I Can Not Love But I Can This For You [Complete]

12 თავი

Max's pov
-ბრედ ანა სახლში ხომარაა? - ვკითხე ბრედს ტელეფონზე.
-არა ლიზასთან არის. რამოხდა?
-უბრალოდ ვერვუკავშირდები. კარგი წავალ ვნახავ.
-შემატყობინე მერე. 
დაახლოებით 10 წუთში ლიზას სახლთან ვიყავი დიდი ხანი ვაკაკუნებდი მაგრან არავინ გამიღო.
მალევე შეტყობინება მომივიდა ანასგან.
"ვიცი რომ უცნაურია მაგრამ მე დალიზა "გავიპარეთ". არვიცი როდის დავბრუნდებით. ჩვენზე არინერვიულოთ. მიყვარხარ მაქსს, ისევე როგორც ჩემი თევზი მიყვარს.tc♥️🙏"
რაჯანდაბააა.
Ann's pov
Flashback
-პატარავ... ანა გაიღვიძე - მესმის ლიზას ხმა.
-სად ვართ?
-რაღაც შენობაა, წყალთან ახლოს.
-რატომ.
-როგორც ჩანს ჩვენ ურთიერთობაში ბევრი ყოფილია.
-ლუი?
-დიახ.
-გესმიისთ. არის აქ ვინმე? -დავიყვირე.
-ჯერ არშემოვლენ.
-რაუნდათ?
-შენ.
-მე?
-როგორც ჩანს ლუის შენი დაბრუნება უნდა.
-ხოიცი რომ მიყვარხარ.
-ვიცი და მეც მიყვარხარ. მაგრამ ლუისთან რთული იქნება. და კიდევ ლუი...
-ოჰ გვირიტებო ბოდიშით თუ საუბარს გაწყვეტინებთ.
-შენი დედაც ლუი - მიაძახა ლიზამ. - რატომღაც მგონია რომ ერთმანეთს იცნობენ.
-მოდი საიდუმლოებებს ფარდა ავხადოთ.
-რასაიდუმლოებებს.
-პირველი ის რომ მიყვარხარ და სულ მიყვარდი. მეორე მე მაფიის ბანდის ლიდერი ვარ და მესამე და ბოლო ლიზა ჩემი დაა - თქვა თუარა ლიზას გავხედე რომელსაც თვალში ცრემლი ჩადგომოდა. - ნუ ნახევარ და მაგრამ მაინც.
-რაა? - ვიკითხე განადგურებული ხმით.
-ოჰ.
-შენი დედაც ლუი. - უთხრა ლიზამ.
-ანა მისმინე - დაიწყო ახსნა ლიზამ.
-შენი არცერთი სიტყვის გაგონება არმინდა.
-არმესმის. - ამოვიჩურჩულე.
-რაარგესმის ანს
-ეგრე ნუმომმართავ. ანუ თქვენ დაძმა ხართ, შენ მაფიის ლიდერი ხარ, და მე აქ რასვაკეთებ?
-პატარავ ყველაფერი იმით დაიწყო რომ მე ცუდ საქმეებში გავერიე. იცი რომ რთული პერიოდი მქონდა როცა დედაჩემი გარდაიცვალა. მეც ცუდ ხალხში გავერიე. მაფიის ბოსთან დიდი უთანხმოება მქონდა, რისგამოც აქაურობის შენი დატოვება მომიწია, შენივე კეთილდღეობისთვის. შემდეგ შევქმენი ბანდა "VENOM" და დღეს დღეობით პირველობს ჩემი ბანდა შესაძლოა ითქვას. რაც შეეხება შენს აქ ყოფნას იმიტომ ხარ რომ ძველი სიყვარული დაიბრუნო.
-რომელი სიყვარული? რომელიც დიდი ხნის წინ დავივიწყე.
-შენ ისევ შემიყვარებ ან ისევ ჩემს ხერხებს მივმართავ.
-რახერხებს?
-შენი აზრით ავარია ვისი მოწყობილია? ნუ რათქმაუნდა შენ არუნდა მოყოლილუყავი და ეს რომ გავიგე დაისაჯნენ კიდეც ამის გამკეთებლები, ლიზას მანქანა გავაფუჭებინე, თუმცა შენმა ნაჩქარევმა შემოხვევამ და ლიზას გაფუჭებულმა მუხრუჭებმა საკმაოდ დიდი ავარია გამოიწვიეს. წესით მაქსს უნდა ეთქვა რომ მუხრუჭები გაფუჭებულუ იყო. შემდეგ ყველანაირად ვიზრუნე რომ გამოჯანმრთელებულიყავი. თუმცა ლიზას გამოჯანმრთელება არმქონდა განზრახული. უნდა ჩაჯაღლებულიყო ეგ ბოზსიშვილი.
