Louis Partridge- Good Game

Bölüm 27

OY VE YORUM ATIN OLABİLDİĞİNCE DÖNÜYORUZ YORUMLARAA

-Ben çok üzgünüm. (Doktor)

-Hayıır. Olamaz. Gerçeği söyleyin lütfen. Ölmemiş olsun. 

Artık gerçekten ağlıyordum. Bebeğim daha dolmadan elimden kayıp gitmişti. 

Louis çok üzülmüştü. Hatta gözü dolmuştu. 

Yanıma çöküp sarıldı. 

-Şşşş geçecek. Daha 23'üz daha çocuğumuz olacak. Merak etme sen. (L)

-Louis çocuğumuz elimize alamadan gitti...

-Biliyorumm. Biliyorum. Yapabilecek bir şeyim yok. Üzgünüm. (L)

Louis benden ayrılıp karnıma sürdüğü jeli temizledi. Sonra beni yavaşça kaldırıp kucağına aldı. Eve gittik. 

...

Louis'in yüzüne nasıl bakıcaktım. Neden böyle oldu ? . Kendimi odaya kapatmıştım yalnız kalmak istiyordum , Louis ise anlayış gösterip yeni eve bakmaya gitti. Ben ise hala ağlıyordum devam ettim.. Bunlarda bıkmıştım artık kararım tamdı..

...

- Bebeğim ben geldim (L)

- ... (ses yok)

- Sevgilim evde misin ? (L)

- ... (ses yok)

(Louis'in anlatımı)

Bu bebek olayı Mina'yı çok etkilemişti. O anne olmayı hak ediyordu çok kötüydü ama yalnız kalmaya ihtiyacı vardı. Bende ev işlerini hallettim zaten Amerika'dayken yarısından fazlası bitmişti , bugünde bitti ve bir haftaya yeni eve taşınabilirdik. Ayla , Mert , ve Arda kısa süreli bir tatile gitmişlerdi. Sonunda eve vardığımda anahtar ile kapıyı açıp Mina'ya seslendim...

- Bebeğim ben geldim

- (Ses yok)

Ses gelmiyordu. Endişelenmeye başladım.

- Sevgilim evde misin ?

Yine ses gelmedi bu sefer baya endişelendim çünkü bu bebek olayına baya üzülmüştü. Koşar adımlarla yatak odasına ilerledim ve gördüklerim karşısında panik olmuştum...