Ann's pov
-ლიზა ჰმმ... ჯანდაბა ლიზა მილერი?
-არვიცი რაგვარია მაგრამ მგონი ხო.
-მაგარი გოგო კია მაგრამ მოთამაშეა.
-მოთამაშე? - გავიკვრივე.
-ხო როგორც ავხსნა. ანუ ბიჭებთან წვება და მერე ბაი ანუ მეკაცთანეა.
-ოუ. - მხოლოდ ეს ვთქვი და სამზარეულოში გავედი წყლის დასალევად.
-ხოარ მოგწონს? - უკან გამომყვა და მკითხა
-არა რათქმაუნდა. არა არმომწონს. - დავიწყე ლუღლუღი.
-რათქმაუნდა მოგწონს.
-ჰო მგონი მომწონს. - ვთქვი და უკვე მეორედ დავფიქრდი მომწონდა თუ არა.
-ფრთხილად იყავი კაი? არმინდა ისევ გული გეტკინოს ან - მომეხვია.
-ჰოვიქნები. მადლობა მაქს.
-მეგობრები სხვა რისთვის არიან.
-უნივერსიტეტში არმიდიხარ? დღესს - მკითხა როცა წყლის ჭიქა ბოლომდე ჩავცალე.
-კი პირველზე დავაგვიანე უკვე და 15 წუთში გავალ. ან თუგინდა გამიყვანე.
-ხო გაგიყვან - ჩაიცინა და ზევით ავიდა.
-მოვემზადები და ჩამოვალ. თუგინდა შენი ტანსაცმელები არის და გამოიცვალე.
-ხო კაი. 10წუთის მერე უკვე მანქანაში ვიჯექით.
როგორც ყოველთვის უინტერესოდ ჩაიარა გაკვეთილებმა თუ იმას არ ჩავთვლით რომ ნიკოლასმა თავი მომაბეზრა. მოვწონვარ და უკვე ტვინი წაიღო. მალე შემომაკვდება ალბათ.
-გინდა გაგიყვან სახლში? ან კაფეში გავიდეთ ან გავისეირნოთ?
-არა ნიკოლას არმინდა. - თვალები ავატრიალე და ტელეფონს ჩავხედე.
Lisa
-გამოდი პარკინგზე გელოდები. - მშვენიერია.
-ნიკოლას იცი უკვე მომაკითხეს.
-კარგი გაგაცილებ - თვალები ავატრიალე და პარკინგისკენ წავედი.
-ოჰჰ ძლივს მეგონა საუკუნე გელოდებოდი - ამოიოხრა ლიზამ როცა მივუახლოვდი, მაგრამ როცა ნიკოლასი დაინახა რომელიც დებილივით მიყურებდა სახე დაასერიოზულა.
-ნიკოლას მადლობა მოცილებისთვის. - გავუღიმე მაგრამ ნიკოლასი გადმოიწია და მგონი ნახევარი საათი მეხუტებოდა ბოლოს ძლივს როცა მომშორდა ლოყაზე მაკოცა და წავიდა.
-მეგონა აღარ მიდიოდა - ამოიოხრა და მანქნაში ჩაჯდა.
-ჩემითაც წავიდოდი სახლში.
-შეგიძლია უბრალოდ მადლობა მითხრა
-მადლობა? და რამე დავაშავე?
-არაფერი. - ისევ უხეშად თქვა და გზას გახედა.
-თუარაფერი შეგიძლია ეგრე უხეშად არმესაუბრო.
-ჰო რათქმაუნდა. ისეე.... ის ბიჭი ვინიყო.
-ნიკოლასი?
-ჰო ალბათ.
-არავინ ისეთი.
-ხოო?
-ხო
-შენი შეყვარებულია? ან ყოფილი?
-არა არა. უბრალოდ მოვწონვარრ. - ბოლო სტყვები ჩავიჩურჩულე.
-აჰმ... კაი მაშინ სახლში დაგტოვებ.
-აბა აქამდე სად მიგყავდი- ჩავიცინე
-ჩემთან... მაგრამ გადავიფიქრე.
-და რატომ?
-უბრალოდ. არვიცი.
-კარგი როგორც გინდა. - ვთქვი და ტელეფონს ჩავხედე.
-ჯანდაბას - თქვა და მანქანა მოატრიალა.
-ჩემი სახლი აქით არაა
-შენს სახლში არცმივდივართ პატარავ. - ჩაიღიმა
-ჰმმ
-შეგიძლია აფთიაქთან გამიჩერო?
-რატომ პატარავვ... პერიოდი გაქ?
-არა... პრეზერვატივი უნდა ვიყიდო.
-პრეზერვატივი? რატო?
-პრეზერვატივს რატო ყიდულობენ?
-და შენ რადგინდა? მეგონა ბიჭები ყიდულობდნენ ხოლმე. ან საერთოდ რადგინდა მე არგყოფნი?
-ლიზა დამშვიდდი, მაქსისთვის მინდა.
-ანუ შენ და მაქსს სექსი გაქვთ?
-ვაიმე არა. უბრალოდ გზად მიყიდეო. დამშვიდდი.
-შენ რატომ უნდა უყიდო? თვითონ ვერიყიდის? გოგოს უშვებს პრეზერვატივის საყიდლად.
-ლიზ დამშვიდდი. ეს ხომ უბრალოდ პრეზერვატივია. - მანქანა აფთიაქთან გააჩერა.
-ორ წუთში მოვალ. მანქანიდან გადავიდა და მანქანა ჩაკეტა - სერიოზულად? გაქცევას ნამდვილად არვაპირებდი. 5 წუთში დაბრუნდა
-აჰა მიეცი ეს შენს მაქსს. - მითხრა და პარკი მომცა.
-მადლობა?.
-ჰო - მანქანა და დაძრა და უკვე ნაცნობი სახლისკენ წავიდა.
-შემოდი, თავი ისე იგრძენი როგორც საკუთარ სახლში და ბლა ბლა ბლა. - მითხრა როცა მის სახლში მიმიყვანა.
-ჰო. მაგრამ ჩემს სახლში რო წაგეყვანე არა?
-ჰო მაგრამ შენს სახლში იმას არვიზამდით რაც აქ უნდა ვქნათ. - მომიახლოვდა და მაკოცა.
-აჰჰ - ამოვიკვნესე როცა ტუჩზე მიკბინა და მანაც ენა შემომისრიალა.
მერე მაიკა გადამაძრო და ბრიუსჰალეტერის გარედან ხელი მომიჭირა, შემდეგ კი შარვლის ღილი შემიხსნა.
-აგჰ - ამოვიკვნესე როცა ტრუსის გარედან ხელი ამატარა. თუმცა ჩვენი საქმე კარზე ზარმა გაწყვიტა...Vote& comments ❤️
YOU ARE READING
I Can Not Love But I Can This For You [Complete]
Romanceმომენტი როცა შეყვარებულებს და საყვარლებს "ნასკებივით" იცვლი, მაგრამ გამოჩნდება ის ერთი ლამაზი სხივი შენს ცხოვრებაში, რომელიც შენს იმ მხარეს გააღვიძებს რომლის არსებობის შესახებაც არ იცოდი. მთავარი კი ის არის რომ ის მხარე ნამდვილი "მე"-ა. მისი გამოჩენ...