-დედაჩემზე წესიერად ისაუბრე. ყველამ ვიცით რომ დედაშენზე დიდი ბოზი ვერავინ ვერ იქნება. - ამდროის მანძლზდ პირველად ამოიღო ხმა ლიზამ - რათქმაუნდა დედაშენი იყო ის ერთადერთი ვინც მამაჩემი გააბრუა შემდეგ კი საწოლში ჩაუწვა და მისგან დაორსულდა მხოლოდ იმიტომ რომ დიდი ქონება ჰქონდა. - ზიზღით ამოილაპარაკა.
-შენზე უკეთ ვიცი რაქნა დედაჩემმა ბოზო - დაუყვირა და ფეხი გაკრა ხელზე.
-არმიყვარხარ გაიგე არა - ვუთხარი ლუის.
-შემიყვარებ ეხლა კი რომ არგეძებონ მაქსს მიწერე.
"ვიცი რომ უცნაურია მაგრამ მე დალიზა "გავიპარეთ". არვიცი როდის დავბრუნდებით. ჩვენზე არინერვიულოთ. მიყვარხარ მაქსს, ისევე როგორც ჩემი თევზი მიყვარს.tc♥️🙏"
-ჩემი თევზი რასაჭირო იყო?
-თევზი მყავს, და არდაიჯერებს ალბათ ამის გარეშე და სანამ მკითხა tc ჩვენი აღმნიშვნელი კლიშესავითაა.
სინამდვილეში თევზი იმიტომ რომ როგორც ლიზამ თქვა წყალთან ვართ და tc take careს ნიშნავს. შემოკლებაა.
-ჯანდაბას იყოს. მალე დავბრუნდები - ლიზას დასანახად ლოყაზე მაკოცა და ოთახი დატოვა.
-პატარავ მისმინე -დაიწყო ლიზამ - მინდოდა მეთქვა მართლა მინდოდა და ვაპირებდი კიდეც უბრალოდ...
-მესმის - გავაწყვეტინე საუბარი.
-რაა? შენ ხომ...
-ლუის ვიცნობ, თუ მას ჩემი დაბრუნება უნდა ისიც უნდა რომ დაგვაშოროს.
-ოჰ მიყვარხარ. - მითხრა და გამიღიმა.
-მეცმიყვარხარ - მეც გავუღიმე
-მამაჩემი მდიდარი იყო - დაიწყო ლაპარაკი რამოდენიმე წამიანი დუმილის შემდეგ - იმისდამიუხედავად რომ სამაგალითო მამა არიყო ასეათუისე მაინც მიწევდა მამობას... ერთდღესაც დედაჩემის და მის ჩხუბს შევესწარი... მან უთხრა რომ სხვა ქალისგან ბავშვს ელოდებოდა... დაუგეგმავი ბავშვი იყო და მისი ღალატი არ უნდოდა. შემდეგ გაშორდნენ და ის წავიდა... იმისდამიუხედავად რომ ანგელოზი არიყო მაფიის ლიდერიც არიყო... ლუი მისი შვილია... ჩემი ნახევარ ძმა... პატარავ მართლა არვიცოდი ის გოგო თუ შენიყავი... არც ის თუ ლუი მაფიის ლიდერი იყო, ვიცოდი რომ ცუდ საქმეებში იყო მაგრამ ეგ არმეგონა... საბოლოოდ ის მაინც მიიღებს მისას, ყველანაირად ეცდება დაგიბრუნოს, და მისთვის ხალხის მოკვლა არაფერი იქნება, უბრალოდ მინდა იცოდე რომ რაცარუნდა მოხდეს, როგორც არუნდა მოიქცეს ან შენ ან ის მე მაინც მეყვარები, ყველაზე და ყველაფერზე მეტად, საკუთარ თავზე მეტად, და მინდა იცოდე რომ შენს სიყვარულს არასოდეს შევწყვეტ - მითხრა და თვალიდან ცრემლი გადმოუგორდა.
-ვიცი რომ ლუი ყველაფერზეა წამსვლელი, ისიც ვიცი რომ შესაძლოა შენც მოგკლას, თუმცა როგორც არუნდა მოვიქცე, რომც გატკინო, მიყვარხარ, ყველაზე და ყველაფერზე მეტად. ძალიან ძალიან მიყვარხარ და მინდა იცოდე რომ რაცარუნდა გითხრა ეს ჩემი სიტყვები არიქნება. - ვთქვი და  შევეცადე ცრემლების ნაკადი შემემსუბუქებინა.
-აბა გვირტებო რაზე ისაუბრეთ - ოთახში ლანგრით ლუი შემოვიდა. - ჭამეთ - თქვა და წინ დაგვიდგა.
