik geloof dat ik niet zo’n honger heb’ vertel ik hem als ik achter hem sta en mijn hand in zijn boxer laat glijden terwijl hij bezig is met een pan op het fornuis. ‘Heb je nog niet genoeg gehad’ lacht hij al roerend. ‘Nee’ grijns ik terwijl ik zijn boxer naar beneden trek, door mijn hurken zak en me tussen hem en het fornuis in pers om te verwennen. ‘Oh god’ kreunt hij binnen de kortste keren waarop hij het gas uitdraait me omhoog trekt en me op het aanrecht duwt om daar mijn  slipje naar beneden te trekken ‘Is dit wat je wilt’ lacht hij terwijl hij in me komt en me neemt terwijl ik half op het aanrecht lig. ‘Ja’ kan ik nog met moeite uitbrengen terwijl ik me aan hem vasthoud en me helemaal aan hem overgeef. ‘Wauw’ kan ik na afloop alleen maar uitbrengen terwijl ik hem blijf kussen. ‘Jij bent echt zo geweldig’ moet ik hem op het hart drukken. ‘En jij bent zo lekker’ grijnst hij me terug kussend. ‘Gaan we straks samen douchen’ doe ik hem een voorstel. ‘We kunnen ook naar de sauna gaan’ wimpeld hij met zijn wenkbrauwen. ‘Ga je me daar ook nemen dan’ daag ik hem uit, ik durf helemaal niet naakt rond te lopen in het bijzijn van andere maar goed. ‘Dat wil jij helemaal niet’ lacht hij dan ook. ‘Toch maar douchen dan’ lach ik terwijl ik mezelf van het aanrecht laat afglijden. ‘Maar eerst ontbijt’ kus ik hem waarna ik naakt wegloop. ‘Trek wat aan, anders komt er helemaal geen ontbijt meer’ zette hij de pan terug op het fornuis. ‘Hoezo, ben je afgeleid’ ging ik verleidelijk op de bank zitten om hem uit te dagen. We leken (ja iemand zijn woorden) wel een stel fokkonijnen, maar eerlijk gezegd kan het me vrij weinig schelen, er is toch niemand die er last van heeft, en anders hebben ze pech. Morgen kwamen de kinderen terug en dan moesten we ons maar weer gedragen. ‘Eef, kappen’ probeerde hij serieus te zeggen terwijl hij zelf al in de lach schoot. ‘En anders’ beet ik op mijn onderlip. ‘Dan zorg ik dat je niet meer kan zitten, laat ik je alle hoeken van de kamer zien’ vertelde hij me. ‘Kom dan’ was ik er wel voor in, als het maar met hem was. ‘Eerst ontbijt, anders kan ik niet meer’ lachte hij. ‘Ouwe bok’ lachte ik terwijl ik terug kwam om de kleding die ik aanhad weer aan te trekken ‘ik kan niet wachten’ fluisterde ik in zijn oor terwijl ik in zijn oorlel beet.

Iemand wilde graag seks in de keuken, nou alsjeblieft ;)