မောင်ဟုခေါ်သည် ( 25 )
"ဒီဟာက "
ဆေးရုံအုပ်ကြီး
ပေးလာသောစာအိတ်ကလေးကိုကြည့်ပြီး
ကျွန်တော် ကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်သွားခဲ့သည်
" မင်းအတွက် နစ်နာကြေးပါ ဟိုဆော့"
"ဗျာ နစ်နာကြေး"
" ဟုတ်တယ် မင်းက်ို ငါ့ဆေးရုံမှာဆက်မထားနိုင်တော့ဘူးဟိုဆော့"
"ဗျာ"
" ဒီငွေတွေယူပြီး ထွက်သွားပေးပါ"
ကျွန်တော်အောင့်သက်သက်ပြုံးလိုက်မိသည်
ဆေးရုံအုပ်က ကျွန်တော် ကိုယ်ကျင့်တရားကို
စာအိတ်ကလေးတစ်ခုနဲ့စျေးဖြတ်ပစ်တာပဲ
ဘာကြောင့် အလုပ်ထွက်ခိုင်းတာလဲလို့တော့ကျွန်တော်မမေးတော့ပါဘူး အကြောင်းအရင်းကို သိနေပြီးသားလေ
" ကျွန်တော်လက်မခံပါရစေနဲ့ "
" ဘာလို့လဲ..နည်းလို့လား "
"မဟုတ်ပါဘူး..ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျင့်တရားကိုငွေနဲ့တန်ဖိုးမဖြတ်ပါနဲ့ ဆေးရုံအုပ်ကြီးကထွက်ဆို ကျွန်တော်ကအလွယ်တကူထွက်သွားမှာမို့ ဒိီငွေတွေကို ဆေးရုံအုပ်ကပဲယူထားလိုက်ပါ"
ကျွန်တော်လည်းမာနနဲ့လူပဲမို့
ရှင်းရှင်းသာပြောပြီး
ပစ္စည်းတွေသိမ်းဖို့ ကိုယ့်အခန်းကိုယ်ပြန်လာခဲ့သည်။
မခံချင်စိတ်တွေကပြည့်နှက်နေပေမယ့်လည်း
မနည်းမြိုသိပ်ထားရင်း
ပစ္စည်းတွေကိုကတ်ထူပုံးထဲထည့်သိမ်းနေတုန်းမာပင်
" ဟျောင်း.. ဟင်"
အခန်းထဲဝင်လာသော
ထယ်ယောင်းသည်ပစ္စည်းတွေသိမ်းနေသော
ဟိုဆော့ကြောင့်ကြက်သေသေသွားခဲ့သည်
" အက်တာဘာလုပ်နေတာလဲ"
ကျွန်တော် ဟျောင်းအနားသွားကာ
မေးလိုက်တော့ ကျွန်တော့်မေးခွန်းကိုဟျောင်းကမဖြေပါ
ပစ္စည်းတွေတစ်ခုပြီးတစ်ခုကောက်သိမ်းနေ၏
" ဟျောင်း..ကျွန်တော်မေးနေတယ်လေ"
ကျွန်တော် ဟျောင်းရဲ့လက်ကိုဆွဲကာတားလိုက်တော့
ဟျောင်းက ကျွန်တော့်ကိုခပ်တင်းတင်းကြည့်ကာ
YOU ARE READING
မောင်ဟုခေါ်သည် season-1 "𝐂𝐨𝐦𝐩𝐥𝐞𝐭𝐞"
Fanfictionမောင်က ကိန်းဂဏန်းတစ်လုံးဆို မင်က မောင့်နောက်မှာနေပြီး မောင့်တန်ဖိုးကို မြှင့်တင်ပေးမယ့် သုညတစ်လုံးပါ ေမာင္က ကိန္းဂဏန္းတစ္လုံးဆို မင္က ေမာင့္ေနာက္မွာေနၿပီး ေမာင့္တန္ဖိုးကို ျမႇင့္တင္ေပးမယ့္ သုညတစ္လုံးပါ