-სირო ხელები გვაქვს შეკრული. - თვალები გადაატრიალა ლიზამ.
-ოჰჰ ორივეს ვერ გაგიხსნით... მაგრამ ანა მოდი შენ გაგიხსნი ლიზა არაა სანდო - თქვა და ჩემსკენ წამოვიდა.
-აჰმ - დავიკრუტუნე როცა ხელები გამითავისუფლა.
-შეგიძლია აჭამო.
-შეგიძლია გახვიდე? ვკომპლექსდები როცა ჭამისას მიყურებენ - ვთქვი და საბედნიეროდ დაიჯერა.
-ეს რაღაც ახალია? - თქვა და ოთახი დატოვა.
-ლიზა - დავიჩურჩულე და მასთან მივვარდი. და ვაკოცე.
-მომენატრე - მითხრა.
-მეც მომენატრე პატარავ. - ვთქვი და კიდე ვაკოცე.
-ვჭამოთ - ვუთხარი და ორივე ლანგარი გვერდით დავიდევი. საბოლოოდ ძლივს ვაჭამე.
-მე უფრო ბევრი მაჭამე როცა შენსაზე უფრო ბევრი იდო.
-ამოიბუზღუნა.
-ლუისსს - დავიყვირე.
-რახდება? - თავი შემოყო.
-შეგიძლია წამალი მიყიდო? რათქმაუნდა თუარგინდა რომ მოვკვდე.
-ოჰ ჯანდაბა დაასახელე - მე ლიზას წამლები ჩამოვუთვალე.
-კარგი 10წუთში აქ იქნება.
მართლაც ათ წუთში მოიტანეს.
-აბა არდალევ? - მკითხა ლუიმ.
-ხომ რათქმაუნდა. - წამალს პირში ჩადებიდ მაგივრად სახელურში ვაგდებდი.
-წყალი არგაიტანო... წამლების დალევის მერე ხშირად მწყურია.
-კარგი?.. - თქვა და გავიდ- მეც ლიზასთან მივედი და წამლები დავევინე.
-მადლობა - მითხრა და გამიღიმა მეკი საპასუხოდ ვაკოცე და ჩემს ადგილს დავუბრუნდი.
დიდი ხანი ასე ვიყავით და უბრალოდ ერთმანეთს ვუყურებდით სანამ ლუი შემოვიდა.
-აბა რაშვებით.
-ოთხკედელში ვართ გამოკეტილი ხელებშეკრული და რასუნდა ვშვებოდეთ? - თქვა ლიზამ და თვალები აატრიალა ისევ.
-ოჰ იმაზე საინტერესო ცხოვრება გქონდა ანა ჩემი წასვლის შემდეგ, და ლიზაა? - ბოლოს ჩაიცინა.
-საიდან იცი რაცხოვრება მქონდა - ვკითხე ინტერესით.
-შენი აზრით ჩემი წასვლის მერე არცერთი შეყვარებულირატომ არგყავდა. ყველა ვისთანაც ან პაემანზე მიდიოდი ან ცოტა სხვანაირად შეხედავდი ჩემივე ხერხებით ისჯებოდა. თუმცა როცა ლიზა გამოჩნდა მაშინ რაღაც პრობლემები მქონდა ბიზნესში და ვერმოვიცალე როცა გავიგე მანქანა გავუფუჭე გადარჩა შემდეგაც მინდოდა რამის გაკეთება მაგრამ მოტაცება გადავწყვიტე.
-ისევ ისეთი სირი ხარ - თქვა ლიზამ.
-სიტყვები აკონტროლე თუარგინდა რომ ანას რამე არდაუშავდეს.
-ორივემ კარგად ვიცით რომ ანას არაფერს დაუშავებ.
-მაგრამ შემიძლია დედაშენს ან დეიდაშენს დავუშავო რამე.
-პიტერმა იცის?
-არც არის საჭირო იცოდეს.
-მალე გაიგებს. - თქვა ლიზამ თავმომწონედ.
-ვერგაიგებს. თან მე მაფიის ლიდერი ვარ ვერაფერს დამაკლებს.
-ის იმაზე მეტად ცბიერია ვიდრე გგონია. და თუფიქრობ ის ფაქტი შეაჩერებს რომ მისი შვილი ხარ ცდები. ის ყოველთვიდ შეცდომად გთვლიდა.
-შენი დედაც - დაიყვირა ლუიმ და ხელი გაარტყა ლიზას.
-ლუის - მკაცრად დავუძახე.
-ყველაფერს გეფიცები მას თურამეს დაუშავებ თავს მოვიკლავ და იცი რომ არგამიჭირდება...

Vote♥️
დასასრულს უახლოვდება😔