Erkek başrolün üvey anası oldum -NOVEL 1.KISIM BİTTİ

188

Yan Shuyu asansör kapıları önünde kapanıncaya kadar gülümsedi. Patronun öptüğü alanı ovuşturdu ve eve geri döndü. Patronun sadece bir yavru kedi ya da köpek yavrusu alay ediyormuş gibi davrandığı hissini sallayamadı.

Bununla birlikte, hiçbir şey söylemeye cesaret edemedi, bu yüzden biraz hüzünlü hissederek küçük yuvasına geri döndü.

Yan Shuyu patronla ayrıldıktan sonra meşguldü. İlk önce, Eğitmen Lin'i aradı ve yarın oğlunu müzik kurumuna bırakmak için planlar yaptı. Ayrıca kendisini alabilmesi için kapanış saatine kadar orada kalacağını da ifade etti.

Neyse ki Eğitmen Lin, Yuanbao'nun çok hoş karşılandığını ifade etti. Hatta gülümsedi ve ekledi, "Eğer vaktin yoksa Yuanbao'yu Sunshine House'dan veya senin yerine bırakabiliriz."

Utanan Yan Shuyu teklifini reddetti. Hayır, sorun değil. Onu kendim alabileceğim. "

Patronun görevini tamamlayan Yan Shuyu, cep telefonunu bir kenara bıraktı ve zaten uykudaki küçük çocuğu temizlemek için banyodan bir kova sıcak su getirdi. Sonra üzerine yeni bir pijama takımı koydu. Bunu bitirdiğinde terliyordu. Yan Shuyu hızla kendi makyajını ve duşunu silmeye gitti ve ardından cilt bakımı prosedürlerini izledi. Tamamen bittiğinde doğruca yatağa gitti. Bir kez daha patrondan gelen iyi geceler metnini kaçırdı.

Boss Zhou yatmadan önce WeChat ekranına bakarken istifa ederek başını salladı. Eğlenerek dudakları biraz geriye çekildi. Bugün gösterdiği ilginin ne kadar süreceğini görmek istedi.

Ve gerçek şu ki, Boss Zhou'nun “kaç günü” zaten Yan Shuyu'yu abartmıştı. Patrona olan saygısı 24 saat bile olmadı. Ertesi sabah kalktığında, anlık oğluna öngörülemeyen bazı koşullar nedeniyle onu müzik kurumuna bırakması gerektiğini söyledi. Yan Shuyu konuşurken bu konuda tuhaf bir his vardı - patron, kemiklerine şövalyelik oyulmuş türden bir patrondu. Onu tanıdığı süre boyunca onu zor durumda bırakan bir talepte bulunmamıştı. Peki dün gece onunla ne ilgisi vardı?

Biraz daha düşündü ve patrona çok iyi davrandığı ve bir inç verildiğinde bir mil gittiği sonucuna vardı. Artık onun patronu olabileceğini düşünüyordu.

Onun böyle bir aptal olabileceğini ve durumdan kendi çıkarları için yararlanmayı öğreneceğini asla tahmin edemezdi.

Yan Shuyu, kendisinden istifade edildiğini hemen hissetti. Artık çocuk oyuncağı olamazdı. Patrona açıkça kaba davrandığında, sadece misilleme yapmakla kalmadı, istendiği gibi her şeyi yaptı. Bu, patrona karşı şefkatli ve düşünceli olması gerekmediğini gösterdi. O küçük bir peri, ilişki içindeyken şımarık bir velet olabilir. Belki de patronun hoşuna giden şey buydu.

Yan Shuyu birdenbire kendine çok güvenmeye başladı.

Bununla birlikte, patronla zaten bir söz vermiş ve Eğitmen Lin ile düzenlemeler yapmıştı. Artık buna geri dönemezdi. O kadar da mutlu olmayan küçük çocukla tatlı konuşmaya devam etti. "Eğer iyi bir çocuksan ve bugün müzik enstitüsüne gidersen, anne gelecek hafta seni eğlence parkına götürecek mi?"

Akıllı küçük çocuk takas yapmayı öğrenmişti. "Bugün tüm günümü müzik enstitüsünde geçirmem gerekiyor, böylece bir dahaki sefere tüm günü eğlence parkında geçirebiliriz!"

Eğlence parkına gitselerdi, tabii ki bütün gün orada geçirirlerdi. Yan Shuyu baskı yapmadan başını salladı. "Tamam. Söz veriyorum."

O zaman Zhang Yuanjia tekrar gülümsedi ve itaatkar bir şekilde değişmeye gitti.

Sabah saat 9'du ve anne ve oğul ikilisi dışarı çıkmaya hazırdı. Zhang Yuanjia, kendisinin ve annesinin müzik enstitüsüne metroyla gideceğini düşündü, ancak binadan çıkar çıkmaz tanıdık görünümlü arabayı tekrar gördüler. Sevgili Zhou Amca, arabanın yanında durup onlara gülümsüyor.

Küçük çocuk adımlarında yavaşladı ve annesine meraklı bir bakış attı. Yan Shuyu da şaşırmış bir şekilde baktı ve patrona kaba bir şekilde sordu: "Neden yine buradasın?"

Zhou Qinhe bir süre durakladı. Tutumunun bu kadar çabuk 180 derece değişmesini beklemiyordu. Daha önceki gece çok dikkatliydi ve şimdi kaba haline geri döndü.

Ama oyunculukta ondan çok daha iyiydi. Anne ve oğlunun ikilisinin aklından geçenleri biraz okumasına hiç izin vermedi. Gülümsemesi nazik ve zarifti. "Ben sadece bölgedeydim. Siz ikiniz nereye gidiyorsunuz? "

Bu tür nedenler hiç su tutmuyordu, ancak yine de 5 yaşındaki bir çocuk üzerinde işe yaradı.

Aşırı hareket eden Yan Shuyu gülümsedi ve “Ne tesadüf? Müzik kurumuna gidiyoruz. "

Bu benim yolumda. Neden seni gezdirmiyorum? "

"Elbette. Neden olmasın?" Yan Shuyu, yanında küçük çocukla birlikte hızla ona doğru yürüdü.

Şaşıran Zhang Yuanjia, başının arkasını ovuşturdu. Bir şeyler hissetti, ama tam olarak çözemedi. Yine de, Zhou Amca'nın onu arabaya koymasına izin verdi ve kibarca teşekkür etti. Teşekkür ederim, Zhou Amca.

Hayat sadece bir gösteriydi ve güvenilebilecek tek şey oyunculuk becerisiydi. Yan Shuyu, her zamanki gibi yolcu koltuğuna oturup kemerini bağlamadan önce inanılmaz oyunculuk becerisi için kendine bir başparmak verdi.