ÖLÜME TUTKUN DÜŞLER (VİRAN)+18 (DÜZENLENİYOR)

3 bölüm.

  İyi okumalar......

   ""Ben aslında sana bir şey soracaktım.
Benim acilen iş bulmam gerek çalışana ihtiyacı olan bir yer biliyormusun?""

  Yüzünde anlayışlı bir gülümseme oluştu.
 
  ""Öyle bir kaç yer var.
  Ama önce bana nasıl işler istediğini söyle.
  Sonuçta yapa bileceğin bir iş olmalı.""

  Doğru söylüyordu.
  Ama pek seçenek şansım yoktu.
  Bulduğumla yetinmeliydim.
 

  ""Aslında yaptığım bir iş var.
  Ara sıra ringe çıkıyorum.
Ama ek işe daha ihtiyacım var.""

  Söylediklerimle gözleri büyümüştü.
Benden böyle bir şey beklemediği aşikardı.
  Aldığı yüz ifadesi beni fazlasıyla güldürdü.
  Tam bir şey söyliycekken kapı çaldı.
Kaşlarım çatılırken direk kapıya yöneldim.

  Kapıyı açtığımda gördüğüm kişileri kesinlikle beklemiyordum.
  Ben durmuş onlara bakarken onlarda beni inceliyordu.

  ""Merhaba Elif burada olduğunu söyledi.""

Duyduğum pürüssüz , sert ses titretmişti bütün bedenimi.

""E evet içeri geçin.""

Hepsi teker teker içeri geçerken alfa kapıda durmuş beni izliyordu.
   Bende gözlerimi ondan çekmezken konuştu.

""Buraya neden geldin?""

Duyduğum sert ses beni gererken cevapladım.

  ""Bu ev annemindi.
  Bende artık burada yaşamaya karar verdim.""

  Onun gibi sert tuttuğum sesim hoşuna gitmemiş olacak ki kaşlarını çattı.
Ama bir şey söyleyemedi.
  Elif seslenince onu arkamda bırakıp direk eve girdim.

Hepsi koltuklara yerleşmiş oturuyordu.
Benim geldiğimi görünce bütün bakışlar bana döndü.
  Buda fazlasıyla gerilmeme neden oldu.

  ""Evvet tanıştırayım bu kuzenim Ela buraya yeni taşındı.""

  Abartılı tanışmayı sevmediğimden kısıkça cevapladım

"""Memnun oldum."""

  Onlarda kısaca mırıldanmıştı.
  Zaten soğuk oldukları her hallerinden belliydi.

  Alfada gelmiş çoktan bir köşeye oturmuştu.
Sessizliyi bölen benim telefon sesim oldu.
Her kesin bakışı bana dönünce lanet ettim.

""Efendim serdar abi ?""

  ""Bu akşammı ?""

""Tamam gelirim """

  Telefon konuşmasını bitirmemle Elif direk atlamıştı.

""Ayy ringemi çıkacaksın ?""

""Biliyormusunuz Ela kafes dövüşlerine katılıyor.""

  Daha sorusuna bile cevap vermeden diğerlerine anlatmaya başlamıştı bile.
Onun bu haraketleri beni gülümsetirken kafamı sağa sola salladım.

Artık fazlaca yorulmuştum yanlızlıktan.
   Hayat bütün sevdiklerimi kafama vura vura almıştı benden.
  Ne kadar mutlu olmaya çalışsam da hep bir yanım yanlızdı.
Düşüncelerimden ince sesle kurtuldum.

  ""Ela berna teyzem en son hatırladığımda hasta değildi kazadamı kaybettin ?""

Masumca sorduğu soruda ne kadar acı olduğunu bilse yine sorarmıydı .
  Her gün daha fazla yanıyordu canım.
Yine de yaslayacan ne bir omuz vardı ne de bütün dertlerime sırt gelecek bir babam.

  ""Hastaydı.""

Söylediğim kısaca kelime hiçte yalan değildi.
  Psikolojisi bozuk olan bir kadın kendini asıyorsa hasta demekti.
  Tabi bunu küçük kızının önünde yapıyorsa.

""Tamam anladım ben yanlış hatırladım herhalde.""

""Peki baban nerede?""

Sorduğu soruyla dişlerimi sıktım.
Cehennemin dibinde diye fısıldayınca bir tek bana yakın oturan Alfayla bora duymuştu.
  İkisininde yüzünden  şaşkınlık geçerken zorla gülümsedim.

""Gitti nereye diye sorma bilmiyorum.""