ÖLÜME TUTKUN DÜŞLER (VİRAN)+18 (DÜZENLENİYOR)

13 bölüm.

   İyi okumalar.......

    Anlatdıklarımdan sonra hepsinin yüzü farklı bir şekle girmiş ,erkekler çoktan küfre başlamıştı bile.
Gözlerimi yere dikip uzun bir süre bekledim.
Bende bilmiyordum artık ne yapmam gerektiğini.
Aklım Doruğun bu şekilde kalmasını kabul etmezken , kalbim onu bırakmak istemiyordu.

   " Ela ne yapmayı düşünüyorsun ?"

  Gözlerimi Elife dikip derin bir nefes çektim içime.

  "Inan ki hiç bilmiyorum Elif." Sesime de yansımıştı çaresizliğim.
Gözlerimi  kapatıp aklımdaki kötü düşünceleri def ettim.

  "Onu burada tutman yasal değil biliyorsun değilmi ?"

   Boranın sesiyle ona döndüm.
Onun da gözlerinde hüzün vardı.
Gözlerimi kaçırıp kısıkça cevapladım ne kadar inanmak istemesemde.

 
     "Biliyorum."

    Her kes sessizleşti bir kaç saniye.

   "Beni kovacak mısın?" Duyduğum uyku mahrumu cılız ses yerime çivilemişti beni.
  Duymuşmuydu her şeyi ?

  Yüzümü korkuyla ona dönüp , hayalkrıklığı bürümüş gözlerine odaklandım.
Ne zamandan beri oradaydı ki.

    Hızlı bir şekilde koşup sarıldı bana.
 
  "Lütfen bırakma beni abla.
O eve tekrar dönersem yapamam ki."

  Çaresiz çıkan sesi yüreğime kor gibi düşmüş bütün bedenimi yakmıştı adeta.
Bu çocuk ne diyordu böyle.
Onu nasıl gönderirdim ki o eve.

 
  "Bana bak küçük adam." Elimi nazikçe çenesine yerleştirip başını kaldırdım.
 
   "Ben seni ölsem de oraya göndermem !" Kesin çıkan sesimle gözlerinden boncuk boncuk yaşlar aktı.
  Ah be küçük adam bilmiyorsun ki akıttığın yaşlar kalbime batıyor.

  "Ama tekrar sokağa göndereceksin değilmi ?" Ağlamaktan titreyen sesi içimi acıtırken sıkıca bastırdım kendime.
 
   "Sen ne zaman istersen o zaman gidersin.
  Hem ben yakışıklı bir ev arkadaşı bulmuşum bırakırmıyım."

  Söylediklerimle yaşlı gözleri parlamış , hızlı bir şekilde yanağıma yumuşak bir öpücük bırakmıştı.
Ben öpücüğün etkisiyle dona kalırken Elif kıkırdıyordu.

Gülümseyip doruğu indirdim kucağımdan.
 
  "Şimdi hemen yatağa koşuyorsun.
  Küçük adamlar ne kadar çabuk uyursa  o kadar erken büyük adam olurlar."

  Söylediklerimle gözleri kocaman açılan Doruk odaya koşmuştu.
Bu hali hepimizi güldürürken  benim gözüm istemsizce alfaya kaymıştı.
İlk kez içten gülerken görüyordum onu.
Gözleri kısılmış , yanağındaki gamze kendini belli etmişti.

Onun da bakışları bana kayınca utançla kaçırdım gözlerimi.
  Her kes ayaklanınca bende kalktım.

  "Biz artık gidelim.
Yarın konuşuruz." Elifi onaylayıp kapıya kadar yolcu ettim.
Her kez giderken en son alfa çıkmıştı evden.
Çıkarken de kulağıma fısıldamayı unutmamıştı.

   "Akşam pencereyi açık bırak." Ben daha neden bile diyemeden gitti.
  Gözlerimi sinirle devirip odaya geçtim.
Kendimi yatağa atarken gerçekten de yorulduğumu hissetdim.

 
   Duyduğum tıkırtılarla gözlerimi hafifce araladım.
   Görüş açıma alfa girince rahatlayıp gözlerimi kapattım.
  Ve gördüklerimi tekrar idrak edince yerimden sıçradım.
Alfa sırıtarak bakıyordu bana.

  "İnsan bir kapıyı , pencereyi çalar bu ne kabalık."
Söylediklerimle kaşlarını kaldırıp güldü.

  "Hem senin ne işin var burada ?" Sorumla birlikte burnumun dibine kadar gelip durdu.
Ne vardı bu kadar yaklaşacak.
Kalbim fazlasıyla hızlanmıştı zaten.

  "Seni görmek istedim. Hem de...."

Hemen atlamıştım lafa.

  "Hem de ?" Sorumla gülümseyip mümkünmüş gibi biraz daha yaklaştı bana.

  "Hem de sabahki öpücüğün hesabını sormaya geldim." Hesap sormaya dedi.
Sinirlendi mi onu öptüğüme.
Aptal kafam neden yaptım ki böyle birşeyi.

  "Sustuğuna göre ben hesap sormaya geçeyim." Daha ne olduğunu anlamadan sıcak dudaklarını benim dudaklarımla birleştirdi.
Ben donup kalırken o narince öpüyordu beni.

 
   Yeni bölüm nasıldı ?

  Sizce alfayla Ela olurmu?