A Mafia Boss Is My Husband

CHAPTER 8

Chapter 8

"STOP! Alis!"umiling ako.

"No! I'll stay!" I said.

"I HATE YOU SO MUCH!!" may pumatak na luha sa mata ko matapos Niya yon sabihin.

"Hanggang kailan ka ganito? Hanggang kailan!" Umiiyak na sabi ng dalaga sa kanyang asawa.

"When I was 16th Years old until now I'm 20 yrs old ganon kapa din!" Nakinig Lang sya

"We're 5 yrs married! Damn! Sinisisi mo pa din ba ako? I'M SORRY!" Nakatingin siya sa langit.

Tinalikuran niya ako ganon sya kapag kausap ako.

"Pwede ba huwag ka nalang magsalita Kong Hindi importante!" Cold niyang Sabi.

"Mahal na Mahal kita Zymon kahit anong gawin ko dika mawala sa buhay ko Kasi Asawa kita! Asawa moko! May sinumpaan Tayo" napatayo ako para pigilan siyang umalis.

"ASAWA SA PAPEL! YAN ANG TANDAAN MO!" nanghina ako sa narinig ko.

"Zymon plssss wag mo gawin sakin t--" pakiusap ko.
Hindi Kuna natapos ang pagsasalita ng umalis siya.

"I love... you my Mafia Husband....akala mo wala akong Alam sa lahat... Asawa moko...may Alam ako" umiiyak ko na Sabi. Kahit Wala na siya sa harap ko nakaya Kong magsalita.

"May.. Alam ...ako.." humikbi ako kasabay ng pagpatak ng luha saking mata..

Hanggang kailan ba ako papahirapan ng Asawa ko..
16th yrs old ako ng mangyare ang arrange marriage namin..

Dahil Don namatay ang babaeng Mahal niya...
Ako! Sakin sinisisi lahat...

Nag suicide Ang girlfriend ni Zymon sa araw ng kasal namin Kaya sinisisi niya ako na ako ang may kasalanan Kong Hindi daw ako dumating sa buhay Niya hindi mangyayare to...

It's been 5 yrs nothing happen.... It's the same..

I look at my self.. bat nga ba napaka martyr ko... Dahil Lang sa kanya..

May tumulong luha sakin pagkagising ko...
Uminom kaagad ako ng tubig..
Sakit hinanap ko yong gamot ko tsaka uminom...

Hinawakan ko Ang puso ko..
"ASAWA SA PAPEL! YAN ANG TANDAAN MO!" sakit paulit ulit yon sa isip ko

Bumangon ako. Nag timpla ako ng Energen.. sakit pa din... Gumawa ako ng sandwich yon ang kinain ko..

Nakakawala ng gana..matapos ako kumain ng sandwich bumalik ako sa kwarto...

"Asawa sa papel! Yan ang tandaan mo" sambit ko. Di ako mapakali..

"Asawa sa papel yan ang tandaan mo!" Ulit ko.

Huminga ako ng malalim.. binuksan ko Ang bintana..

"Umulan pala? Mabuti Hindi ako naabutan kagabi.." Sabi ko..

Masaya akong lumabas ng bahay..pero napako Ang paningin ko sa lalaking naka sandal sa dingding..

"Zy-mo-n?" Sambit ko. Hindi ko sya kayang lapitan..I can't..

Bakit ba kasi nandito siya? Masaya na ako na wala siya.. kaya nga ako lumayo muna...

"Zymon! Gising!" Sigaw ko.
He didn't move.. Tinawagan ko agad si Rose Ann. Hindi nagtagal dumating si Ate Rose Ann.

"Ate Hindi po siya gumagalaw" Sabi ko. Nilapitan Niya si Zymon.

"Mainit siya Arelle, mataas ang lagnat niya. Baka dahil to kagabi? Pumunta siya umuulan..dimo ba pinapasok?" Umiling ako.