A Mafia Boss Is My Husband

CHAPTER 49

Chapter 49
___

"First Lady Ayos na ba kayo?" Tumango ako Sa dalawa. "May kilos na ba sila Laban sayo?" Tanong Ni Irish umiling ako "Hindi sila makakakilos dahil SA kalagayan Ni Zymon.." Sagot ko.

"Buntis ka Arie..Alam mong limitado Ang bawat galaw mo"sabi Ni Blythe "Pero Hindi ko din gusto na hindi paghandaan Ang bawat galaw nila" sambit ko.
"Nakakaseguro kaba na tapat Ang tauhan na ginamit mo?" Hindi ako makasagot sa halip napaisip ako tapat Nga ba siya sakin? "Kita mo! Ni Hindi mo masiguro Arie!" Reklamo Ni Irish.

"Pwede wag mokong taasan Ng Boses.."Sabi ko Hindi ako makapagisip Ng maayos..

"Aalamin ko Ang tungkol don..si Blythe na sa kabila.." Sabi Ni Irish

"Hawak mo ang buhay ng magulang Ni Alexandra..kamusta sila? Dinalaw mo ba Ng minsan?" Binatukan ko si Blythe. "Wag kang ano dyan! Sa tingin mo mapupunta ko sila Ng nasa hospital pa ako!" Natawa sila sa tinuran ko.

"Whoahhh..napapahanga mo kami Arie!" Natatawang sabat Ni Blythe "Let's Go may Plano ako" lalakad na Sana ako pero pinigilan ako ni Irish.

"Pahinga muna baka dimo naalala na may Bata sa sinapupunan mo!" Tinaasan niya ako Ng kilay "Para kayong Ate ko eh!" Nakapamewang Naman si Blythe sakin "Baka nalilimutan mong, Iwan kaman ng lahat pero nandito kami para sayo.."ibinalik nila ako Sa upuan "ano bang balak mo? Eh maggagabi na Bawal Sa buntis Ang gumala Ng Gabi" gusto Kong matawa SA kanilang dalawa.
Napapikit ako gosh! Di ako nag iingat lagot ako nito Kay Zymon kapag may nangyayareng masama sa ANAK namin.

Pagbukas Ng mga mata ko halos maiyak ako Sa lungkot. "AKIN YAN!" para akong Bata na inagawan Ng candy "BAKIT DIMO SINASABI SAMIN NA MAY MASARAP KA PALANG BROWNIES DITO!!" tuwang tuwa sila pero ako muntikan Ng tumulo Ang luha "AGAWIN NIYO NG LAHAT WAG LANG ANG BROWNIES KO!" Inagaw ko sa kanila iyon bwesit! Naibanan na Ng dalawa.. apat nalang natira! "BAT ANTATAKAW NIYO!?" tawa sila Ng tawa "Easy Master.." mahinahon na Sabi Ni Irish. "Sabihin mo nga naglilihi kaba?" Tanong Ni Blythe umiling ako "Diko pa Yan natitikman si mommy nag-Bake niyan eh" Sabi ko. "Master Coffee mo.." tinimplahan  pala ako Ng kape Ni Irish "Ilayo mo nga Yan! Ayoko niyan!" Agad na Sabi ko.

Di ako nagbibiro napakabaho Ng kape sa ilong ko naaamoy ko palang Parang babaliktad na Ang sikmura ko. Sinimulan Kong kainin Ang Brownies gusto Kong maiyak habang nakatingin sa Brownies  Ni mommy apat nalang natira ganon ba sila katakaw bakit Brownies pa Ni mom Ang nahanap nilang pagkain? Madami Namang iba eh. Diko namalayan na tumutulo na pala Ang luha ko habang kumakain Ng Brownies..masarap talaga Yong chocolate flavor sarap namnamin Pero diko pa din maipagkaila na nabawasan na Ng dalawa..Sinagot ko Ang tumawag sa CP ko.

"Oh?" Agad ko na Sabi.

"Nasan ka? Umuwi kana ba?" He asked. "Arieeee! Bat ayaw mo Ng kape? Diba paborito mo yon?" Hindi ko sila pinansin bahala sila dyan..

"Nasa bahay na Po.." magalang ko na sabi Wala ako Sa mood makipag usap. "Baka galet Yan! Lagot Tayo Kay Tita mamaya!" Sabi Ni Irish Kay Blythe.

"Kamusta sila baby? Kumain kana ba? Baka dika kumakain Hindi din sila makakain niyan.." napairap nalang ako Sa dalawa mga baliw. "Bakit Kasi ayaw niyokong palabasin?!" Sigaw ko Kay Irish at Blythe.

"WHATTTT?! LALABAS KA?!!" diko pinansin si Zymon sa halip kumuha ako Ng tubig dala Ang CP ko. "FYI buntis ka.!" bumalim ako Sa pag upo.

"Di na nga! Kulit eh" Sabi ko sa cellphone kausap ko si Zymon.

"Oo nga pala..gusto Kong malaman mong matutuloy na ang operasyon ko..magsasagawa na Ng transplant..d-diko Alam Kung kakayanin ng utak ko.." bigla akong napatulala.

"B-Bakit? Masyadong delikado ba?" Tanong ko kinakabahan ako Sa kanya..

"Oo dahil buhay ko ang nakataya doon.." seryoso na Sabi niya sakin. "Paano na? Ito Lang Ang komunikasyon natin.."sambit ko.