Ağzından çıkan her söz kalbe düşen vesvese
İfrit zihni yıllanmış şarapla dolu terk edilmiş iki peymane
Tuttuğu her dilekle yere düşen zehir, bir insanın can acısı
Ve onun dudakları şeytan kırmızısı
hwang yeji x choi yeonjun ff
(Cinsel içerik bulund...
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
Hwang Yeji, koridorda attığı her adımda, ayakları altındaki mermeri delip geçecekmiş gibiydi. Dolapların yanında duran, koridorda sohbet eden bütün öğrencilerin kendisine baktığından neredeyse emindi. İnsanlara duygularını, hislerini göstermekten nefret ediyordu. Belki de onlara gösterdiği tek hissiyatı sinirdi ve yine sinirini gün yüzüne çıkarıyordu.
Henüz sabahın ilk saatlerinde dimağında yer edinen eski anılar ona iyi gelmemişti. Üzülmüş değildi, yalnızca hatıralarına sinirlenmişti.
"Yeji, bekle!" diye seslendi dolap kapağını kapatmaya çalışan Bang Chan.
Yeji onun yanından geçti ve yürümeye devam etti.
Chan şaşırmamıştı ama gözlerini devirmekten alıkoyamadı kendini. Kitaplarını sol dizine yaslayıp dolap kapağını kapattı ve kilidi takar takmaz Yeji'nin peşinden koştu. Birkaç adım geçtiğinde ona doğru döndü.
"Tanrı aşkına. O topuklularla nasıl bu kadar hızlı yürüyebilirsin?" diye sordu Yeji'ye dönük, geri geri yürümeye başlarken. Dua ediyordu ki, arkasından geçen birine çarpmasaydı.
Yeji durup ona baktı. "Ne istiyorsun?"
Chan da sonunda duraklayabildi, rahat bir nefes aldı. Düşünür gibi gözlerini tavana çevirdi. "Belki bir günaydın, belki bir nasılsın? Ya da şuna ne dersin, Chan bugün gerçekten yakışıklı görünüyorsun!"
"Chan, bugün gerçekten yılışık görünüyorsun. Çekil önümden."
"Hayır, bekle."
Yeji çoktan sınıfa girmişti.
Chan iç çekerek mırıldandı. "Nefret ediyorum bu kızdan."
Her ne kadar Yeji, henüz ilkokuldayken Chan'ın sevdiği kızın önünde pantolonunu indirmiş, sarhoşken çektiği bir videosunu okulun sitesinde paylaşmış ya da babasından gizli motosiklet aldığında babasına söylemiş olsa da...
Belki de evet, nefret ediyordu.
Chan onun peşinden sınıfa girdi. Orta sıranın en arkasına adımlayıp, Yeji'nin önünde durdu. Yeji kalçasını sıraya yaslamış, telefonuna bakıyordu.
"Tamam, senden gerçekten nefret ediyormuşum ama iyi görünmediğin için şimdilik seni seviyormuş gibi yapacağım." dedi Yeji'nin solgun yüzüne bakarken. "Sorun ne?"
Yeji telefonunu bırakıp derin bir nefes aldı. "Yine neyden bahsediyorsun Chan? Gayet iyiyim."
"Wonyoung öldü." dedi Chan bir gerçeği ona hatırlatmak istercesine.
Yeji ise alayla güldü. "Bilmediğimi mi sanıyorsun?"
"Elbette biliyorsun. Arkadaşın, erkek kardeşinin sevgilisi ve eski nişanlının kız kardeşi. Bilmemen aptallık olurdu."
