Erkek başrolün üvey anası oldum -NOVEL 1.KISIM BİTTİ

178

Görüntülü sohbetin alıcı tarafındakinin çok uzun süre beklemesine gerek kalmadı. Patron Zhou aramayı çabucak aldı ama ekrana gelen tuhaf görüntü karşısında hazırlıksız yakalandı - anne ve oğul ikilisinin her iki yüzünde de aynı bakışla ekrana sıkıştırıldığını gördü. Hatta Zhou Qinhe bile bir süre durdu - bu onun için alışılmadık bir tepkiydi.

İki saniye boyunca tereddüt ettiği için, sohbetin açılışını diğer taraftakiler üstlendi. Yan Shuyu ve Zhang Yuanjia aynı zamanda, "Merhaba, Zhou Amca" dediler.

Zhou Amca, "……"

Zhou Qinhe'nin yüzünde çok karmaşık bir ifade vardı. Annesiyle birlikte sıkışan Zhang Yuanjia da kendi işitmesinden şüphe etti. Şaşkınlıkla döndü ve "Annem neden ona Zhou Amca dedi?" Diye sordu.

Çünkü kulağa bu şekilde daha şefkatli geliyordu. Tıpkı okulunuzdaki öğretmenler gibi, bana bile Yuanbao Ana diyorlar! " Yan Shuyu bir gülümsemeyle açıkladı. Patronun önünde yüksek sesle söylemek istememesinin başka bir nedeni daha vardı - yirmi yaşın biraz üzerindeydi, bir kızın asal yaşı ve patron zaten otuzlu yaşlarında idi. Beşiği soyuyordu.

Ona doğrudan amca demediği için mutlu olmalı.

Zhou Qinhe'yi boşverin, küçük çocuk Zhang Yuanbao bile Yan Shuyu'nun açıklamasına inanmadı. Hızla başka bir soru sordu, "Ama anne, eğer durum buysa, ona Peder Xiao Yi diye hitap etmelisin."

Anne ve oğul ikilisi tartışmalarına çok odaklanmış ve ekrana bir kez bile bakmamış olsalar da, Zhou Qinhe, Yuanbao'nun görüşünü kabul ettiğini belirtmek için yine de başını salladı. Yoğun bir ilgiyle dinlemeye devam etti.

Yan Shuyu'nun kalın bir cildi var. Oğlu tarafından çağrıldığında hiçbir utanç hissetmedi. Bunun yerine sadece elini salladı ve “Küçük detaylar. Ben sadece ona bu şekilde atıfta bulunmayı tercih ederim. Zhou Amca buna uygun olduğu sürece her şey yolunda. "

Bunu söyledikten sonra, hem anne hem de oğul geri döndüler ve berrak gözleriyle Zhou Qinhe'ye yoğun bir şekilde baktılar.

Bu ikinci kez, Zhou Qinhe artık deneyimlendi ve çok uygun şekilde hareket etti. Her zamanki güler yüzlü gülümsemesiyle, sanki bir dakika önce kavun yiyen o değilmiş gibi onlara çok ciddi bir bakış attı.

Gülümseyerek Zhou Qinhe, Yan Shuyu'ya, “Ben bununla iyiyim. Seni ne mutlu ederse. "

Şimdi Zhou Amca bunu söylediğine göre, küçük çocuk Zhang Yuanbao'nun artık itirazı yoktu. Çok anlayışlı bir şekilde başını salladı ve kendini çok haklı hisseden Yan Shuyu, bunun kafasına gelmesine izin verdi. Oğluna “Gördün mü? Sana söylemiştim." 5 yaşındaki oğluyla kavgayı kazandığı için neden bu kadar gurur duyduğu aklından hiç geçmemişti.

Öyleyse, hazır mısınız?

Patronun sorusunu duyan Yan Shuyu yeniden ona odaklandı ve başını salladı. Neredeyse makyajını bitirdi ve her an gitmeye hazırdı.

Zhou Qinhe gülümsedi ve "Tamam, o zaman ben gidip ikinizi alacağım" dedi.

İşin aslı, daha sabah 10 bile değildi ve şu anda öğle yemeğine gitmek için biraz erkendi. Ama patronun cep telefonundaki yakışıklı yüzüne bakarken, Yan Shuyu ona "Tabii, hadi gel" demeden önce hiç tereddüt etmedi.

Annesi ve Zhou Amca'nın birbirlerine veda etmek üzere olduklarını gören küçük çocuk endişelendi ve annesinin kıyafetlerini çabucak çekiştirdi. Yan Shuyu sonunda görüntülü sohbetin gerçek amacını hatırladı. Patronun yakışıklı yüzüne odaklanmaya devam etti ve telefonu oğluna verme gibi bir niyeti yoktu. "Ah, doğru, Yuanbao bugün nereye gideceğimize karar verip vermediğini sordu" dedi Yan Shuyu.

Hey, bunu küçük dostumla tartışmama ne oldu? Zhang Yuanbao birkaç kez gözlerini kırptı ve küçük yüzü şüphelerle kaplıydı.