Walk Towards Infinity · Itafushi

bölüm iki: gökyüzünde parlayan yıldız

Bu kitap o kadar hoşuma gitti ki...

Marina and The Diamond - Bubblegum Bitch

...

Kader mi?

Bu kesinlikle bir saçmalıktı.

"Yuuji-kun bu Fushiguro Megumi kendisi Japonya'nın en iyi üniversitesi olan Kyoto üniversitesinde veterinerlik bölümü okuyor ve bu liseden mezun. İyi anlaşacağınızı düşünüyorum, hem babası da bir fizik tedavi uzmanı sana yardımcı olacaktır." Satoru sözünü bitirdiğinde dönen koltuğunda bir tur dönüp güldü, bu ise Megumi'nin sadece göz devirmesine sebep olmuştu.

"Bir senede hiç değişmemişsiniz sensei." Demekle yetindi, Yuuji tekerlekli sandalyesini ittirip genç adama doğru döndü. Oldukça soğuk ve acımasız bir yapısı var gibi gözüküyordu, Itadori insanların kişiliklerini ayırt etmekte artık uzman bir hale geldiğini söyleyebilirdi.

Fushiguro'nun ismini okulda duymuştu, fakat kendisiyle daha önce hiç yüz yüze gelmemişti. Alt sınıflar genelde onun hakkında pek iyi şeyler söylemezdi onların gözünde Fushiguro kavgacı ve korkutucu bir insandı. Yuuji bunları tabii ki de Kugisaki ve Junpei'den öğrenmişti.

"Hadi ama Megumi-kun senin de biraz gevşemen lazım on sekiz yaşında olmana rağmen benden daha yaşlısın." Beyaz saçlı adam elini yanağına koyarak konuştuğunda Yuuji kendini tutamayıp kahkaha atmıştı, ifadesizce bakan gece mavisi gözler Yuuji'nin üstüne çevrildiğinde pembe saçlı çocuk bunu fark edip kahkahasını durdurmuştu.

"İlgilenmemi istediğiniz velet bu mu?" diye sorduğunda ise pembe saçlı çocuğun kaşları çatılmış kendisiyle alay edercesine konuşan Fushiguro'ya bakmıştı, kendini ne sanıyordu? evet başarılı bir öğrenciydi fakat bu kadar egoist olmasına gerek yoktu öyle değil mi. Üstelik aralarında sadece bir yaş vardı...

"Velet mi? sadece aramızda bir yaş var." dedi Yuuji, o sırada Fushiguro belirsizce sırıtıp başını eğdi. "Kusura bakma biraz fazla küçük gözüküyorsun." dedi sonra ellerini ceketinin cebine soktu, genç adam üstüne siyah bir tişört ve koyu kahve bir ceket giymişti. Altındaki bol pantolonu ve siyah spor ayakkabılarıyla bir üniversite öğrencisinden çok bir liseli gibi gözüküyordu.

Yuuji tekrardan beyaz saçlı adama baktı, "Sensei benim için bunu yapmanıza gerek yoktu teşekkür ederim fakat ben bacaklarımın birdaha geri geleceğini düşünmüyorum." Itadori umutsuzca konuşup bakışlarını yere çevirdiğinde Fushiguro kaşlarını çatıp pembe saçlı çocuk için 'ne kadar aptal' diye düşünmüştü. Yuuji'nin yürümesi için yüzde bir ihtimal olduğunu Gojo senseiden öğrenmişti.

Fakat bu çocuğun neden kendisine inanmadığını bir türlü anlamıyordu, dudaklarını aralayıp bir şey söylemek için hazırlandı sonra sert çıkan bir ses tonuyla konuştu. "Gojo sensei herkes için böyle şeyler yapmaz, onu senden daha fazla tanıyorum ayrıca daha tedaviye bile başlamadan nasıl bu kadar kesin konuşabiliyorsun?"

Bu cevap Yuuji'yi sinirlendirmişti tekrardan Fushiguro'ya bakıp bağırarak cevap vermişti, "Yaşadıklarımın kolay olduğunu falan mı düşünüyorsun? konuşması kesinlikle basit fakat uzaktan göründüğü gibi değil hem sen nasıl bileceksin ki. Sonuçta bacakların var ve benim gibi her gün sikik merdivenleri sorun etmek zorunda kalmıyorsun!" genç adam sözünü bitirdiğinde son kez Satoru'ya baktı. "Derse gitmem lazım sensei sonra tekrardan görüşürüz."