Erkek başrolün üvey anası oldum -NOVEL 1.KISIM BİTTİ

187

Zhou Qinhe gülümsedi ama başka bir şey söylemedi. Yan Shuyu performansının kusursuz olduğunu hissetti ve mutlu bir şekilde kendine bir başparmak verdi. Sonra arka koltuktaki iki çocuk uykuya dalmaya başlarken o da sessiz kaldı.

Zhang Yuanjia normalde saat 21.00 civarında yatağa gitti. Belki de bu öğleden sonra pek dinlenmediği ve bugün çok eğlendiği için yorulmuştu. İlk uyuyan oydu. Erkek lider, onunla aynı gemide daha azdı. İki çocuk uyurken Yan Shuyu onları rahatsız etmek istemedi. Üstelik zaten patronla konuşacak pek bir şeyi yoktu.

Yan Shuyu'nun evinin altına sessizce geldiler. Yan Shuyu kapıyı itti ve dışarı çıktı. Arkasını döndü ve patronun da arabadan indiğini fark etti. Şaşırmıştı. Benimle yukarı çıkmana gerek yok. İyi olacağız."

Zhou Qinhe gülümsedi ve “Yuanbao uyuyor. Onu uyandırmaya gerek yok. Onu yukarı çıkaracağım. "

Konuşurken ayaklarına baktı. Mesajı açıktı.

Yan Shuyu o öğleden sonra randevusundan sonra değişmek için eve gitmedi. Değiştirmek için dükkanda üniforması ve daireleri vardı. Hayali kıyafeti ile işe başlamıştı ve küçük arkadaşlarından pek çok şaşkın bakışlar almıştı.

Güzel, evet. Ancak işten sonra, daha sonra kendi giysisine geri döndüğünde, hareket kabiliyeti sınırlıydı. Anlık oğlu büyüme hızına giriyordu ve gün geçtikçe daha da ağırlaşıyordu. Onu iki dakikadan fazla evlerinde bile taşıyamadı, onu topuklarıyla eve taşımayı bir kenara bıraktı.

Patronun önerisi harikaydı, ancak Yan Shuyu şu anda ondan biraz korkmuştu. Bu çok fazla sorun değil mi? Ve Xiao Yi'yi arabada yalnız bırakmamalıyız. "

"Sorun değil. Çok uzun süre gitmeyeceğim. " Zhou Qinhe çoktan hayır cevabını kabul etmeyeceği tonuna geçmişti ve Zhang Yuanjia'yı almak için çoktan eğilmişti.

Patrona olan saygısından dolayı, Yan Shuyu daha fazlasını söylemeye cesaret edemedi. Küçük bir eş gibi onu yakından takip etti.

Zhou Qinhe oğlunu evinin sonuna kadar taşıdı, yatağın yanında durdu ve arkasını döndü ve ona bir bakış attı. Yan Shuyu hemen anlamını aldı. O yürüdü, küçük çocuğun ayakkabılarını ve çoraplarını çıkardı ve Patron Zhou sonunda onu yatağa yatırabildi. Kapağı nazikçe üzerine çekti ve küçük çocuğu asla uyandırmadı.

Nihayet yapmaya çalıştıkları şeyi başardıklarını gören Yan Shuyu, garip bir şekilde rahatlamış hissetti, patrona içtenlikle teşekkür etti ve “Xiao Yi hala arabada, bu yüzden seni daha fazla tutmamalıyım. Seni asansöre kadar götürmeme izin ver. "

Zhou Qinhe, bir şeye kafa yormuş gibi birkaç saniye ona baktı, sonra sonunda başını salladı ve hafifçe, "Tamam o zaman" dedi.

Yan Shuyu bu yanıta şaşırmış olsa da, bu konuda çok fazla düşünmeye cesaret edemedi. Kapıyı arkasından nazikçe kapattı ve patronla birlikte asansöre doğru yürüdü. Asansörün düğmesine bastıktan sonra, aniden patronun "Yanyan" yumuşak sesini duydu.

Yan Shuyu yukarı baktı ve gülümseyen gözleriyle karşılaştı.

"Yarın randevumuzda ikimiz olabilir miyiz?"

Yan Shuyu herhangi bir uyarı yapmadan refleks olarak, "Ama Yuanbao'yu evde tek başıma bırakamam" dedi.

“Onu tekrar müzik kurumuna götürebiliriz. Ne dersin?"

Yan Shuyu'nun planı olmaması dışında teorik olarak mümkündü. Anne olduktan sonra, giderek daha çok anne gibi oldu. Oğlunun bir dahi olmasını istese de, ondan sızabilsin, yine de onun zahmetli bir hayatı olmasını istemiyordu. Galaxy Müzik Enstitüsü henüz resmen başlamadı ve bu, küçük çocuğun rahatlaması için kalan tek zamandı. Henüz onu çok çalışmaya zorlamak istemiyordu.

Ama patronun isteğine karşı da gitmek istemedi. Ne de olsa ona biraz saygı göstermeli.

Bununla bir süre mücadele etti ve sonunda zengin kadının acımasız yüzlerinin çarpışmasını hatırladı. Yan Shuyu gözünü korkuttu ve sonunda uysalca başını salladı. "Yarın Instruction Lin'e bir kontrol edeyim ve bakalım o bunda sorun yok mu?"

İyi kız, ”dedi Patron Zhou memnun bir gülümsemeyle. "Ding" ile asansör varmak üzereydi. Asansör kapısı açılmak üzereyken, onayını göstermek için Yan Shuyu'yu kafasına doldurdu ve asansörün içine rasgele girmeden önce onu alnından öptü.