Erkek başrolün üvey anası oldum -NOVEL 1.KISIM BİTTİ

112

Romanda, üvey annenin oğluyla önde gelen aile ile evlenebilmesi için iki yıl boyunca üzerinde çalışması gerekiyordu. Bu ona ailesiyle evlenmenin küçük bir başarı olmadığını söylemeliydi. Patron şu anda ona asılıyor olabilir, ancak yakın zamanda evlenmek istediğinden şüpheliydi. Bu onun için karakter dışıydı. Patron, büyük olasılıkla, kendisi de söylediği gibi, şu anda onunla “takılmak” istiyordu. Açgözlü ve zorba cepheye ayak uydurduğu sürece, patron zamanla ona olan tüm ilgisini kaybedecekti.

Sebat zaferi getirir ~~

Yan Shuyu'nun analizi bu sefer doğruydu. Kalabalık alışveriş merkezinin önünde, yoldan geçen sayısız kişi onlara bakıyor ve caddenin karşısındaki kişi zaman zaman çıldırıyor. Sahne oldukça kontrolden çıkmıştı ve patronun sınırları zorlanıyor gibiydi. Ne kadar inatçı olduğunu görünce sonunda hafifçe başını salladı ve "Tamam, anladım" dedi.

Bu oldukça ilginçti. Yan Shuyu tünelin sonunu görmüş gibiydi. Gözleri ışıldadı, test edici bir şekilde, "O zaman ... şimdi havalanacağım mı?" Dedi.

Zhou Qinhe, dudaklarını büzmeden önce, bakışları umutludan endişeli olana kadar birkaç saniye ona baktı ve “Tamam, iyi geceler” dedi.

Sonuçta patron çok iyi huyluydu. Reddedildiğinde bile tavırları hala kusursuzdu. Ama patronun bu şekilde bakışlarıyla tanışmak kolay olmadı. Yan Shuyu her an dizinin üstüne çökme dürtüsünü hissetti ve "Ben Fethedildim" şarkısını söylemeye başladı. Alnındaki olmayan teri sildi.

Ancak patronun görünüşü çok tehditkar olsa da, zekası ve muhteşem performanslarıyla onu yine de yenebiliyordu. Bunun için alkışlanmalı. Yan Shuyu kendine yeniden güven duydu. Patronla vedalaşarak mutlu bir şekilde ayrıldı ve bir kez bile arkasına bakmadı bile.

Doğal olarak, bu kadar kaygısız bir şekilde ayrılan Yan Shuyu, patronun her zamanki sakin ve sakin bir şekilde orada nasıl durduğunu fark edemedi. Gözlerinin altında bir gülümseme vardı ve henüz reddedilmiş bir adama hiç benzemiyordu.

Yan Shuyu hızlı bir şekilde evine geri döndü. Zaten yatağına girmiş olan küçük çocuk yorgun gözlerini ovuşturdu ve samimiyetle, "Nasıl oluyor da şimdi eve geliyorsun anne?"

Hala battaniyenin üzerinde oturduğunu görün, Yan Shuyu hızla çantasını bıraktı ve yürüdü. Endişeyle sordu, "Battaniyenin içine nasıl girmedin? Ya üstüne otururken üşütürseniz? "

Küçük çocuk uysallığı kollarına doğru eğildi. Küçük kollarını boynuna dolayıp yumuşak bir sesle, "Yuanbao battaniyenin içinde çok rahat olacağından endişeliydi ve eve geldiğinde anneme iyi geceler demeden önce uykuya dalacağım." Dedi.

"Bu iyi olacak. Annen işi bittiğinde yine gelip sana iyi geceler diyecek, ”dedi Yan Shuyu küçük, ağır vücudunu kaldırıp onu battaniyenin altına itmeden önce küçük çocuğa yüksek sesle öpüşürken.

Tüm süreç boyunca sabırsız değildi; tersine içinde bir yumuşaklık hissetti. Bu kadar genç yaşta anne olduğu için kesinlikle hazırlıksız yakalanmıştı, ancak kendi topuzunu yetiştirmenin bu kadar eğlenceli bir aktivite olacağını asla düşünmezdi.

Küçük topuz her gün o kadar yapışkandı ve ara sıra öpücükler, sarılmalar ve dik tutulmak isterdi. Diğer evcil hayvanlardan veya oyuncaklardan gerçekten daha eğlenceliydi. Küçük çocuğun her geçen gün daha da ağırlaştığına bakan Yan Shuyu bir başarı duygusuyla doluydu. Oğlu, her seferinde bir kaşık dolusu onun tarafından şişmanlatıldı. Oğlunun bir gün iştahı yoksa ve birkaç kilo verdiyse, bu onu çok incitirdi.